ستاره‌هایی فراتر از ورزش
آشنایی با اسطوره‌های المپیک
در تاریخ المپیک، رکوردهایی وجود دارد که بعید است به‌زودی شکسته شود. این رکوردداران به بخشی از تاریخ المپیک تبدیل شدند. نام‌هایی مانند یوسین بولت، نادیا کومانچی، نیکولای آندریانوف، مارک اسپیتز، کارل لوئیس، مایکل فلپس، بیرگیت فیشر، لاریسا لاتینینا و... به دلیل عملکردشان در تاریخ ماندگار شدند و نام‌هایی هم هستند که رکوردهای منحصر‌به‌فردی خلق کردند.
سوارکاری با 10 حضور
رکورد بیشترین حضور در المپیک متعلق به یان میلر، سوارکار کانادایی است. او در المپیک لندن، برای دهمین بار در بازی‌های المپیک شرکت کرد تا رکورد جدیدی از این نظر ثبت کند. میلر در لندن 65ساله بود و در رقابت‌های پرش با اسب حضور داشت. نخستین حضور میلر در ادوار المپیک به المپیک 1972 مونیخ بر می‌گردد، او از آن زمان در 10 المپیک به غیر از المپیک 1980 مسکو که توسط برخی کشورهای غربی تحریم شد، حاضر بوده است. حاصل کار میلر در این 10 المپیک و 40 سال حضور تنها یک مدال نقره تیمی در المپیک 2008 پکن است. قبل از رکوردشکنی میلر در لندن، رکورد بیشترین حضور متعلق به هوبرت رائوداشل، قایقران اتریشی با 9 بار حضور بود. در المپیک لندن البته یک ورزشکار دیگر هم به رکورد 9 بار حضور رسید؛ آفاناسیس کوزمینس، تیرانداز اهل لتونی. 10 ورزشکار هم در هشت المپیک حاضر بودند، که یکی، دوتای آنها برای حضور در المپیک 2020 بدون شانس نیستند. یان میلر به حضور در المپیک 2016 ریودوژانیرو هم فکر می‌کرد که آسیب‌دیدگی اسبش این اجازه را به او نداد.
همه‌فن‌حریف
ورزشکارانی با قابلیت جسمانی وجود داشتند که موفق شدند در چند رشته مختلف در المپیک حاضر شوند. برخی از این ورزشکاران حضور در شنا، شیرجه و واترپلو را تجربه کردند که رشته‌های هم‌خانوده محسوب می‌شوند. با این وجود چند نمونه خیلی جالب هم دیده می‌شود که حضور در المپیک در رشته‌های کاملا متفاوت را تجربه کردند، البته این موارد بیشتر به المپیک‌های نخستین اختصاص دارد. کارل شومن آلمانی در چهار رشته دوومیدانی، ژیمناستیک، وزنه‌برداری و کشتی حضور در المپیک را تجربه کرد. او در المپیک 1986 آتن سه طلا در ژیمناستیک گرفت و یک طلا در کشتی فرنگی. ویگو ینسن دانمارکی هم در دوومیدانی، ژیمناستیک، وزنه‌برداری و تیراندازی در بازی‌های المپیک حاضر بوده که حاصل کارش یک طلا و یک نقره در وزنه‌برداری المپیک 1986 و یک برنز در تیراندازی همان المپیک بود. حضور در رشته‌های متفاوت هم‌اکنون بسیار بعید به نظر می‌رسد.
چندین ورزشکار هم موفق شدند در هر دو المپیک زمستانی و تابستانی شرکت کنند. معدود قهرمانانی هم وجود دارند که در هر دو المپیک مدال گرفتند. در این میان باید به «ادوارد ایگن» اشاره کرد که در المپیک 1920 آنتورپ در بوکس به طلا رسید و در المپیک زمستانی 1932 لیک پلاسید در سورتمه‌سواری قهرمان شد.
