واکنش شورای شهر به ساخت مسجد در پارک قیطریه
نه شورا به درخواست ۶۸ هزار تهرانی
پس از سکوت طولانی اعضای شورای شهر تهران در برابر اعتراض‌های مردمی به ساخت مسجد در بوستان قیطریه، روز گذشته سه عضو شورای شهر از این اقدام شهرداری دفاع کردند و حواشی ایجادشده را بی‌اهمیت توصیف کردند.
شرق: پس از سکوت طولانی اعضای شورای شهر تهران در برابر اعتراض‌های مردمی به ساخت مسجد در بوستان قیطریه، روز گذشته سه عضو شورای شهر از این اقدام شهرداری دفاع کردند و حواشی ایجادشده را بی‌اهمیت توصیف کردند. کارزار «درخواست جلوگیری از تخریب پارک قیطریه» در روندی رو به رشد از مرز 68 هزار امضا گذشته است. فعالان شهری و محیط زیست و شهروندان تهرانی درخواست کرده‌اند ساخت‌وساز در این بوستان متوقف شود.
اما روز گذشته سخنگوی شورای شهر اعلام کرد این مسجد یکی از 43 مسجدی خواهد بود که در پارک‌های تهران ساخته می‌شود و سابقه مسجدسازی به دوران حضور کرباسچی در شهرداری می‌رسد. بوستان‌هایی مانند نهج‌البلاغه، گفت‌وگو، لاله، بعثت، رازی، افق، بهشت مادران، نگین و... برخی از پارک‌هایی است که شهرداران تهران در آن مسجدسازی کرده‌اند.
محمد آقامیری، عضو کمیسیون عمران و حمل‌ونقل شورای شهر، در تذکری 10دقیقه‌ای با بیان اینکه در شبکه‌های اجتماعی بحث ساخت مسجد در بوستان قیطریه مطرح شد که با حواشی زیادی همراه بود، گفت: این روزها در شبکه‌های اجتماعی و رسانه‌ها بحث ساخت مسجد در پارک قیطریه مطرح شده که حواشی‌های زیادی پیدا کرد که این حواشی خیلی هم اهمیت ندارد و حساسیت نسبت به آن جای تعجب دارد.
ساخت مسجد در پارک‌ها مصوبه سال 1383 را دارد. در سال‌های گذشته 43 مسجد در پارک‌های مختلف ساخته شده است، ازجمله پارک پلیس، لویزان، نهج‌البلاغه و... این هم کار جدیدی نیست. 34 مصوبه داریم در شورای ساماندهی و گسترش و توسعه مساجد شهر تهران که در مناطق مختلف جانمایی شده و یکی از آنها مصوبه ساخت مسجد در پارک قیطریه است که حساسیت ایجاد شده بود این فضایی که داریم مسجد را می‌سازیم نزدیک مساجد مختلف است و بعضا 200 تا 300 متر بیشتر فاصله ندارد. عکس هوایی این مسجد با مسجد بعدی 450 متر فاصله دارد، ولی اگر زمینی بخواهیم این مسافت را طی کنیم نزدیک به 600 متر فاصله است.
به گفته او مبنای ما در فاصله مساجد 400 متر است که زیر 400 متر مسجدی نسازیم. مسجد موسی بن جعفر(ع) تا مسجد صاحب امر و مفتخر هرکدام 200 متر بیشتر فاصله ندارند. زمانی این مساجد ساخته شده‌اند که خانه‌های آنجا ویلایی بوده و سازه این مساجد 40 تا 50 سال سابقه دارد؛ یعنی زمانی که این‌قدر جمعیت نبوده و خانه‌ها ویلایی بوده، در فاصله 200 متری مسجد می‌ساختند و استقبال هم می‌شده و نمازگزار هم داشته است.
او ادامه می‌دهد: پارک قیطریه حدود 122 هزار مترمربع فضا دارد. قرار است در یک گوشه پارک 800 متر مسجد با حیاط و سایر فضاهای مرتبط با مسجد ساخت شود. یعنی کمتر از یک درصد فضای پارک را اشغال می‌کند. مسئولان شهری توضیح هم دادند که درختی برای این کار قطع نمی‌شود و جابه‌جایی تعدادی درخت با قطر کم در حد نهال است.
