چند درصد کارگران زیر خط فقر هستند ؟
قدرت خرید کارگران ایرانی در سالهای اخیر به‌طور قابل توجهی کاهش یافته و حداقل دستمزد دیگر قادر به تأمین نیازهای اساسی خانوارها نیست.
به گزارش گروه رسانه ای شرق، داده‌های منتشرشده نشان می‌دهند که نسبت حداقل دستمزد به خط فقر در سالهای گذشته روندی نزولی داشته است و این امر باعث شده تا بسیاری از کارگران حداقل‌بگیر زیر خط فقر زندگی کنند.
کاهش نسبت حداقل دستمزد به خط فقر
بررسی‌های آماری نشان می‌دهند که نسبت حداقل دریافتی خانوارهای سه‌نفره به خط فقر از سال ۱۳۹۰ تا ۱۴۰۳ دچار نوساناتی شده است، اما روند کلی آن نزولی بوده است.
در سالهای نخست این بازه، این نسبت بیشاز ۱.۰ بوده که نشان می‌داد حداقل دستمزد می‌توانست به‌طور نسبی نیازهای یک خانوار را تأمین کند. اما در سالهای اخیر، به‌ویژه از ۱۳۹۹ به بعد،این نسبت کاهش یافته و در سال ۱۴۰۳ به ۹۴ درصد رسیده است؛ به این معنا که حداقل دستمزد ۶ درصد کمتر از خط فقر تعیین شده است.
افزایش شکاف بین تورم و حداقل دستمزد
یکی از مهم‌ترین عوامل کاهش قدرت خرید کارگران، عقب‌ماندگی افزایش حداقل دستمزد از نرخ تورم است.
در سال ۱۴۰۲، خط فقر مطلق برای یک خانوار سه‌نفره ۸ میلیون و ۳۵۶ هزار تومان برآورد شده بود، اما این رقم در سال ۱۴۰۳ به ۱۱ میلیون و ۲۱۴ هزار تومان رسید که نشان‌دهنده افزایش ۴۹ درصدی است.در مقابل، حداقل دستمزد تنها ۲۷ درصد رشد داشته است.این اختلاف نشان می‌دهد که کارگران نه‌تنها از افزایش قیمت‌ها عقب افتاده‌اند، بلکه به‌طور نسبی فقیرتر شده‌اند.
پیامدهای اجتماعی و اقتصادی
کاهش قدرت خرید کارگران کاهش قدرت خرید کارگران نه‌تنها بر معیشت فردی و خانوادگی تأثیر می‌گذارد، بلکه پیامدهای گسترده‌ای در سطح اقتصاد کلان و جامعه دارد.
کاهش قدرت خرید به معنای کاهش مصرف خانوارهاست که می‌تواند به رکود در بخش تولید و خدمات منجر شود. از سوی دیگر، افزایش نرخ فقر می‌تواند موجب افزایش نارضایتی اجتماعی، کاهش انگیزه نیروی کار و حتی افزایش مهاجرت نیروی کار متخصص شود.
ضرورت متناسب سازی دستمزد با تورم
برای بهبود وضعیت معیشتی کارگران و جلوگیری از تعمیق بحران، افزایش حداقل دستمزد متناسب با نرخ تورم و خط فقر ضروری است. همچنین، اجرای سیاست‌های حمایتی مانندارائه یارانه‌های هدفمند، کاهش هزینه‌های مسکن و افزایش امنیت شغلی می‌تواند تا حدودی فشار اقتصادی بر کارگران را کاهش دهد.
از سوی دیگر، افزایش بهره‌وری و توسعه اقتصادی نیز می‌تواند به ایجاد فرصت‌های شغلی بهتر و افزایش سطح درآمدها منجر شود.
بحران اجتماعی و اقتصادی
کاهش نسبت حداقل دستمزد به خط فقر نشان‌دهنده افزایش مشکلات معیشتی برای کارگران است. در حالی که خط فقر ۴۹ درصد رشد داشته، حداقل دستمزد تنها ۲۷ درصد افزایش یافته که موجب کاهش قدرت خرید خانوارهای حداقل‌بگیر شده است. ادامه این روند می‌تواند بحران‌های اجتماعی و اقتصادی را تشدید کند.
اتخاذ سیاست‌های مناسب برای افزایش متناسب دستمزدها و کاهش هزینه‌های زندگی می‌تواند به بهبود شرایط معیشتی کارگران کمک کند.