پیرمرد طلایی
پیرترین طلایی المپیک یک تیرانداز سوئدی است. اسکار سوان با ٦٤ سال و ٢٥٧ روز سن در المپیک 1912 استکهلم موفق به کسب مدال طلا شد. این رکورد جالب تا امروز دست‌نخورده مانده است. سوان یک ورزشکار بسیار باتجربه بود و در المپیک 1908 هم دو مدال طلا و یک برنز کسب کرده بود. او در المپیک 1920 آنتورپ هم حاضر بود و در آنجا به نقره رسید. به این ترتیب او با 72 سال و 280 روز رکورد پیرترین شرکت‌کننده و پیرترین مدال‌آور را به نام خود ثبت کرده است. سه طلا، یک نقره و دو برنز حاصل کار این پیرمرد در المپیک‌هاست.
جوان‌ترین طلایی‌ها به آمریکا اختصاص دارد. «دونا الیزابت دوارونا» در رشته‌های تیمی با 13 سال و 129 روز جوان‌ترین دارنده طلا محسوب می‌شود. در رشته‌های انفرادی این عنوان به یک آمریکایی دیگر می‌رسد؛ مارجوری گسترینگ در شیرجه با 13 سال و 268 روز.
جوان‌ترین مدال‌آور و شرکت‌کننده هم یک ژیمناست 10ساله یونانی به نام دیمیتریوس لوندارس است. او با 10 سال و 218 روز در المپیک 1896 آتن برنز گرفت.
افسانه فلپس
مایکل فلپس، شناگر افسانه‌ای آمریکا با خلق رکوردی تحسین‌برانگیز پرافتخارترین ورزشکار تاریخ المپیک محسوب می‌شود. در کارنامه فلپس 28 مدال المپیک شامل 23 طلا، سه نقره و دو برنز دیده می‌شود. فلپس تاریخ‌سازی خود را از المپیک 2000 سیدنی هنگامی که 15 سال داشت، شروع کرد. او در آن المپیک به مدال نرسید اما به جوان‌ترین عضو کاروان آمریکا از المپیک 1932 به بعد تبدیل شد. مدال‌های این شناگر نابغه از المپیک 2004 آتن فرا رسید. فلپس در آتن در 19سالگی به شش طلا و دو برنز رسید. کسب هشت مدال در یک المپیک یک رکورد تاریخی بود که فلپس در 19سالگی به آن رسید. اوج کار فلپس در پکن بود. او در المپیک 2008 با کسب هشت طلا دارنده بیشترین مدال طلا در تاریخ المپیک با 14 طلا شد و از نظر کسب مدال در یک دوره المپیک هم رکورد دیگر شناگر معروف آمریکایی مارک اسپیتز را شکست. اسپیتز در المپیک 1972 مونیخ هفت طلا گرفته بود. گرفتن هشت طلا در یک دوره المپیک اتفاقی قابل توجه محسوب می‌شد که باعث شهرت فراگیر شناگر آمریکایی شد. همین دستاورد برای اینکه نام فلپس جاودان شود کافی بود اما او به تاریخ‌سازی ادامه داد و به چند رکورد دیگر حمله کرد. دستاوردش از
المپیک 2012 لندن، چهار طلا و دو نقره بود. تعداد مدال‌های فلپس در ادوار المپیک به 22 مدال رسید. فلپس به این ترتیب رکورد بیشترین مدال المپیک را که تا پیش از المپیک لندن با ۱۸ مدال، در اختیار لاریسا لاتینینا ژیمناست اوکراینی تیم اتحاد جماهیر شوروی سابق بود، پس از ۴۸ سال شکست و به رکورد ۲۲ مدال المپیک رسید. نابغه شنای جهان دست‌بردار نبود. فلپس در ریودوژانیرو در 31سالگی حاضر شد و باز هم به تعداد مدال‌هایش اضافه کرد. پنج طلا و یک نقره حاصل کار فلپس در المپیک 2016 بود. او با 28 مدال بیشترین مدال تاریخ را به گردن دارد و با 23 طلا بیشترین طلا را کسب کرده است. نفر بعدی پس از فلپس لاریسا لاتینینا با 18 مدال است؛ 10 مدال کمتر از فلپس. از نظر کسب طلا هم پس از فلپس با 23 طلا چند ورزشکار با 9 طلا دیده می‌شود که این اختلاف نشان‌دهنده منحصر‌به‌فرد بودن رکورد فلپس است. فلپس البته 10 مدالش را با کمک هم‌تیمی‌هايش کسب کرده و 18 مدالش هم انفرادی بوده است.
