دردسرهای یک شوک آنلاین
نظام آموزش و پرورش ایران در حالی که اصلا آمادگی لازم را نداشت در یک موقعیت عجیب قرار گرفت. بیش از دو ماه آموزش آنلاین به دانشآموزان در همه مقاطع و احتمالا ادامهداربودن این وضعیت نه تا پایان سال تحصیلی جاری که شاید ابتدای سال تحصیلی بعد. پیشبینیها از احتمال اوجگرفتن کرونا و آنفلوانزا در پايیز حکایت دارند و امکان دارد در صورت تداوم شیوع این بیماری همچنان شاهد تعطیلی مدارس و آموزش دانشآموزان از راه دور باشیم. در این میان بارها و بارها از مشکلات چنین شیوه آموزشیای بدون درنظرگرفتن زیرساختهای لازم آن گفته شده اما عجیب اینجاست که گویا چندان تلاشی برای رفع آن وجود ندارد. یکی از معلمها در گفتوگو با «شرق» میگوید اگر آموزش و پرورش پیشنهاد لغو سال تحصیلی را میپذیرفت اتفاق بهتری بود تا اینکه با این وضعیت عجیب و غریب آموزش به دانشآموزان را ادامه دهد. او میگوید شما باید این وضعیت دوماهه آموزش را به تعطیلات زیاد پايیز و زمستان سال قبل اضافه کنید که مدارس بارها به دلیل آلودگی هوا و همچنین اعتراضات آبان ماه تعطیل شده بودند. به این ترتیب دانشآموزان اصلا آموزش مداوم و درستی ندیدهاند و مسیر آموزششان با انقطاع
همراه بوده. حالا هم که به واسطه آموزش آنلاین و عدم دسترسی برخی به شبکه شاد، اینترنت یا گوشی هوشمند در روند آموزشی خلل ایجاد شده است. به نظر میرسد برای آموزش و پرورش بیشتر از هر چیزی پایان سال تحصیلی اهمیت دارد نه کیفیت آموزش. یکی از معلمهای پایه ابتدایی شهر بوشهر به «شرق» میگوید در پاسخ به دانشآموزانی که هراسان مدام از عدم دسترسی به شاد و ویدئوهای آموزشی کلاسهای آنلاین میپرسند، میگوید که نگران نباشند و بعید است با این سطح از آموزش اتفاق بدی برایشان رخ دهد یا آموزش و پرورش تصمیم سختگیرانهای بگیرد. اما ارتباط معلمها با شاد یکی از بزرگترین مشکلات آنها در این روزهاست. این مشکلات از دو طرف جریان آموزش معلمها را تحت تأثیر قرار داده است. از یک سو آنها به عنوان کاربر این شبکه مشکلات فراوانی دارند و از سوی دیگر دانشآموزانشان هم دسترسی درستی به این شبکه ندارند. برنامه شاد با گوشیهای اپل و سیستمعاملهای آیاواس ناهمخوانی فراوانی دارد. از این جهت معلمهایی که این گوشیهای هوشمند را دارند به دنبال یافتن گوشیهایی با سیستمعامل اندروید رفتهاند. از سوی دیگر جریان اعتبارسنجی کاربران بر اساس شماره
سیمکارت واردشده در ابتدا موجب شده دسترسی برخی با گوشیهای دیگران در این کلاسها با مشکلاتی همراه شده باشد. یکی از مدیرهای مدرسهای در منطقه 11 تهران میگوید یکی از مشکلاتش تغییر مدام شماره معلمها و شاگردها در این سامانه برای احراز هویت است. چون شاگردها اغلب خودشان گوشی ندارند و با گوشی پدر و مادر یا اقوام وارد سامانه میشوند و هر کدام یک سیمکارت متفاوت دارند و از این جهت سیستم احراز هویت در شاد سخت است. ممکن است در یک خانه فقط پدر گوشی هوشمند داشته باشد و وقتی پدر در خانه نیست و برای کار به بیرون میرود، دانشآموز با گوشی عمه، خاله یا یکی از اقوام نزدیک که به او لطف میکنند و گوشیشان را در اختیارش قرار میدهند، وارد شاد میشود. مشکل بعدی محدودیت و همچنین سختیهای آپلود فایل ویدئویی در شاد است. موضوعی که موجب میشود اغلب کلاسها از شاد به واتساپ منتقل شود. با این حال بسیاری از دانشآموزان هستند که به دلیل عدم دسترسی به اینترنت، گوشی هوشمند یا به دلیل اختلالهای شبکه شاد اعلام میکنند که محتوای آموزشی را درنیافتهاند. او میگوید در چنین موقعیتی معلمها نمیدانند چه باید بکنند و شاگردشان را چگونه آموزش