علیرضا نادعلی، سخنگوی شورای شهر تهران نیز گفت: بسیاری از مساجد از مواردی هستند که باید بازسازی شوند. تعداد بالایی از این مساجد توسط بانیان خیر ساخته می‌شود. در بوستان قیطریه نیز شهرداری تنها زمین را در اختیار قرار می‌دهد. بنده در محل حضور یافتم و از فضا بازدید کردم.
نادعلی با تأکید بر اینکه این مسجد در شمالی‌ترین نقطه پارک ساخته می‌شود، گفت: از دوره مدیریت آقای کرباسچی در شهرداری تهران و ساخت این مسجد در قیطریه از سوی مردم و خیرین منطقه درخواست ساخت مسجد در بوستان قیطریه به شهرداری ارائه شده بود. محلی که برای ساخت مسجد در نظر گرفته شده، تقریبا در نقطه کور و بدون هیچ کاربری است که تعداد اندکی درخت جوان و حدود چهار درخت کهنسال وجود دارد که با حساسیت و دستور شهرداری هیچ درختی در این نقطه قطع نشد، بلکه طرح پیمانکار مقداری تغییر کرد تا هیچ درختی قطع نشود. نادعلی می‌گوید: برخی تلاش می‌کنند یک دوقطبی ایجاد کنند. این دشمنان می‌خواهند دوقطبی را بین عده‌ای قشر خاکستری که مخالف مسجد هستند و عده‌ای تحت عنوان دوستداران محیط زیست ایجاد کنند و سیاه و سفید را برعکس نشان می‌دهند. ساخت یک مسجد کوچک در بوستانی بزرگ چرا باید به این موضوع تبدیل شود که می‌خواهند کل بوستان‌ها را به مسجد تبدیل کنند؟
مهدی چمران، رئیس شورای شهر تهران نیز در ادامه با اعلام اینکه باید کمی فکر کنیم و تحت تأثیر جو روانی قرار نگیریم، یادآور شد: مصوبه شورا در‌خصوص ساخت مساجد سه‌شنبه اول دی‌ماه سال ۱۳۸۳ تصویب شده است. تهران مسجد کم دارد و باید ۴۰۰ مسجد در پایتخت ساخته شود.
بهروز شیخ‌رودی، معاون پیشین محاسبات و پایش عملکرد شورای شهر تهران، با اشاره به قانونی‌بودن فعالیت‌های شهرداری تهران در کمک به مساجد شهر تهران هم گفته است: مطابق قانون، شهرداریها در موضوع فرهنگ عمومی مسئولیت‌هایی بر عهده دارند و از سوی دیگر یکی از وظایف شهرداریها در قانون شهرداریها اجرای مصوبات شورای شهر است؛ موضوعی که از قضا در شهرداری تهران و ادوار مختلف شورای شهر با تصویب مصوبات خاص و نیز تصویب کمک به مساجد یا تخصیص اعتبار برای ساخت مسجد، حسینیه و حوزه علمیه در بودجه سالانه شهرداری بر آن تأکید شده و اظهارنظرهای برخی اعضای ادوار شورا درباره اینکه در قانون شهرداریها وظیفه‌ای برای ساخت مسجد پیش‌بینی نشده، یک اظهارنظر سطحی و شتاب‌زده است که با قانون و الزامات عملکردی شهرداری تهران در دوران پیش و پس از انقلاب تناسب چندانی ندارد. در دوره پیش از انقلاب ما شاهد ساخت مسجد توسط شهرداری تهران بوده‌ایم؛ روندی که در دوران پس از انقلاب هم در دو مقطع اداره شهرداریها زیر نظر وزارت کشور و دوره استقرار شورای شهر تداوم داشته و از قضا نمی‌توان آن را محدود به یک جریان خاص سیاسی دانست. هر‌چند در دوره‌هایی این روند با افت‌و‌خیز مواجه بوده، اما روند کمک به مساجد و تخصیص اعتبار به ساخت مساجد در شهرداری تهران، وجه مشترک حضور اصلاح‌طلبان و اصولگرایان در شورای شهر به شمار می‌رود و هیچ دوره‌ای نیست که این موضوع در آن وجود نداشته باشد. البته وقتی به ردیف‌های بودجه و... نگاه دقیق‌تری می‌کنیم، می‌بینیم در هر دوره جریان سیاسی حاکم تلاش داشته است تا به همفکران خودش توجه بیشتری داشته باشد.