صاعقه‌ای از جامائیکا
شعار المپیک را اگر «سریع‌ترین، قوی‌ترین و بالاترین» بدانیم، بخش سریع‌ترین را باید مترادف یوسین بولت جامائیکی دانست. این اعجوبه دوومیدانی دنیا از المپیک 2008 پکن به دنیا معرفی شد. بولت در المپیک پکن در 22سالگی توانست سه مدال طلا در مواد ۱۰۰ متر، ۲۰۰ متر و ۴ در ۱۰۰ متر امدادی کسب کند و در سه ماده هم رکورد بشکند. او این سه طلا را در المپیک 2012 لندن و 2016 ریودوژانیرو هم تکرار کرد تا جمع مدال‌های خود در تاریخ المپیک را به 9 طلا برساند. یکی از این طلاها البته از بولت گرفته شد. در سال 2017 با مثبت‌شدن تست دوپینگ «نستا کارتر» یکی از چهار عضو تیم جامائیکا در مسابقات دوی 4 در 100 متر المپیک ۲۰۰۸ پکن، بولت یکی از طلاهایش را از دست داد و حالا هشت طلا در کارنامه دارد. یکی از مهم‌ترین رشته‌های ورزشی المپیک، دوی 100 متر است، پربیننده‌ترین رقابت المپیک. بولت در سه دوره اخیر در این ماده همه را شگفت‌زده کرد. رکورد 100 متر دنیا با زمان حیرت‌آور 9.58 ثانیه در اختیار بولت است. رکورددار 200 متر دنیا هم خود اوست. در این دو ماده ارزشمند رکوردهای المپیک هم به نام «صاعقه» ثبت شده است. 9.63 ثانیه رکورد 100 متر المپیک است که بولت
در لندن به آن رسید و موفق شد رکورد پکن را بهبود بخشد. در دوی 200 متر هم رکورد 19.30 ثانیه بولت در پکن رکورد المپیک محسوب می‌شود. او و هم‌تیمی‌هایش رکورددار دوی 4 در 100 متر المپیک نیز به شمار می‌روند.
بولت البته پرافتخارترین دونده تاریخ المپیک نیست. این عنوان در اختیار یک دونده فنلاندی به نام «پاوو نورمی» است که در سه المپیک 1920 آنتورپ، 1924 پاریس و 1928 آمستردام در دوهای نیمه‌استقامت به 12 مدال رسید؛ 9 طلا و سه نقره.
کارل لوئیس آمریکایی، دیگر اسطوره دوومیدانی المپیک با 10 مدال است. لوئیس هم دونده دوهای سرعت بود. لوئیس در المپیک 1984 به چهار مدال طلا و در المپیک 1988 به دو طلا و یک نقره رسید. در المپیک 1992 بارسلون هم دو طلاي دیگر دشت کرد. این دونده معروف در چهارمین حضورش در المپیک در المپیک 1996 آتلانتا یک طلای دیگر هم گرفت تا جمع مدال‌هایش را به 9 طلا و یک نقره برساند؛ رکوردی ماندگار. پس از نورمی و لوئیس، بولت قرار دارد با هشت طلا. دیگر دونده پرافتخار تاریخ المپیک «ری اوری» آمریکایی است با هشت طلا.
