نقشه راه بایدن برای پیروزی

این پیش‌نویس 80صفحه‌ای از سوی گروهی 15نفره از جمله نزدیکان برنی سندرز و جو بایدن تهیه شده و برای اعضای حزب منتشر شد. مخالفت با هر گونه اقدام برای تغییر رژیم در کشورهای مختلف جهان و کاهش هزینه‌های دفاع ملی، پایان‌دادن به جنگ‌های ابدی، خدمات بهداشتی قابل دسترس عموم آمریکایی‌ها و اتخاذ مواضع سخت‌گیرانه علیه چین در قبال تخلفات تجاری این کشور، از موارد شاخص این پیش‌نویس به شمار می‌آیند. تغییرات جامعه آمریکا و تحولات بین‌المللی باعث شده تا این پیش‌نویس تفاوت‌های زیادی با پیش‌نویس حزب دموکرات در سال 2016 داشته باشد. تأکید بیشتر بر موضوعات مربوط به محیط زیست و تغییرات اقلیمی، مقابله با اعمال خشونت از سوی پلیس و ارائه پیشنهادی برای کمیسیون ملی دموکرات‌ها با هدف مقابله با نژادپرستی نهادینه‌شده از جمله این تغییرات محسوب می‌شود. هر چهار سال یک بار دو حزب جمهوری‌خواه و دموکرات اقدام به انتشار چنین پیش‌نویسی می‌کنند تا راهنمایی برای نامزدهای انتخاباتی و رأی‌دهندگان باشد اما جالب این است که با وجود بحث و جدل‌های بسیار بر سر این پیش‌نویس، کمتر رأی‌دهنده‌ای حتی به این برنامه‌ها نگاه می‌اندازد. در درون احزاب معمولا اجماع کاملی درباره این پیش‌نویس‌ها صورت نمی‌گیرد و بسیاری از اعضا علنا با آن مخالفت می‌کنند. امسال جمهوری‌خواهان برخلاف دموکرات‌ها تصمیم به انتشار سند برنامه‌های خود ندارند. تنش‌ها و شکاف‌های درون‌حزبی اخیر باعث شده تا رهبران جمهوری‌خواه با تصمیم به عدم انتشار سندی جدید، مانع از بروز درگیری‌های جدید شوند. بر اساس آنچه رسانه‌ها اعلام کرده‌اند، قرار است همان پیش‌نویس سال 2016 برای امسال هم در نظر گرفته شود و به جای آن، ترامپ در بیانیه‌ای برنامه‌های خود را اعلام کند. پیش‌نویس انتخابات 2020 حزب دموکرات در حالی منتشر می‌شود که این حزب با وجود داشتن سابقه‌ای 50ساله در داشتن کنترل کامل بر واشنگتن (رئیس‌جمهور دموکرات و اکثریت دموکرات در کنگره) خطاهای سیاسی متعددی انجام داده و رأی‌دهندگان دموکرات را ناامید کرده است. آخرین بار در فاصله سال‌های 2009 تا 2010 بود که حزب دموکرات کنترل هم‌زمان کاخ سفید و کنگره را در دست داشت. طرح سلامت بیل کلینتون، طرح سلامت اوباما و مقابله گسترده با فقر از جمله مهم‌ترین برنامه‌هایی بود که دموکرات‌ها در دوره‌هایی که بر واشنگتن مسلط بودند، می‌توانستند انجام دهند. این برنامه‌ها لزوما اولویت‌های رأی‌دهندگان میانه‌روی این حزب نبود و نتیجه این شد که هر بار این حزب بر کاخ سفید و کنگره مسلط شد، حداکثر چهار سال بعد جمهوری‌خواهان این تسلط کامل را باطل کردند. چالش چپ‌گرایی بایدن به گفته «هنری اولسن»، ستون‌نویس واشنگتن‌‌پست و همکار مرکز سیاست عمومی، این بار هم به نظر می‌رسد دموکرات‌ها چنین اشتباهی را مرتکب شده‌اند. تردیدی نیست که بایدن در نظرسنجی‌های سراسری و نیز در ایالت‌های کلیدی از ترامپ جلوتر است؛ این برتری با رأی میلیون‌ها سفیدپوست تحصیل‌کرده طبقه متوسط به بالا حاصل شده است. اما در برنامه‌ای که از سوی حزب دموکرات ارائه شده، خواسته‌های این گروه بزرگ منظور نشده است. رهبران حزب دموکرات چگونه به این نتیجه رسیده‌اند که این رأی‌دهندگان به‌ناگاه آن‌قدر چپ‌گرا و سوسیالیست شده‌اند که حاضرند برای اجرای این برنامه، از خواسته‌های خود چشم‌پوشی کنند؟ با مرور برخی سرفصل‌ها، تضادها نمایان‌تر می‌شود. تردیدی نیست که رأی‌دهندگان دموکرات از جمله لیبرال‌ها از اتخاذ سیاست‌های حامی محیط زیست حمایت می‌کنند اما نظرسنجی‌ها نشان می‌دهد همین حامیان، با اجرای هرگونه محدودیت سخت‌گیرانه‌ای که در کوتاه‌مدت هزینه‌های زندگی آنها را افزایش دهد، مخالف هستند. رهبران حزب اما به این خواسته توجهی نکرده‌اند. درباره سیاست‌های نژادپرستانه هم اغلب آمریکایی‌ها از اصلاحات در روابط نژادی و نیز در تعامل پلیس و سیاه‌پوستان حمایت می‌کنند اما آنها از جمله سالمندان سفیدپوست مخالف جدی پرداخت غرامت بابت دوران بردگی هستند. با این حال رهبران دموکرات موضوع پرداخت غرامت را در این پیش‌نویس گنجانده‌اند. سیاست دفاعی نمونه دیگری از محاسبات اشتباه حزب دموکرات است. مردم زمانی از کاهش بودجه دفاعی حمایت می‌کنند که درباره امنیت ایالات متحده آسوده‌خاطر باشند اما در دوره‌ای که چین و روسیه اقدامات تهاجمی خود علیه آمریکا را شدت بخشیده‌اند، کاهش بودجه نظامی در این شرایط، اشتباه بزرگی است که در اواخر دهه 70 میلادی هم مرتکب شدیم و نتیجه آن سوءاستفاده رقبا و در نهایت روی‌کارآمدن فردی مثل رونالد ریگان بود. بایدن از ماه آوریل و با این ادعا که می‌خواهد حزب را متحد کند، حرکت خود به سمت چپ‌گرایان را سرعت بخشیده است. او در این مسیر دموکرات‌های میانه‌رو که بیشترین حامیانش را تشکیل می‌دهند، قربانی می‌کند. توجه ویژه به ایران در این پیش‌نویس توجه ویژه‌ای به ایران و خاورمیانه شده است. دموکرات‌ها با تأکید بر «فاصله‌گرفتن از مداخله نظامی» در خاورمیانه اشاره کرده‌‌اند «اقدامات تنش‌آفرین دولت ترامپ برای سوق‌دادن ایران به جنگ را کنار خواهیم گذاشت و دیپلماسی و گفت‌وگو را دوباره در اولویت قرار می‌دهیم. این تغییر رویه، پس از دو دهه مداخله نظامی و جنگ‌های بی‌پایان در خاورمیانه به معنای آن نیست که واشنگتن متحدان و شرکای خود را رها می‌کند. ایالات متحده همواره خود را متعهد به تضمین امنیت اسرائیل و دیگر متحدان منطقه‌ای خود می‌داند و یک اسرائیل مقتدر و دموکرات به سود منطقه خواهد بود». در بخشی دیگر از این سند آمده است: «دموکرات‌ها اعتقاد دارند که ایالات متحده نباید در قبال هیچ کشوری برنامه‌ها و سیاست‌هایی را با هدف تغییر رژیم اجرا کند و طبیعتا چنین هدفی درباره ایران هم کاملا رد می‌شود». دولت ترامپ پس از خروج از برجام در سال 2018، تمام تحریم‌ها علیه ایران را بازگردانده و سیاست فشار حداکثری را در قبال تهران در پیش گرفته است تا این کشور را مجبور به بازگشت به میز مذاکره کند. موضوع توافق هسته‌ای هم در سند پیشنهادی حزب دموکرات مورد توجه قرار گرفته و رهبران این حزب تأکید کرده‌اند که «معتقدیم برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) هنوز هم بهترین ابزار کنترلی برای راستی‌آزمایی بسته‌بودن تمام مسیرهای ایران به سمت سلاح هسته‌ای است. خروج یک‌جانبه دولت ترامپ از این توافق، شکافی میان ما و متحدانمان ایجاد کرد و در آن سو هم درها را به سوی ایران برای ماجراجویی‌هایی که به سلاح هسته‌ای ختم می‌شود، گشود. بر همین اساس است که معتقدیم بازگشت به این توافق امری حیاتی است». البته دموکرات‌ها هم مانند دولت ترامپ موضوعات دیگر غیر از برنامه هسته‌ای ایران را مورد توجه قرار می‌دهند و می‌نویسند: «حزب دموکرات از یک تلاش جامع دیپلماتیک نه‌تنها برای محدودکردن برنامه هسته‌ای ایران بلکه برای مسدودکردن دیگر اقدامات تهدیدآمیز این کشور از جمله ماجراجویی‌های منطقه‌ای، برنامه توسعه موشکی بالستیک و همچنین سرکوب داخلی، حمایت می‌کند».