این کارشناس مالیه و اقتصاد شهری در ادامه با اشاره به مصوبات دوره اول شورای شهر تهران گفت: ممکن است این تصور به وجود آمده باشد که دوره دوم و حضور احمدی‌نژاد سرآغاز کمک شهرداری تهران به مساجد بوده که این تصور اشتباه است، از قضا اولین سنگ‌بنای کمک به مساجد در مصوبه دوم آذر 1378 دوره اول شورای شهر تهران گذاشته می‌شود و شورای اول با تخصیص اعتبار 250 میلیون تومانی شهرداری را مکلف می‌کند تا نسبت به احداث و تکمیل مساجد تخریب‌‌شده در طرح نواب اقدام کند. پس از این در مصوبه دیگری در تاریخ 30 شهریور 1379 این شورا به شهرداری تهران مجوز مساعدت به مسجدالنبی(ص) نارمک به میزان 500 میلیون ریال جهت گسترش امور فرهنگی را تصویب می‌کند؛ مصوبه‌ای که با اعتراض فرماندار وقت تهران و شکایت فرمانداری در هیئت حل اختلاف شوراها ابطال می‌شود و جنبه اجرائی پیدا نمی‌کند، اما نشانه و نمادی از اراده شورای شهر بر کمک به مساجد و از قضا آغاز راه این دست مصوبات در شورای شهر تهران است. البته در دوره اول شورای شهر تهران، در بودجه سال 1379 اعتبار 200 میلیون تومانی برای ساخت مسجد پایانه مسافربری غرب نیز تصویب می‌شود و این مسجد در دوره اول مدیریت شهری تهران پس از استقرار شوراهای شهر ساخته می‌شود. اینها نمونه‌هایی از مصوبات شورای شهر تهران در دوره آغاز فعالیتش به شمار می‌رود. همان‌طور که می‌بینیم، تصویب مصوبات مختلف و الزام شهرداری به ساخت و کمک به مساجد از نخستین دوره شورای شهر تهران آغاز شده و بر‌خلاف قضاوت سطحی برخی اقدام شهرداری در اجرای این مصوبات در چارچوب قانون شهرداریها صورت گرفته است.
معاون پیشین محاسبات و پایش عملکرد شورای شهر تهران، روند فعلی حاکم بر کمک شهرداری تهران به مساجد و اقدام شهرداری تهران برای ساخت و اعطای زمین و تخصیص بودجه برای ساخت مساجد را تحت تأثیر مصوبه دوره دوم شورای شهر دانسته و گفته است: در 15 آذر سال 1383 یک طرح با عنوان «چگونگی مشارکت شهرداری تهران در ساماندهی وضعیت مساجد در شهر تهران» که به امضای آقایان رسول خادم، حبیب کاشانی، عباس شیبانی، حمزه شکیب، مسعود زری‌بافان، حسن بیادی و محمود خسروی‌وفا رسیده بود، با قید یک‌فوریت در شورا اعلام وصول می‌شود و در نشست علنی سه‌شنبه اول دی‌ماه 1383 با رأی موافق همه اعضای شورای دوم یعنی هر 15 نفر به تصویب می‌رسد. این مصوبه در سال 1386 با طرح اصلاحیه‌ای که با امضای آقایان احمد مسجد‌جامعی، مرتضی طلایی، علیرضا دبیر و خانم معصومه آباد تقدیم شورا می‌شود، در چند بند و تبصره اصلاح می‌شود و تا امروز مبنای قانونی مشارکت شهرداری در کمک و ساخت مساجد شهر تهران به شمار می‌رود و احمدی‌نژاد، قالیباف، نجفی، افشانی، حناچی و زاکانی در کمک به مساجد در چارچوب این مصوبه اقدامات خود را انجام داده‌اند؛ مصوبه‌ای که تنظیم‌کنندگان آن در هنگام تدوین طرح اولیه و سپس اصلاحیه، همه اختیارات شورای شهر را در ماده سوم این مصوبه به «ستاد نظارت و هماهنگی ساماندهی مساجد و نمازخانه‌های عمومی و سایر اماکن مذهبی در شهر تهران» واگذار کرده‌اند؛ ستادی که طبق تبصره یک این ماده که در اصلاحیه سال 1386 به تصویب شورای شهر رسیده، مسئولیتش بر عهده رئیس کمیسیون فرهنگی، اجتماعی و زیست شهری شورای شهر تهران است.