ژیمناست‌های افسانه‌ای
ژیمناستیک یکی از رشته‌های بسیار مهم و جذاب المپیک محسوب می‌شود. توزیع چندین مدال در این رشته باعث شده تا چند اسطوره المپیک از رقابت‌های ژیمناستیک معرفی شده باشند. یکی از معروف‌ترین ورزشکاران المپیک «لاریسا لاتینینا» است. ژیمناست روسی با 18 مدال المپیک که 9 تای آنها طلاست. لاتینینا تا قبل از ظهور فلپس، رکورددار کسب مدال در المپیک‌ها بود. او در المپیک سال 1956 و در میان تنش میان شوروی و آمریکا، توانست چهار مدال طلا، یک نقره و یک برنز در رقابت‌های ژیمناستیک زنان کسب کند. این اعجوبه در سه المپیک دیگر هم شرکت کرد و در مجموع مدال‌هایش را به 18 رساند. نیکولا آندرینائوف روس با 15 مدال موفق‌‌ترین ژیمناست مرد محسوب می‌شود. ساوائو کاتو ژاپنی با هشت طلا، سه نقره و یک برنز را هم نباید فراموش کرد. همچنین نادیا کومانچی، دختر اهل رومانی که با درخشش در المپیک 1976 نگاه‌ها را خیره کرد.
پرافتخارترین ورزشکاران المپیکی برخی رشته‌های مهم ورزشی:
قایقرانی: بریگیت فیشر، زن، آلمان، 12 مدال (هشت طلاو چهار نقره)
شیرجه: وو مینژیا، زن، هفت مدال (پنج طلا، یک نقره و یک برنز)
سوارکاری: ایزابل ورت، زن، آلمان 10 مدال (شش طلا و چهار نقره)
تیروکمان: هوبرت فن اینس، مرد، بلژیک، 9 مدال (شش طلا و سه نقره)
دوچرخه‌سواری: کریس هوی، جیسون کنی، مرد، بریتانیا، هفت مدال (شش طلا و یک نقره)
بسکتبال: ترسا ادوارد، زن آمریکا، پنج مدال (چهار طلا و یک برنز)
تنیس روی میز: دنگ یاپینگ، زن، چین، چهار طلا
کشتی زنان: کائوری ایچو، ژاپن، چهار طلا
کشتی مردان: الکساندر کارلین، روسیه و آرتور نایمازوف، ازبکستان، چهار مدال (سه طلا و یک برنز)
وزنه‌برداری: پیروس دیماس، مرد، یونان، چهار مدال (سه طلا و یک برنز)
تنیس: سره‌نا ویلیامز، زن، آمریکا، چهار طلا
تکواندو: هادی ساعی، مرد، ایران/ استیون لوپز، مرد آمریکا/ هوانگ کیون سئون، زن، کره‌جنوبی، سه مدال (دو طلا و یک برنز)
شمشیربازی: آلادار گرویچ، مرد، مجارستان، 9 مدال (هفت طلا، یک نقره و دو برنز) / ادواردو مانگیاروتی، مرد ایتالیا، 13 مدال (شش طلا، پنج نقره و دو برنز)
پیشتازی آمریکا
آمریکا را باید پرافتخارترین کشور تاریخ المپیک دانست. آمریکایی‌ها موفق شدند دوهزارو 522 مدال در ادوار المپیک بگیرند که این تعداد مدال شامل هزارو 22 طلا، 795 نقره و 705 برنز می‌شود. شوروی سابق، بریتانیا و چین در رده‌های دوم تا چهارم مدال‌آوری قرار دارند و فاصله‌شان با آمریکا بسیار زیاد است. آمریکا با 17 مرتبه قهرمانی در بازی‌ها از این حیث هم رکورددار است. پس از آمریکا نوبت به شوروی می‌رسد با هفت مرتبه قهرمانی. چهار کشور فرانسه، بریتانیا، چین و آلمان هم هرکدام یک مرتبه، در شرایط میزبانی در این جایگاه المپیک قرار گرفتند.
