تلخی‌های بی‌پایان

 مرتضی پورصمدی فیلم‌بردار سینما و تلویزیون در ۷۰‌سالگی درگذشت. این فقط یک خبرساده نیست؛ چیزی نیست که با خواندنش فقط به یاد مرد آرام، صبور و خوش‌مشرب سینما بیفتیم و چشمانمان تر شود. سینما بزرگانش را یک‌یکی از دست می‌دهد و این غم کوچکی نیست. چهره‌هایی که هرکدام تأثیرشان در سینما چنان پررنگ است که حتی تصورکردن جای خالی آنها، دلت را می‌لرزاند. مرتضی پورصمدی به گفته همکارنش سر صحنه فیلم‌برداری از دنیا رفت؛ مرگی که حتما هر هنردوستی خواهانش است. کمتر کسی است که مرتضی پورصمدی را بشناسد و از علاقه و عشق او به سینما صحبت نکند. مردی که در طول سال‌ها تجربه‌گرایی را سرلوحه کارهایش قرار داد و هم‌زمان با آثاری که در کنار پیش‌کسوتان این عرصه تصویری کرد، دوش به دوش جوان‌ترهای سینما یا هنرجویان این رشته تجربه کسب کرد. پورصمدی هیچ‌گاه از تجربه‌کردن واهمه نداشت و با اشتیاق سراغ کارهای ناکرده می‌رفت. مرتضی پورصمدی را بیش از هر چیز با آثار مستندش می‌شناسیم. او در ابتدا فیلم‌برداری مستند را به شکل حرفه‌ای آغاز کرد. آثارکوتاه و مستندی که همواره با سربلندی و افتخار از آنها یاد می‌کرد؛ چراکه معتقد بود یکی از دلایل جذابیت سینمای مستند این است که حتی یکی از این تصاویر را نمی‌توان در سینمای داستانی دید. عکس‌های حرفه‌ای و کم‌نظیر او مهر تأیید دیگری بر توانایی مثال‌زدنی او در قاب‌بندی است. عکس‌هایی که در بسیاری از کشورها در معرض دید همگان قرار گرفت. «گیلانه»، «دایره‌زنگی»، «هیس! دخترها فریاد نمی‌زنند»، «هویت»، «روایت سه‌گانه»، «یک گزارش واقعی» و سریال‌هایی همچون «مزد ترس» و «مدار صفر درجه» با قاب‌بندی‌های زیبای او در خاطر مانده است. او به واسطه سال‌های فعالیت حرفه‌ای، جوایز مختلفی را در حوزه فیلم‌برداری به دست آورد که از آن جمله می‌توان به سیمرغ بلورین بهترین فیلم‌برداری از بیست‌وهفتمین جشنواره فجر، جایزه بهترین فیلم‌برداری از جشنواره‌های رشد، کودک، سینماحقیقت و... اشاره کرد. علیرضا برازنده مدیر فیلم‌برداری سینمای ایران درباره سال‌ها علاقه مرتضی پورصمدی به سینما به«شرق» گفت: «معمولا نام مرتضی پورصمدی را در فیلم‌ها و عکس‌های مستند می‌دیدیم. ذوق و علاقه او به کار مستند منحصر‌به‌فرد بود. علاقه زیاد او به عکاسی برایم حیرت‌انگیز بود. هیچ‌گاه تجربه کار کنار مرتضی پورصمدی عزیز را نداشتم، اما به‌عنوان استاد فیلم‌برداری درس‌های زیادی از او گرفتم. فکر می‌کنم تمامی اهالی سینما در این مورد هم‌نظر هستند که او علاوه بر کار حرفه‌ای، روح بسیار لطیفی داشت و مهربان بود. در برخورد با او معمولا ناملایمات زندگی را فراموش می‌کردیم و متأسفم که ناغافل او را از دست دادیم و از زمانی که خبر رفتن او را شنیدم همچنان برایم باورکردنی نیست». او ادامه داد: «مرتضی پورصمدی هنرمند منحصر‌به‌فردی بود که جای خالی‌اش برای سینمای ما سخت و تلخ است».

مراسم خاکسپاری مرتضی پورصمدی فیلم‌بردار پیش‌کسوت سینمای ایران و تلویزیون، امروز ۱۳ شهریور ساعت ۹:۳۰ از مقابل ساختمان شماره ۲ خانه سینما (خیابان وصال) برگزار می‌شود. پس از برگزاری مراسمی در ساختمان شماره ۲ خانه سینما، پیکر مرتضی پورصمدی به بهشت سکینه کرج و قطعه خانوادگی‌شان منتقل می‌شود.