مطالبی که همه باید بدانند
برای جلوگیری از خودکشی عزیزانمان چکار کنیم؟
شاید این روزها بیشتر از قبل آدم‌های اطراف ما از مرگ خودخواسته یا همان خودکشی صحبت کنند. آدم‌هایی که تمام انگیزه‌ی خود برای زندگی کردن را از دست دادند و اولین راه کار ما در این شرایط باید پیشنهاد تماس به اورژانس اجتماعی با شماره ۱۲۳ و بهزیستی با شماره ۱۴۸۰ باشد.
فردی که به مرگ فکر می‌کند چه رفتاری دارد؟
اما فردی که به مقوله‌ی مرگ فکر می‌کند، امکان دارد، شناخت رفتارش برای پیشگیری از این عمل با پیچیدگی‌هایی همراه باشد.
یک: این افراد شاید دچار غم و بدخلقی شوند که همان هم معمولا نوساناتی دارد. این رفتار یک هشدار جدی برای شروع پیشگیری محسوب می‌شود.
دو: حتی امکان دارد این افراد دچار آرامش ناگهانی شوند، یعنی فرد بعد از یک دوره افسردگی یا بدخلقی، ناگهان آرام می‌شود که این آرامش غیرطبیعی می‌تواند نشانه خطر باشد.
سه: کناره‌گیری از دیگران هم در این افراد یک نشانه است. فرد انتخاب می‌کند تنها باشد و از دوستان یا فعالیت‌های اجتماعی خودداری می‌کند. همچنین علاقه و لذت خود را نسبت به فعالیت‌هایی که قبلا از آنها لذت می‌برده از دست می‌دهد.
چند نکته‌ی پر اهمیت در رفتار این افراد
حالت طرز صحبت یا رفتار فرد تغییر می‌کند؛ مانند گفتار یا یک حرکت سریع یا آرام اما غیرطبیعی.
همچنین فرد ممکن است درمورد ظاهر شخصی خود کمتر نگران شود. معمولا افراد افسرده که در معرض خطر خودکشی هستند کمتر یا بیشتر از حد معمول می‌خوابند.
فرد رفتارهای بالقوه خطرناک مانند رانندگی بی‌پروا، رابطه جنسی ناایمن یا افزایش مصرف مواد مخدر و الکل انجام می‌دهد.
نمونه‌هایی از این بحران‌ها به علت اتفاقاتی مثل مرگ عزیز، طلاق یا قطع رابطه، تشخیص یک بیماری صعب‌العلاج، از دست دادن شغل یا مشکلات جدی مالی است.
فرد درمورد احساس ناامیدی، نداشتن دلیل و انگیزه برای زندگی، سرباربودن برای دیگران، احساس اسارت یا یک درد شدید عاطفی صحبت می‌کند.
فرد شروع به انجام کارهای عجیب و غریب می‌کند؛ مثل درخواست بیشتردیدن دوستان و اعضای خانواده، بخشیدن وسایل شخصی به اطرافیان، نوشتن وصیت‌نامه، نظافت کامل خانه و رفتارهای شبیه به این که پیش‌تر شاید هرگز انجام نمی‌داده.
ما جامعه تاب آوری داریم
امیرحسین جلالی روان‌پزشک:
جامعه را اگر یک ارگانیسم در نظر بگیریم، یک ظرفیت و میزانی از تاب‌آوری دارد. شما نمی‌توانید یک جامعه و مجموعه‌ای از آدم‌ها را در معرض انواع و اقسام آسیب، تروما و شرایط همواره اضطراری و غیرقابل پیش‌بینی قرار دهید و انتظار داشته باشید آن جامعه یک رفتار نرمال داشته باشد و دچار آفتی هم نشود.
جامعه ما دست‌کم از سال ۹۷ تا ۱۴۰۲ با وجود اتفاقاتی که در آن پیش آمده نشان داده که جامعه تاب‌آوری است. به نظر من باید آمار خودکشی، افسردگی و مشکلات روانی اجتماعی در این جامعه بسیار بیشتر می‌شد اما معنای آن این نیست که جامعه وضعیتی را تجربه می‌کند که فردای آن از امروز بدتر خواهد شد».