در تاریخ المپیک، رکوردهایی وجود دارد که بعید است به‌زودی شکسته شود. این رکوردداران به بخشی از تاریخ المپیک تبدیل شدند. نام‌هایی مانند یوسین بولت، نادیا کومانچی، نیکولای آندریانوف، مارک اسپیتز، کارل لوئیس، مایکل فلپس، بیرگیت فیشر، لاریسا لاتینینا و... به دلیل عملکردشان در تاریخ ماندگار شدند و نام‌هایی هم هستند که رکوردهای منحصر‌به‌فردی خلق کردند.
سوارکاری با 10 حضور
رکورد بیشترین حضور در المپیک متعلق به یان میلر، سوارکار کانادایی است. او در المپیک لندن، برای دهمین بار در بازی‌های المپیک شرکت کرد تا رکورد جدیدی از این نظر ثبت کند. میلر در لندن 65ساله بود و در رقابت‌های پرش با اسب حضور داشت. نخستین حضور میلر در ادوار المپیک به المپیک 1972 مونیخ بر می‌گردد، او از آن زمان در 10 المپیک به غیر از المپیک 1980 مسکو که توسط برخی کشورهای غربی تحریم شد، حاضر بوده است. حاصل کار میلر در این 10 المپیک و 40 سال حضور تنها یک مدال نقره تیمی در المپیک 2008 پکن است. قبل از رکوردشکنی میلر در لندن، رکورد بیشترین حضور متعلق به هوبرت رائوداشل، قایقران اتریشی با 9 بار حضور بود. در المپیک لندن البته یک ورزشکار دیگر هم به رکورد 9 بار حضور رسید؛ آفاناسیس کوزمینس، تیرانداز اهل لتونی. 10 ورزشکار هم در هشت المپیک حاضر بودند، که یکی، دوتای آنها برای حضور در المپیک 2020 بدون شانس نیستند. یان میلر به حضور در المپیک 2016 ریودوژانیرو هم فکر می‌کرد که آسیب‌دیدگی اسبش این اجازه را به او نداد.
همه‌فن‌حریف
ورزشکارانی با قابلیت جسمانی وجود داشتند که موفق شدند در چند رشته مختلف در المپیک حاضر شوند. برخی از این ورزشکاران حضور در شنا، شیرجه و واترپلو را تجربه کردند که رشته‌های هم‌خانوده محسوب می‌شوند. با این وجود چند نمونه خیلی جالب هم دیده می‌شود که حضور در المپیک در رشته‌های کاملا متفاوت را تجربه کردند، البته این موارد بیشتر به المپیک‌های نخستین اختصاص دارد. کارل شومن آلمانی در چهار رشته دوومیدانی، ژیمناستیک، وزنه‌برداری و کشتی حضور در المپیک را تجربه کرد. او در المپیک 1986 آتن سه طلا در ژیمناستیک گرفت و یک طلا در کشتی فرنگی. ویگو ینسن دانمارکی هم در دوومیدانی، ژیمناستیک، وزنه‌برداری و تیراندازی در بازی‌های المپیک حاضر بوده که حاصل کارش یک طلا و یک نقره در وزنه‌برداری المپیک 1986 و یک برنز در تیراندازی همان المپیک بود. حضور در رشته‌های متفاوت هم‌اکنون بسیار بعید به نظر می‌رسد.
چندین ورزشکار هم موفق شدند در هر دو المپیک زمستانی و تابستانی شرکت کنند. معدود قهرمانانی هم وجود دارند که در هر دو المپیک مدال گرفتند. در این میان باید به «ادوارد ایگن» اشاره کرد که در المپیک 1920 آنتورپ در بوکس به طلا رسید و در المپیک زمستانی 1932 لیک پلاسید در سورتمه‌سواری قهرمان شد.
