عضوهیات رییسه مجلس: جمعیت زنان مجرد، ۳ برابر مردان مجرد است
زنانه شدن آسیبهای اجتماعی هشدار جدی در حوزه جمعیتی و خانواده است و اگر برای آن چارهاندیشی جدی صورت نگیرد، در مباحث اجتماعی با چالشهای جدیای مواجه خواهیم شد.
به گزارش شبکه شرق، محسن پیرهادی، رئیس فراکسیون مدیریت شهری، ضمن بیان اینکه 80 درصد شاغلان بدون بیمه بخش صنعت و خدمات، زنان هستند که هیچ بهرهای از حمایتهای دولتی در حوزه اشتغال نمیبرند، گفت: عدم برخورداری طیف زیادی از زنان از حمایتهای اجتماعی و دولتی لازم، سبب سوق دادن آنها به سمت شغلهای کاذب و نامتناسب با شأن زنان، مانند زباله گردی، دستفروشی و امثالهم میشود.
نماینده مردم تهران تاکید کرد: زنانه شدن آسیبهای اجتماعی هشدار جدی در حوزه جمعیتی و خانواده است و اگر برای آن چارهاندیشی جدی صورت نگیرد، در مباحث اجتماعی با چالشهای جدیای مواجه خواهیم شد.
پیرهادی با بیان اینکه فرابخشی بودن حوزه زنان و خانواده و تأثیرگذاری و تأثیرپذیری این حوزه در نسبت با حوزه های اقتصادی، سیاسی و اجتماعی، الزام پرداختن به حوزه زنان و خانواده را در برنامههای توسعه تشدید میکند، ادامه داد: پرداختن به حوزه زنان در برنامههای توسعهای نه تنها از وجه حل چالشهای آن، بلکه از وجه پیشبرد اهداف دیگر حوزهها نیز دارای اهمیت است؛ چراکه تحقق اهداف دیگر حوزهها ارتباط نزدیکی با نهادینه شدن اهداف آن در جامعه و تغییر و تحول نیروی انسانی جامعه دارد.
غیبت دختران مجرد در آمار زنان سرپرست خانوار
وی در بخش دیگر صحبتهای خود با بیان اینکه خانوارهای زن سرپرست که در اثر عواملی مثل فوت همسر، طلاق، اعتیاد همسر، ازکارافتادگی همسر و افزایش تجرد قطعی؛ آمار رو به افزایشی داشتهاند، در زمره اقشار آسیبپذیر به حساب میآیند، ادامه داد: مطابق آمار وزارت تعاون در سال 99 حدود 4 میلیون و 500 هزار نفر زن سرپرست خانوار در کشور وجود دارد که یارانه دریافت میکنند، البته آمارواقعی این خانوارها بیشتر از میزان اعلام شده است.
پیرهادی ادامه داد: خانوارهای بدسرپرست یا دختران مجرد قطعی که یارانه آنها به حساب پدر یا مرد خانواده واریز میشود، در این آمار محاسبه نشدهاند و معمولا جز غایبان آمار رسمی هستند، اما در واقعیت سرپرستی خانواده را برعهده دارند.
جمعیت زنان مجرد؛ 3 برابر مردان مجرد
رئیس فراکسیون مدیریت شهری در ادامه گفت: براساس گزارش مرکز آمار ایران در سال 99 حدود یک میلیون زن هرگز ازدواج نکردهِ 30 تا 39 ساله در کشور هستند که بخشی از آنان در زمره وضعیت تجرد قطعی قرار خواهند گرفت. از طرفی حدود 242 هزار زن 45 ساله هرگز ازدواج نکردهاند که این آمار در مورد مردان 50 ساله و بیشتر، حدود 82 هزار نفر است.
پیرهادی با بیان اینکه افزایش سن ازدواج دارای تبعات گسترده اجتماعی است و میتوان مهار و پیشگیری از آن را به عنوان یک اولویت سیاستگذاری تلقی کرد، ادامه داد: بر اساس آمار ذکر شده میزان زنان هرگز ازدواج نکردهای که به احتمال زیاد به تجرد قطعی رسیدهاند نسبت به مردان هرگز ازدواج نکردهای که به احتمال زیاد به تجرد قطعی رسیدهاند، حدود سه برابر بیشتر است.
نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی، احساس تنهایی، ترس از تنهایی، احساس محرومیت ناشی از نبود همسر و فرزند، هویت جنسیتی تحققنیافته و فقدان شریک جنسی دائم را از مسائل زنان دچار تجرد قطعی خواند و گفت: البته درمورد مردان نیز این موارد صدق میکند.
اشتغال 60 درصدی زنان در بخش غیررسمی
رئیس فراکسیون مدیریت شهری مجلس فقدان حمایتگری دولت از زنان شاغل در بخشهای غیررسمی و صنعتی را یکی از معضلات زنان شاغل دانست و افزود: با توجه به نقش چندگانه زنان در اجتماع و خانواده، کاهش حمایتهای اجتماعی منجر به آسیب در نقشهای خانوادگی خواهد شد.
پیرهادی در بخش دیگر صحبتهای خود گفت: براساس آمار سالهای 98 و 99، حدود 60 درصد از اشتغال زنان در بخش غیررسمی است که مشمول حمایتهای قانونی نمیشود. در آمار دیگری که از سوی مرکز پژوهشهای تامین اجتماعی تهیه شده، زنان 80 درصد شاغلان بدون بیمه بخش صنعت و خدمات را به خود اختصاص دادهاند که باز هم حمایتهای قانونی نصیب آنها نمیشود.
نماینده مردم تهران در مجلس با بیان اینکه نیاز به اشتغال در بین جامعه زنان وجود داشته، اما زیرساختهای اشتغال رسمی یا حمایتهای قانونی در مشاغل غیررسمی وجود ندارد، افزود: فارغ از مشکلاتی چون نبود بیمه، درآمد محدود و پایین و گرفتن سفته و چک های بدون امضا توسط کارفرمایان، به دلیل عدم ثبت اطلاعات دقیق از این گروه از زنان امکان حمایتگری نیز کاهش پیدا میکند.
پیرهادی ادامه داد: انباشت و گسترش آسیبهای اجتماعی در پهنههای اجتماعی با علائم و مشخصات هشدار دهندهای چون کاهش سن ورود به آسیب، زنانه شدن آسیب، روئیتپذیرشدن آسیبها و پیدایش اشکال و گونههای نوپدید آسیب اجتماعی در سالهای اخیر، دلمشغولی و نگرانی فراوانی برای مردم و مسئولان فراهم آورده که باید به صورت جدی در برنامهریزیها مورد توجه قرار گیرند.