|

بررسی‌ها نشان می‌دهد داورهای عمومی هم در داروخانه پیدا نمی‌شود؛

دارو در آستانه بحران

اگر سر و کارتان به داروخانه‌ها افتاده باشد ممکن است این جمله را از متصدی داروخانه شنیده باشید که «که چند قلم از داروهایتان موجود نیست».

دارو در آستانه بحران
ریحانه جولایی خبرنگار شبکه شرق

کمبود دارو دیگر مختص داروهای تخصصی و خارجی نیست؛ حالا داروهای عمومی و داخلی هم نایاب شده‌اند. بررسی خبرنگار «شبکه شرق» از چند داروخانه در نقاط مختلف تهران نشان می‌دهد بسیاری از داروها که اتفاقا تولیدات داخلی هستند کمیاب شده‌اند.

 

داستان پرغصه و قدیمی سرم‌ها

«سرم‌های تزریقی و شست‌وشو یک داستان پرغصه و قدیمی دارند.» این را یک دکتر دارو ساز می‌گوید. او همچنین به این نکته اشاره می‌کند که هفته گذشته از وزارت بهداشت به داروخانه آمدند و در مورد موجودی برخی از داروها سوال کردند. متاسفانه من حتی یک قلم از این داروها را موجود نداشتم.

طبق گفته‌های او شربت‌های آنتی‌بیوتیک، سرم‌های شست‌وشو و تزریقی و همچنین اشکال مختلفی از «سوسپانسیون‌ها» ناموجود است یا بسیار سخت پیدا می‌شود.

 

داروخانه نسخه‌ها را برگشت می‌زند

تا قبل از کم شدن داروها، برخی آنتی‌بیوتیک‌ها بدون نسخه فروخته می‌شد حالا اما آنطور که متصدی یکی از داروخانه‌ها در مرکز شهر تهران می‌گوید: «تمام آنتی‌بیوتیک‌ها با نسخه و به تعداد محدود فروخته می‌شود.»

پزشکان هم از نبود داروهای عمومی انتقاد کرده‌اند. طبق گفته آنها داروهایی نظیر شربت کوآموکسی‌کلاو، شربت سفیکسیم، شربت سرماخوردگی کودکان، شربت دیفن هیدرامین، شربت آزیترومایسین، اسپری دکوسالین و ... به سختی پیدا می‌شوند و از طرف داروخانه‌ها برگشت می‌خورند.

 

تجربیات کاربران توییتر از کمبود دارو

در فضای مجازی هم کاربران نسبت به نبود دارو انتقاد کرده‌ و با هشتگ #کمبود_دارو و #دارو تجربیات خود را با دیگران به اشتراک گذاشته‌اند.

یک کاربر توییتر ساکن بندرعباس نوشته است: «عمده مراجعه کننده‌ها با سرفه شدید و علایم سرماخوردگی هستن، استامینوفن و سرم هم به سختی گیر میاد! امروز یک بچه 10 ماهه در رودان به خاطر تب شدید و ابتلا به آنفولانزا فوت شد.»

کاربر دیگری نوشته است: «بابت یک قطره گوش معمولی چندتا داروخانه رفتم، داروخانه میگفت چرک خشک‌کن و شربت سینه و یک سری داروهای روتین کم شده. این ها عمدتا تولید داخل هستند، علت چیست؟»

 

کمبود داروهای کودکان

مسئولین وزارت بهداشت هم از انکار کردن کمبود برخی داروها دست برداشته‌اند و اخیرا نایب رئیس انجمن داروسازان ایران درباره وضعیت بحرانی کمبود دارویی در کشور، گفت: «در حال حاضر عمدتاً در داروهایی که به صورت شربت هستند و بیشتر برای مصرف کودکان است، کمبود داریم».

علی فاطمی همچنین گفته است: برای تب بچه‌ها نه شربت استامینوفن و نه بروفن به اندازه کافی پیدا نمی‌شود. شیاف استامینوفن برای کودکانی که خیلی کوچک هستند و باید استامینوفن را به صورت شیافت استفاده کنند نیز در داروخانه‌ها جزو اقلام خیلی کمیاب به حساب می‌آید؛ همچنین برای سرفه کودکان هم کمبود دارویی وجود دارد.

 

تمایل تولیدکنندگان به تولید شربت‌های نیروزا، نه دارو

فاطمی اما به موضوع عجیبی اشاره کرد. به گفته او «افزایش قیمتی که سازمان غذا و دارو برای آنتی‌بیوتیک‌ها داده، مورد رضایت تولیدکنندگان نبوده و باعث شده که تولیدشان را کاهش دهند. با این حال در داروخانه‌های ما وفور شربت‌های تقویتی و نیروزا و انواع قرص‌ها و کپسول‌های مکمل وجود دارد که ضروری نیستند، اما از آنجایی که قیمت‌گذاری‌شان آزاد است، همه آن‌ها را تولید می‌کنند ».

 

بیماران مجبورند از بازار آزاد خرید کنند

بسیاری از افرادی که با بیماری «گیلن‌باره» درگیر هستند نیز از کمبود داروی «آلبومین» شکایت می‌کنند. یکی از این بیماران می‌گوید: آلبومین تنها دارویی است که برای درمان بیماران گیلن‌باره موثر است و بسیار سخت پیدا می‌شود.

او ادامه می‌دهد: هر ماه باید برای تزریق این دارو به بیمارستان بروم اما از زمانی که آلبومین کمیاب شده، روند درمان متوقف شده است و هرچند ماه یکبار می‌توانم تزریق داشته باشم. به گفته او برخی پزشکان می‌گویند تزریق مرتب این دارو بسیار موثر است و بیماران می‌توانند از بازار آزاد آن را تهیه کنند، این در حالی است که هر تزریق حدود 3 میلیون تومان هزینه دارد و هر بار 4 تزریق انجام می‌شود؛ یعنی هر ماه 12 میلیون تومان هزینه درمان.

 

استفاده چندباره از محصولات بهداشتی

مشکل بیماران تنها به کمبود دارو خلاصه نمی‌شود. قیمت بالای لوازم بهداشتی هم برای بیماران و خانواده‌های آنها محدودیت‌هایی ایجاد کرده است.  پوریا جهانپور، نوجوانی که مشکل نخاعی و معلولیت دارد از افرادی است که با بالا رفتن قیمت لوازم بهداشتی دچار مشکل شده.

به گفته او محصولات بهداشتی هر روز گران‌تر می‌شود و توان خریدش از عهده خانواده خارج شده است.

پوریا می‌گوید: راهکار ما استفاده چندباره از محصولات بهداشتی است.

چون نمی‌توانم به صورت مرتب محصولات بهداشتی بخرم، مجبوریم پس از استفاده آنها را بشوییم و دوباره مصرف کنم که این کار موجب عفونت‌های بیشتر و برگشت عفونت به کلیه‎ام می‌شود. او همچنین از کیفیت پایین لوازم توانبخشی نیز گلایه دارد.