پیرمرد طلایی
پیرترین طلایی المپیک یک تیرانداز سوئدی است. اسکار سوان با ٦٤ سال و ٢٥٧ روز سن در المپیک 1912 استکهلم موفق به کسب مدال طلا شد. این رکورد جالب تا امروز دست‌نخورده مانده است. سوان یک ورزشکار بسیار باتجربه بود و در المپیک 1908 هم دو مدال طلا و یک برنز کسب کرده بود. او در المپیک 1920 آنتورپ هم حاضر بود و در آنجا به نقره رسید. به این ترتیب او با 72 سال و 280 روز رکورد پیرترین شرکت‌کننده و پیرترین مدال‌آور را به نام خود ثبت کرده است. سه طلا، یک نقره و دو برنز حاصل کار این پیرمرد در المپیک‌هاست.
جوان‌ترین طلایی‌ها به آمریکا اختصاص دارد. «دونا الیزابت دوارونا» در رشته‌های تیمی با 13 سال و 129 روز جوان‌ترین دارنده طلا محسوب می‌شود. در رشته‌های انفرادی این عنوان به یک آمریکایی دیگر می‌رسد؛ مارجوری گسترینگ در شیرجه با 13 سال و 268 روز.
جوان‌ترین مدال‌آور و شرکت‌کننده هم یک ژیمناست 10ساله یونانی به نام دیمیتریوس لوندارس است. او با 10 سال و 218 روز در المپیک 1896 آتن برنز گرفت.
افسانه فلپس
مایکل فلپس، شناگر افسانه‌ای آمریکا با خلق رکوردی تحسین‌برانگیز پرافتخارترین ورزشکار تاریخ المپیک محسوب می‌شود. در کارنامه فلپس 28 مدال المپیک شامل 23 طلا، سه نقره و دو برنز دیده می‌شود. فلپس تاریخ‌سازی خود را از المپیک 2000 سیدنی هنگامی که 15 سال داشت، شروع کرد. او در آن المپیک به مدال نرسید اما به جوان‌ترین عضو کاروان آمریکا از المپیک 1932 به بعد تبدیل شد. مدال‌های این شناگر نابغه از المپیک 2004 آتن فرا رسید. فلپس در آتن در 19سالگی به شش طلا و دو برنز رسید. کسب هشت مدال در یک المپیک یک رکورد تاریخی بود که فلپس در 19سالگی به آن رسید. اوج کار فلپس در پکن بود. او در المپیک 2008 با کسب هشت طلا دارنده بیشترین مدال طلا در تاریخ المپیک با 14 طلا شد و از نظر کسب مدال در یک دوره المپیک هم رکورد دیگر شناگر معروف آمریکایی مارک اسپیتز را شکست. اسپیتز در المپیک 1972 مونیخ هفت طلا گرفته بود. گرفتن هشت طلا در یک دوره المپیک اتفاقی قابل توجه محسوب می‌شد که باعث شهرت فراگیر شناگر آمریکایی شد. همین دستاورد برای اینکه نام فلپس جاودان شود کافی بود اما او به تاریخ‌سازی ادامه داد و به چند رکورد دیگر حمله کرد. دستاوردش از
المپیک 2012 لندن، چهار طلا و دو نقره بود. تعداد مدال‌های فلپس در ادوار المپیک به 22 مدال رسید. فلپس به این ترتیب رکورد بیشترین مدال المپیک را که تا پیش از المپیک لندن با ۱۸ مدال، در اختیار لاریسا لاتینینا ژیمناست اوکراینی تیم اتحاد جماهیر شوروی سابق بود، پس از ۴۸ سال شکست و به رکورد ۲۲ مدال المپیک رسید. نابغه شنای جهان دست‌بردار نبود. فلپس در ریودوژانیرو در 31سالگی حاضر شد و باز هم به تعداد مدال‌هایش اضافه کرد. پنج طلا و یک نقره حاصل کار فلپس در المپیک 2016 بود. او با 28 مدال بیشترین مدال تاریخ را به گردن دارد و با 23 طلا بیشترین طلا را کسب کرده است. نفر بعدی پس از فلپس لاریسا لاتینینا با 18 مدال است؛ 10 مدال کمتر از فلپس. از نظر کسب طلا هم پس از فلپس با 23 طلا چند ورزشکار با 9 طلا دیده می‌شود که این اختلاف نشان‌دهنده منحصر‌به‌فرد بودن رکورد فلپس است. فلپس البته 10 مدالش را با کمک هم‌تیمی‌هايش کسب کرده و 18 مدالش هم انفرادی بوده است.
