تهران به مقصد گردشگری تبدیل می‌شود
حسن خلیل‌آبادی.رئیس کمیته میراث فرهنگی و گردشگری شورای شهر تهران
تهران نمایانگر ایران نوین و پایتختی با ویژگی‌های تاریخی، طبیعی و سیاسی منحصربه‌فرد است. این کلانشهر علیرغم فرصت‌ها و ظرفیت‌های بسیاری که برای جذب گردشگران دارد، همچنان از «مقصدگردشگری» نبودن رنج می‌برد!
نقاط گردشگرپذیر تهران از لحاظ تنوع و تعداد بر بسیاری از شهرهای ایران برتری دارند و این قابلیت را به تهران می‌دهند که گردشگران را بیشتر به خود جذب کنند.
اما مشکلات متعددی که در پایتخت سایه دیرینه انداخته آن را از هدف «تهران، مقصدی برای گردشگری» دور نگه داشته است.
آلودگی هوا، خصوصا در فصول سرد سال، نه تنها گریبانگیر پایتخت‌نشینان شده بلکه مانعی برای ماندن گردشگران در پایتخت است.
ترافیک سنگین شهر تهران و وضعیت نابسامان رانندگی، به‌خصوص موتورسواران، جذابیت‌های بصری را مخدوش کرده است!
عامل دیگر دلزدگی گردشگران از تهران نیازمند ساماندهی و سیاستگذاری‌های علمی، حرفه‌ای و ایجاد زیرساخت‌های لازم برای یک شهر گردشگرپذیر است که شورای پنجم حل این مشکل را در ماده ۷۲ برنامه سوم شهرداری با تأسیس «سازمان گردشگری شهرداری تهران» پیش‌بینی کرده است و امیدواریم شهرداری این ماده برنامه را تا پایان این دوره اجرایی کند.
معضل دیگری که در این حوزه می‌توان به آن اشاره کرد، ضعف در ایجاد امکانات اولیه خصوصا در حوزه ارتباطات و الکترونیکی است که سبب شده نارضایتی برخی از گردشگران را شاهد باشیم؛ در این زمینه باید هوشمندسازی شهر تهران در دستور کار قرار گیرد و شرایط برای انتقال پول گردشگران خارجی نیز فراهم شود.
البته نمی‌توان منکر تأثیر تحریم‌ها بر صنعت گردشگری شد؛ زیرا گردشگران خارجی با وجود تحریم‌ها با مشکل جابه‌جایی وجوه خود از طریق کارت‌های شتاب مواجه هستند و به‌ناچار باید پول نقد همراه بیاورند که خود تبعات دیگری دارد!
فرسودگی ناوگان حمل‌ونقل عمومی، کیفیت پایین خدمات و بروز حوادث و تصادفات از گردشگران سلب اعتماد می‌کند، همچنین متأسفانه حمل‌ونقل عمومی تهران توان تأمین نیازهای ساکنان این شهر را هم ندارد و با کمبودهای جدی مواجه است.
رفع این معضل نیازمند سرمایهگذاریهای لازم، ایجاد ثبات و هماهنگی در تعیین نرخهای جابه‌جایی و تدوین برنامهریزیهای بلندمدت از سوی متخصصان این حوزه است.
متأسفانه در برابر ارزیابی‌ها از تهران به عنوان شهری با شرایط سیاه‌چاله یاد می‌کنند که اصلا زیبنده نیست. همچنین نمای ساختمان‌ها نیز با رخت و لباس و تراکت‌های تبلیغاتی پوشیده شده است و پوسترهای تبلیغاتی همچون زخم بر دیوار این شهر منظر زیبای پایتخت را از میان برده‌اند، شکایت از این اقدام مجرمانه نیز سرانجامی ندارد و تضمینی برای تکرارنشدن این کار نیست.
این امر نه تنها برای حوزه گردشگری بلکه برای سازمان حفاظت از محیط زیست و پسماند نیز هزینه‌های بسیاری در بردارد؛ از این رو پیشنهاد می‌کنم مراجع قانونی پیش از مجوز تأسیس یک شرکت، در زمینه تبلیغات‌نکردن اینچنینی از موسس تعهد بگیرند.
در این میان اما نمی‌توان تأثیر تحریم‌ها و اپیدمی کرونا را نادیده گرفت، با نگاهی به آمار ورود گردشگران به کشور تأثیرات سخت این امر را بر حوزه گردشگری شاهد بوده‌ایم که رفع این معضل مستلزم برنامه‌ریزی نوین است تا بیش از این صنعت گردشگری لطمه نبیند.رفع ضعف محوطه‌های اماکن تاریخی، رفع کمبود لوگوها و تابلوهای گردشگری، ارایه‌نکردن تبلیغات مناسب برای معرفی شهرهای تاریخی تهران، ری و تجریش به عنوان دروازه ورودی ایران، آموزش حرفه‌ای نیروها و راهنمایان گردشگری، استفاده صحیح از استارتاپ‌های گردشگری و رسیدگی به معضلات راهنمایان این حوزه ازجمله مسائلی است که می‌تواند تهران را شهری گردشگرپذیر کند.
همواره باید این نکته را در نظر داشت که تهران باید پیش از گردشگرپذیرشدن شهری زیست‌پذیر برای شهروندانش باشد؛ زیرا بسیاری از مشکلات گردشگری تهران مشکلات زندگی در تهران نیز محسوب می‌شوند و رفع آنها برای بهبود زندگی شهروندان ضرورت دارد.