دهند. این مدیر که یکی از مدارس واقع در منطقه 11 تهران را اداره میکند، میگوید وقتی از مشکلات آموزش آنلاین صحبت میشود، همه فکر میکنند لابد مشکل در منطقه دورافتادهای در جنوب کرمان یا مناطق خیلی محروم سیستان و بلوچستان است و در سایر مناطق ایران اوضاع روبهراه است. در حالی که اصلا چنین نیست و 30 درصد دانشآموزان مدرسه من در منطقه 11 تهران به دلیل تنگناهای مالی به گوشی هوشمند یا اینترنت دسترسی ندارند. چند روز پیش وزیر آموزش و پرورش در واکنش به اعتراضها به این سیستم آموزشی گفت طبیعی است که افرادی از بستر شبکه شاد دور بمانند. حاجیمیرزایی گفت ما برای کمک آمدیم، نه برای اذیت کردن مردم و اجبار به کسانی که امکان تهیه گوشی هوشمند را ندارند. حاجیمیرزایی میگوید که از مدیران مناطق خواستیم آموزش این افراد را از طریق مسیرهای جایگزین در دستور کار قرار دهند. این مسیرها میتواند شامل تهیه درسنامهها، استفاده از ظرفیت مدرسه تلویزیونی و شبکههای استانی باشد. راضی نیستیم خانوادهای خودش را به مشقت بیندازد.
از حرفهای وزیر آموزش و پروش چنین بر میآید که بیشتر از اینکه کیفیت آموزشی در یکی از بدترین سالها از نظر آموزش دانشآموزان اهمیت داشته باشد، تمامشدن سال تحصیلی مهم است. چراکه حاجیمیرزایی در بخشی از حرفهایش میگوید «چه باید میکردیم؟ آیا باید تعطیل میکردیم؟ نمیتوانستیم این دو ماه را از دست بدهیم زیرا سال تحصیلی آینده هم آسیب میدید». با این حال بسیاری معتقدند در این سال تحصیلی دانشآموزان و معلمها بیشتر از همه ضربه دیدهاند.
نظام آموزش و پرورش ایران در حالی که اصلا آمادگی لازم را نداشت در یک موقعیت عجیب قرار گرفت. بیش از دو ماه آموزش آنلاین به دانشآموزان در همه مقاطع و احتمالا ادامهداربودن این وضعیت نه تا پایان سال تحصیلی جاری که شاید ابتدای سال تحصیلی بعد. پیشبینیها از احتمال اوجگرفتن کرونا و آنفلوانزا در پايیز حکایت دارند و امکان دارد در صورت تداوم شیوع این بیماری همچنان شاهد تعطیلی مدارس و آموزش دانشآموزان از راه دور باشیم. در این میان بارها و بارها از مشکلات چنین شیوه آموزشیای بدون درنظرگرفتن زیرساختهای لازم آن گفته شده اما عجیب اینجاست که گویا چندان تلاشی برای رفع آن وجود ندارد. یکی از معلمها در گفتوگو با «شرق» میگوید اگر آموزش و پرورش پیشنهاد لغو سال تحصیلی را میپذیرفت اتفاق بهتری بود تا اینکه با این وضعیت عجیب و غریب آموزش به دانشآموزان را ادامه دهد. او میگوید شما باید این وضعیت دوماهه آموزش را به تعطیلات زیاد پايیز و زمستان سال قبل اضافه کنید که مدارس بارها به دلیل آلودگی هوا و همچنین اعتراضات آبان ماه تعطیل شده بودند. به این ترتیب دانشآموزان اصلا آموزش مداوم و درستی ندیدهاند و مسیر آموزششان با انقطاع