صاعقه‌ای از جامائیکا
شعار المپیک را اگر «سریع‌ترین، قوی‌ترین و بالاترین» بدانیم، بخش سریع‌ترین را باید مترادف یوسین بولت جامائیکی دانست. این اعجوبه دوومیدانی دنیا از المپیک 2008 پکن به دنیا معرفی شد. بولت در المپیک پکن در 22سالگی توانست سه مدال طلا در مواد ۱۰۰ متر، ۲۰۰ متر و ۴ در ۱۰۰ متر امدادی کسب کند و در سه ماده هم رکورد بشکند. او این سه طلا را در المپیک 2012 لندن و 2016 ریودوژانیرو هم تکرار کرد تا جمع مدال‌های خود در تاریخ المپیک را به 9 طلا برساند. یکی از این طلاها البته از بولت گرفته شد. در سال 2017 با مثبت‌شدن تست دوپینگ «نستا کارتر» یکی از چهار عضو تیم جامائیکا در مسابقات دوی 4 در 100 متر المپیک ۲۰۰۸ پکن، بولت یکی از طلاهایش را از دست داد و حالا هشت طلا در کارنامه دارد. یکی از مهم‌ترین رشته‌های ورزشی المپیک، دوی 100 متر است، پربیننده‌ترین رقابت المپیک. بولت در سه دوره اخیر در این ماده همه را شگفت‌زده کرد. رکورد 100 متر دنیا با زمان حیرت‌آور 9.58 ثانیه در اختیار بولت است. رکورددار 200 متر دنیا هم خود اوست. در این دو ماده ارزشمند رکوردهای المپیک هم به نام «صاعقه» ثبت شده است. 9.63 ثانیه رکورد 100 متر المپیک است که بولت
در لندن به آن رسید و موفق شد رکورد پکن را بهبود بخشد. در دوی 200 متر هم رکورد 19.30 ثانیه بولت در پکن رکورد المپیک محسوب می‌شود. او و هم‌تیمی‌هایش رکورددار دوی 4 در 100 متر المپیک نیز به شمار می‌روند.
بولت البته پرافتخارترین دونده تاریخ المپیک نیست. این عنوان در اختیار یک دونده فنلاندی به نام «پاوو نورمی» است که در سه المپیک 1920 آنتورپ، 1924 پاریس و 1928 آمستردام در دوهای نیمه‌استقامت به 12 مدال رسید؛ 9 طلا و سه نقره.
کارل لوئیس آمریکایی، دیگر اسطوره دوومیدانی المپیک با 10 مدال است. لوئیس هم دونده دوهای سرعت بود. لوئیس در المپیک 1984 به چهار مدال طلا و در المپیک 1988 به دو طلا و یک نقره رسید. در المپیک 1992 بارسلون هم دو طلاي دیگر دشت کرد. این دونده معروف در چهارمین حضورش در المپیک در المپیک 1996 آتلانتا یک طلای دیگر هم گرفت تا جمع مدال‌هایش را به 9 طلا و یک نقره برساند؛ رکوردی ماندگار. پس از نورمی و لوئیس، بولت قرار دارد با هشت طلا. دیگر دونده پرافتخار تاریخ المپیک «ری اوری» آمریکایی است با هشت طلا.