تهران نمایانگر ایران نوین و پایتختی با ویژگی‌های تاریخی، طبیعی و سیاسی منحصربه‌فرد است. این کلانشهر علیرغم فرصت‌ها و ظرفیت‌های بسیاری که برای جذب گردشگران دارد، همچنان از «مقصدگردشگری» نبودن رنج می‌برد!
نقاط گردشگرپذیر تهران از لحاظ تنوع و تعداد بر بسیاری از شهرهای ایران برتری دارند و این قابلیت را به تهران می‌دهند که گردشگران را بیشتر به خود جذب کنند.
اما مشکلات متعددی که در پایتخت سایه دیرینه انداخته آن را از هدف «تهران، مقصدی برای گردشگری» دور نگه داشته است.
آلودگی هوا، خصوصا در فصول سرد سال، نه تنها گریبانگیر پایتخت‌نشینان شده بلکه مانعی برای ماندن گردشگران در پایتخت است.
ترافیک سنگین شهر تهران و وضعیت نابسامان رانندگی، به‌خصوص موتورسواران، جذابیت‌های بصری را مخدوش کرده است!
عامل دیگر دلزدگی گردشگران از تهران نیازمند ساماندهی و سیاستگذاری‌های علمی، حرفه‌ای و ایجاد زیرساخت‌های لازم برای یک شهر گردشگرپذیر است که شورای پنجم حل این مشکل را در ماده ۷۲ برنامه سوم شهرداری با تأسیس «سازمان گردشگری شهرداری تهران» پیش‌بینی کرده است و امیدواریم شهرداری این ماده برنامه را تا پایان این دوره اجرایی کند.
معضل دیگری که در این حوزه می‌توان به آن اشاره کرد، ضعف در ایجاد امکانات اولیه خصوصا در حوزه ارتباطات و الکترونیکی است که سبب شده نارضایتی برخی از گردشگران را شاهد باشیم؛ در این زمینه باید هوشمندسازی شهر تهران در دستور کار قرار گیرد و شرایط برای انتقال پول گردشگران خارجی نیز فراهم شود.
البته نمی‌توان منکر تأثیر تحریم‌ها بر صنعت گردشگری شد؛ زیرا گردشگران خارجی با وجود تحریم‌ها با مشکل جابه‌جایی وجوه خود از طریق کارت‌های شتاب مواجه هستند و به‌ناچار باید پول نقد همراه بیاورند که خود تبعات دیگری دارد!
فرسودگی ناوگان حمل‌ونقل عمومی، کیفیت پایین خدمات و بروز حوادث و تصادفات از گردشگران سلب اعتماد می‌کند، همچنین متأسفانه حمل‌ونقل عمومی تهران توان تأمین نیازهای ساکنان این شهر را هم ندارد و با کمبودهای جدی مواجه است.
رفع این معضل نیازمند سرمایهگذاریهای لازم، ایجاد ثبات و هماهنگی در تعیین نرخهای جابه‌جایی و تدوین برنامهریزیهای بلندمدت از سوی متخصصان این حوزه است.
متأسفانه در برابر ارزیابی‌ها از تهران به عنوان شهری با شرایط سیاه‌چاله یاد می‌کنند که اصلا زیبنده نیست. همچنین نمای ساختمان‌ها نیز با رخت و لباس و تراکت‌های تبلیغاتی پوشیده شده است و پوسترهای تبلیغاتی همچون زخم بر دیوار این شهر منظر زیبای پایتخت را از میان برده‌اند، شکایت از این اقدام مجرمانه نیز سرانجامی ندارد و تضمینی برای تکرارنشدن این کار نیست.
این امر نه تنها برای حوزه گردشگری بلکه برای سازمان حفاظت از محیط زیست و پسماند نیز هزینه‌های بسیاری در بردارد؛ از این رو پیشنهاد می‌کنم مراجع قانونی پیش از مجوز تأسیس یک شرکت، در زمینه تبلیغات‌نکردن اینچنینی از موسس تعهد بگیرند.
در این میان اما نمی‌توان تأثیر تحریم‌ها و اپیدمی کرونا را نادیده گرفت، با نگاهی به آمار ورود گردشگران به کشور تأثیرات سخت این امر را بر حوزه گردشگری شاهد بوده‌ایم که رفع این معضل مستلزم برنامه‌ریزی نوین است تا بیش از این صنعت گردشگری لطمه نبیند.رفع ضعف محوطه‌های اماکن تاریخی، رفع کمبود لوگوها و تابلوهای گردشگری، ارایه‌نکردن تبلیغات مناسب برای معرفی شهرهای تاریخی تهران، ری و تجریش به عنوان دروازه ورودی ایران، آموزش حرفه‌ای نیروها و راهنمایان گردشگری، استفاده صحیح از استارتاپ‌های گردشگری و رسیدگی به معضلات راهنمایان این حوزه ازجمله مسائلی است که می‌تواند تهران را شهری گردشگرپذیر کند.
همواره باید این نکته را در نظر داشت که تهران باید پیش از گردشگرپذیرشدن شهری زیست‌پذیر برای شهروندانش باشد؛ زیرا بسیاری از مشکلات گردشگری تهران مشکلات زندگی در تهران نیز محسوب می‌شوند و رفع آنها برای بهبود زندگی شهروندان ضرورت دارد.