|

دزدی هم می‌تواند نوعی بیماری باشد

آیا تا به حال با افرادی برخورد داشته‌اید که با وجود برخورداری از توانایی مالی کافی و حتی حضور در جایگاه‌های اجتماعی مناسب دست به دزدی زده و بابت همین موضوع دستگیر می‌شوند.

دزدی هم می‌تواند نوعی بیماری باشد

به گزارش گروه رسانه ای شرق، لطفا آنها را قضاوت نکنید ممکن است این افراد مبتلا به نوعی اختلال روانشناختی با عنوان «جنون دزدی» باشند. این بیماری بسیار جدی بوده و زندگی و آینده فرد را با مخاطره جدی مواجه می‌کند. این افراد به  دلیل شرم از رفتار پرتکرار خود یا ترس از عواقبی که هر لحظه ممکن است آنها را گرفتار کند، دچار آشفتگی روانی می‌شوند.  

ویژگی‌های جنون دزدی

مهم‌ترین ویژگی ابتلا به این اختلال  تمایل مکرر و غیرقابل مقاومت فرد برای سرقت است. این گروه از بیماران معمولا اجناسی را سرقت می‌کنند که به آنها نیاز ندارند. این اجناس عمدتا ارزان‌قیمت بوده و  و فرد توانایی خرید آن را دارد.

در این اختلال فرد با ارتکاب سرقت به آرامش رسیده و استرس در او از بین می‌رود. در واقع برای این گروه از بیماران شی دزدیده شده اهمیت ندارد بلکه عمل دزدیدن مهم است . سرقتی که توسط این افراد انجام می‌شود برای کسب منفعت شخصی نیست بکله علت آن رهایی از فشار و اضطرابی است که به آن دچار می‌شوند. آنها با ارتکاب سرقت می‌توانند بر این فشار  غلبه کرده و  به احساس رضایت و و حتی لذت برسند.این افراد معمولا از اموال دزیده شده استفاده نمی‌کنند گاهی آن‌ها را به عنوان هدیه به دیگران می‌دهند گاهی نیز اموال را به همان محلی که سرقت را انجام داده اند باز می‌گردانند.

به گفته روان‌درمانگران این اختلال یک اختلال نادر روانی است، اختلالی که فرد را به انزوای ناشی از خجالت و شرمزدگی می‌کشاند. یکی از مهم‌ترین مشکلاتی که مبتلایان به اختلال دزدی گرفتار آن هستند، درمان بیماری است زیرا آنها از بیان مشکل خود احساس خجالت می‌کنند.

شیوع اختلال دزدی

علائم این اختلال معمولا در نوجوانی آغاز می‌شود و ریسک ابتلا به آن در زنان بیش از مردان است این بیماری بیشتر در میان زنانی مشاهده شده است که در اواخر دهه ۳۰ زندگی خود بوده و با اختلالات روانی دیگری هم درگیر هستند. مطالعات صورت گرفته نشان می‌دهند که به صورت تقریبی ۱.۲ میلیون بزرگسال آمریکایی یا ۶ نفر از هر هزار بزرگسال با جنون دزدی درگیر هستند. زیرا در این کشور جنون دزدی تقریبا ۵ درصد از کل دزدی‌ها را تشکیل می‌دهد.

همچنین پژوهش‌های بالینی روی این گروه از بیماران بیانگر آن است که  بیش از ۶۸ درصد افراد مبتلا،  نون سرقت به دلیل سرقت دستگیر و بیش از ۲۰ درصد این بیماران محکوم و زندانی شده‌اند.

جنون دزدی با چه اختلالاتی همراه است؟

اگر چه این اختلال به تنهایی هم در فرد ظاهر می‌شود اما غالبا در کنار این بیماری اختلالات دیگری هم در بیمار قابل مشاهده است. آنها در برخی موارد آمادگی ابتلا به اعتیاد، اضطراب و سایر اختلالات کنترل تکانه را دارند. همچنین اختلالات خلقی، اختلال هراس، اختلال اضطراب جدایی، اختلال بدشکلی بدن، اختلال وسواس فکری عملی و سایر اختلالات کنترل تکانه از جمله اختلالاتی هستند که می‌توانند همزمان با جنون دزدی در فرد بروز یابند.  ۴۳ تا ۵۵ درصد این افراد هم درکنار اختلال سرقت، دچار اختلال شخصیت هستند که شایع‌ترین آن‌ها اختلال شخصیت پارانوئید و شخصیت هیستریونیک بوده است.