همراه بوده. حالا هم که به واسطه آموزش آنلاین و عدم دسترسی برخی به شبکه شاد، اینترنت یا گوشی هوشمند در روند آموزشی خلل ایجاد شده است. به نظر میرسد برای آموزش و پرورش بیشتر از هر چیزی پایان سال تحصیلی اهمیت دارد نه کیفیت آموزش. یکی از معلمهای پایه ابتدایی شهر بوشهر به «شرق» میگوید در پاسخ به دانشآموزانی که هراسان مدام از عدم دسترسی به شاد و ویدئوهای آموزشی کلاسهای آنلاین میپرسند، میگوید که نگران نباشند و بعید است با این سطح از آموزش اتفاق بدی برایشان رخ دهد یا آموزش و پرورش تصمیم سختگیرانهای بگیرد. اما ارتباط معلمها با شاد یکی از بزرگترین مشکلات آنها در این روزهاست. این مشکلات از دو طرف جریان آموزش معلمها را تحت تأثیر قرار داده است. از یک سو آنها به عنوان کاربر این شبکه مشکلات فراوانی دارند و از سوی دیگر دانشآموزانشان هم دسترسی درستی به این شبکه ندارند. برنامه شاد با گوشیهای اپل و سیستمعاملهای آیاواس ناهمخوانی فراوانی دارد. از این جهت معلمهایی که این گوشیهای هوشمند را دارند به دنبال یافتن گوشیهایی با سیستمعامل اندروید رفتهاند. از سوی دیگر جریان اعتبارسنجی کاربران بر اساس شماره
سیمکارت واردشده در ابتدا موجب شده دسترسی برخی با گوشیهای دیگران در این کلاسها با مشکلاتی همراه شده باشد. یکی از مدیرهای مدرسهای در منطقه 11 تهران میگوید یکی از مشکلاتش تغییر مدام شماره معلمها و شاگردها در این سامانه برای احراز هویت است. چون شاگردها اغلب خودشان گوشی ندارند و با گوشی پدر و مادر یا اقوام وارد سامانه میشوند و هر کدام یک سیمکارت متفاوت دارند و از این جهت سیستم احراز هویت در شاد سخت است. ممکن است در یک خانه فقط پدر گوشی هوشمند داشته باشد و وقتی پدر در خانه نیست و برای کار به بیرون میرود، دانشآموز با گوشی عمه، خاله یا یکی از اقوام نزدیک که به او لطف میکنند و گوشیشان را در اختیارش قرار میدهند، وارد شاد میشود. مشکل بعدی محدودیت و همچنین سختیهای آپلود فایل ویدئویی در شاد است. موضوعی که موجب میشود اغلب کلاسها از شاد به واتساپ منتقل شود. با این حال بسیاری از دانشآموزان هستند که به دلیل عدم دسترسی به اینترنت، گوشی هوشمند یا به دلیل اختلالهای شبکه شاد اعلام میکنند که محتوای آموزشی را درنیافتهاند. او میگوید در چنین موقعیتی معلمها نمیدانند چه باید بکنند و شاگردشان را چگونه آموزش
دهند. این مدیر که یکی از مدارس واقع در منطقه 11 تهران را اداره میکند، میگوید وقتی از مشکلات آموزش آنلاین صحبت میشود، همه فکر میکنند لابد مشکل در منطقه دورافتادهای در جنوب کرمان یا مناطق خیلی محروم سیستان و بلوچستان است و در سایر مناطق ایران اوضاع روبهراه است. در حالی که اصلا چنین نیست و 30 درصد دانشآموزان مدرسه من در منطقه 11 تهران به دلیل تنگناهای مالی به گوشی هوشمند یا اینترنت دسترسی ندارند. چند روز پیش وزیر آموزش و پرورش در واکنش به اعتراضها به این سیستم آموزشی گفت طبیعی است که افرادی از بستر شبکه شاد دور بمانند. حاجیمیرزایی گفت ما برای کمک آمدیم، نه برای اذیت کردن مردم و اجبار به کسانی که امکان تهیه گوشی هوشمند را ندارند. حاجیمیرزایی میگوید که از مدیران مناطق خواستیم آموزش این افراد را از طریق مسیرهای جایگزین در دستور کار قرار دهند. این مسیرها میتواند شامل تهیه درسنامهها، استفاده از ظرفیت مدرسه تلویزیونی و شبکههای استانی باشد. راضی نیستیم خانوادهای خودش را به مشقت بیندازد.
از حرفهای وزیر آموزش و پروش چنین بر میآید که بیشتر از اینکه کیفیت آموزشی در یکی از بدترین سالها از نظر آموزش دانشآموزان اهمیت داشته باشد، تمامشدن سال تحصیلی مهم است. چراکه حاجیمیرزایی در بخشی از حرفهایش میگوید «چه باید میکردیم؟ آیا باید تعطیل میکردیم؟ نمیتوانستیم این دو ماه را از دست بدهیم زیرا سال تحصیلی آینده هم آسیب میدید». با این حال بسیاری معتقدند در این سال تحصیلی دانشآموزان و معلمها بیشتر از همه ضربه دیدهاند.