ژیمناست‌های افسانه‌ای
ژیمناستیک یکی از رشته‌های بسیار مهم و جذاب المپیک محسوب می‌شود. توزیع چندین مدال در این رشته باعث شده تا چند اسطوره المپیک از رقابت‌های ژیمناستیک معرفی شده باشند. یکی از معروف‌ترین ورزشکاران المپیک «لاریسا لاتینینا» است. ژیمناست روسی با 18 مدال المپیک که 9 تای آنها طلاست. لاتینینا تا قبل از ظهور فلپس، رکورددار کسب مدال در المپیک‌ها بود. او در المپیک سال 1956 و در میان تنش میان شوروی و آمریکا، توانست چهار مدال طلا، یک نقره و یک برنز در رقابت‌های ژیمناستیک زنان کسب کند. این اعجوبه در سه المپیک دیگر هم شرکت کرد و در مجموع مدال‌هایش را به 18 رساند. نیکولا آندرینائوف روس با 15 مدال موفق‌‌ترین ژیمناست مرد محسوب می‌شود. ساوائو کاتو ژاپنی با هشت طلا، سه نقره و یک برنز را هم نباید فراموش کرد. همچنین نادیا کومانچی، دختر اهل رومانی که با درخشش در المپیک 1976 نگاه‌ها را خیره کرد.
پرافتخارترین ورزشکاران المپیکی برخی رشته‌های مهم ورزشی:
قایقرانی: بریگیت فیشر، زن، آلمان، 12 مدال (هشت طلاو چهار نقره)
شیرجه: وو مینژیا، زن، هفت مدال (پنج طلا، یک نقره و یک برنز)
سوارکاری: ایزابل ورت، زن، آلمان 10 مدال (شش طلا و چهار نقره)
تیروکمان: هوبرت فن اینس، مرد، بلژیک، 9 مدال (شش طلا و سه نقره)
دوچرخه‌سواری: کریس هوی، جیسون کنی، مرد، بریتانیا، هفت مدال (شش طلا و یک نقره)
بسکتبال: ترسا ادوارد، زن آمریکا، پنج مدال (چهار طلا و یک برنز)
تنیس روی میز: دنگ یاپینگ، زن، چین، چهار طلا
کشتی زنان: کائوری ایچو، ژاپن، چهار طلا
کشتی مردان: الکساندر کارلین، روسیه و آرتور نایمازوف، ازبکستان، چهار مدال (سه طلا و یک برنز)
وزنه‌برداری: پیروس دیماس، مرد، یونان، چهار مدال (سه طلا و یک برنز)
تنیس: سره‌نا ویلیامز، زن، آمریکا، چهار طلا
تکواندو: هادی ساعی، مرد، ایران/ استیون لوپز، مرد آمریکا/ هوانگ کیون سئون، زن، کره‌جنوبی، سه مدال (دو طلا و یک برنز)
شمشیربازی: آلادار گرویچ، مرد، مجارستان، 9 مدال (هفت طلا، یک نقره و دو برنز) / ادواردو مانگیاروتی، مرد ایتالیا، 13 مدال (شش طلا، پنج نقره و دو برنز)
پیشتازی آمریکا
آمریکا را باید پرافتخارترین کشور تاریخ المپیک دانست. آمریکایی‌ها موفق شدند دوهزارو 522 مدال در ادوار المپیک بگیرند که این تعداد مدال شامل هزارو 22 طلا، 795 نقره و 705 برنز می‌شود. شوروی سابق، بریتانیا و چین در رده‌های دوم تا چهارم مدال‌آوری قرار دارند و فاصله‌شان با آمریکا بسیار زیاد است. آمریکا با 17 مرتبه قهرمانی در بازی‌ها از این حیث هم رکورددار است. پس از آمریکا نوبت به شوروی می‌رسد با هفت مرتبه قهرمانی. چهار کشور فرانسه، بریتانیا، چین و آلمان هم هرکدام یک مرتبه، در شرایط میزبانی در این جایگاه المپیک قرار گرفتند.