دلایل ابتلا به اختلال سرقت

برخی متخصصان این اختلال را در گروه اختلال کنترل تکانه جای می‌دهند، افراد مبتلا به اختلال کنترل تکانه نمی‌توانند ‌در برابر تمایل شدید به انجام یک عمل ولو اینکه برای خودشان یا دیگران مضر باشد، مقاومت کنند در واقع این بیماران در کنترل عاطفی یا رفتاری خود با مشکل مواجه هستند.

در مقابل برخی دیگر از متخصصان این بیماری را در گروه اختلالات روانی دسته‌بندی نمی‌کنند بلکه معتقدند که این بیماری مربوط به ژنتیک و  انتقال دهنده‌های عصبی است آنها می‌گویند سروتونین به عنوان یک ماده شیمیایی مغزی می‌تواند در بروز این اختلال تاثیرگذار باشد زیرا در بسیاری از موارد علائم این اختلال همزمان با پایین بودن سطح  سروتونین در مغز بروز کرده است. همچنین پژوهش‌ها نشان داده است، ترشح دوپامین که باعث ایجاد احساس لذت می‌شود نیز در بروز این اختلال نقش مهمی ایفا می‌کند زیرا فرد بعد از ارتکاب سرقت احساس لذت می‌کند، احساسی که ناشی از ترشح دوپامین است. بیمار مبتلا به این اختلال  برای تجربه دوباره این احساس  بازهم دست به سرقت می‌زند. 

برخی گزارش‌ها حاکی از آن است که اختلالات مغزی، مانند زوال عقل یا صرع و آسیب مغزی هم می‌توانند منجر به بروز این بیماری شوند.

همانطور که گفته شد ژنتیک و توارث نیز می‌تواند در ابتلا به این اختلال نقش داشته باشد یعنی ریسک ابتلا به این بیماری در میان افرادی که یک یا چند نفر از اعضای خانواده آنها سابقه ابتلا به این اختلال را داشته‌‌اند، بیشتر است.  

ویژگی‌های روانی از جمله نوسانات خلقی، افسردگی، استرس و اختلالات خوردن با این بیماری مرتبط هستند.

با افراد مبتلا به اختلال سرقت چگونه برخورد کنیم؟

در صورت مواجهه با فردی که به این اختلال دچار است و به‌ویژه اگر این افراد از نزدیکان شماست ، گام به گام حرکت کنید. در اولین قدم با آرامش نگرانی خود را او در میان بگذارید. به یاد داشته باشید که فرد مقابل شما با مشکلی در حوزه سلامت روان مواجه است و عمل او ناشی از نقصی در شخصیت یا رفتار او نیست.

او را سرزنش نکنید، اتهام زدن به بیمار ممنوع است. به او اطمینان خاطر دهید که نگران سلامت و رفاه او هستید و نمی‌خواهید او به دلیل سرقت دستگیر شده و شغل و آینده ا و به خطر بیفتد. او را به سمت درمان‌هایی سوق دهید که  که منجر  به کاهش میل به دزدی در او می‌شوند. در همه این مراحل حتما از یک روان‌درمانگر مشورت بگیرید.

درمان جنون دزدی

استفاده از دارو درمانی و روان درمانی با رویکرد شناختی – رفتاری از مهم‌ترین روش‌های درمان بیماری جنون دزدی هستند. تجربه نشان داده است که روان درمانی تا حدودی در مدیریت علائم این بیماری نقش مثبتی داشته است. در روان درمانی غالبا اولین گزینه درمان اختلالات تکانه و یافتن جایگزین مناسب برای علت اصلی سرقت است. درمان به موقع و حتی زودهنگام می‌تواند به بهبود حال فرد کمک به سزایی کند.