|

سینما چشم‌انتظار وفای به عهد

حالا و در پی تشکیل کابینه وفاق، بار دیگر امیدها زنده شده تا با بازنگری و اصلاح نگرش‌ها، رویه‌ها، آیین‌نامه و برخی قوانین، وفاق در عرصه ملی همچون این شب‌ها که ماه کامل است، شکل پذیرد و رخ نماید.

سینما چشم‌انتظار وفای به عهد

محسن هاشمی

حالا و در پی تشکیل کابینه وفاق، بار دیگر امیدها زنده شده تا با بازنگری و اصلاح نگرش‌ها، رویه‌ها، آیین‌نامه و برخی قوانین، وفاق در عرصه ملی همچون این شب‌ها که ماه کامل است، شکل پذیرد و رخ نماید.

سیدعباس صالحی که درست سه سال پیش صندلی وزارت در بهارستان را ترک کرده بود دوباره با بالاترین میزان رأی بهارستانیان به آن جایگاه بازگشته است. در این میان آنچه بیش از گذشته خود را نمایان کرده شمار تحولات عمیقی است که جامعه ایران در‌این‌باره زمانی سه‌ساله از سر گذرانده است (شمار دارندگان شرایط رأی‌دادن به شمار رأی‌دهندگان نشانی از آن تحولات و کم‌امیدی به امکان تغییر است).

هنرمندان که همواره شاخک‌های حسی و مکاشفاتی آنان دقیق‌تر و عمیق‌تر از بدنه عمومی جامعه است به بیان‌های مختلف این تغییرات و تحولات را پیش از همه‌گیری و در جریان فراگیری بیان کرده‌اند و بدین‌سبب آماج حملات ناخوشایندی چون گونه‌های مختلف محدودیت، ممنوع‌الکاری، ممنوع‌الچهره ممنوع‌المعامله و... و گاه محکوم به زندان شده‌اند. اینک اما همین هنرمندان برای بیان واقعیت‌های جاری در جامعه خویش، یکپارچه و یک‌صدا، در نفی هرگونه نظارت پیشینی (نظام مجوز تولید) که ناشی از نگرش قیم‌مآبانه دولتیان است، پشت کرده و دیگر حاضر به تن‌دادن به این صغارت نیستند.

خانه سینمای ایران با پرشمارترین اصناف و اعضا در میان جامعه‌‌ هنرمندان کشور در ۱۶ سال گذشته بیش از هر تشکل و صنف فرهنگی و هنری دیگری بر سانسور تاخته و نه‌تنها بر تبیین زشت‌انگاری آن کوشیده بلکه با تنظیم و نگارش پیش‌نویس «قانون سازمان نظام صنفی سینما در بهمن ۱۳۷۸» بلوغ خویش را برای رفع نگاه محجوریت و صغارت‌انگاری دولتیان به تأکید و تکرار به نمایش گذاشته‌اند. دعوت و مکاتبات یک‌ساله اخیر خانه سینما با خویش ارباب‌پنداران وزارت ارشاد برای مشارکت‌جویی در تنظیم آنچه به فعالیت و کسب‌وکارشان مربوط (سند ملی سینما، آیین‌نامه تولید و‌نمایش) می‌شده است از یک سو و بی‌توجهی دولتیان کابینه سیزدهم به این امر از سوی دیگر منجر به چالش‌های جدی سه سال گذشته بین جامعه اصناف سینمای ایران و متولیان دولتی سینما شده که اسنادش در رسانه‌ها و وب‌سایت خانه سینما قابل دسترسی است.

در انتخابات اخیر ریاست‌جمهوری، دولت چهاردهم، خانه سینما مانند انتخابات پرتنش سال ۸۸ با پرهیز از جانبداری از نامزدان ریاست‌جمهوری دعوت و تقاضا کرد به هفت پرسش کلیدی سینماگران برای امکان تصمیم‌گیری درباره نظرات و برنامه‌هایشان، پاسخ دهند. در خرداد امسال نیز هیئت‌رئیسه خانه سینما همان درایت را به خرج داد و با طرح هشت پرسش از نامزدان ریاست‌جمهوری، خواهان پاسخ‌گویی آنان شد. دکتر مسعود پزشکیان از میان آن نامزدان ریاست‌جمهوری به این پرسش‌های جامعه اصناف سینمای ایران به دقت پاسخ گفت و در نفی نظام منسوخ نظارت پیشینی و ضرورت تقویت نهاد خانه سینما در تصمیم‌گیری‌های مرتبط تأکید کرد. حالا به قول گزارشگران ورزشی، توپ در زمین سید‌عباس صالحی، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی است که نخست با لغو سند موسوم به سند ملی سینما که در هفته گذشته توسط شورای هنر به تصویب رسیده و تنظیم آیین‌نامه خردمندانه و نه قیم‌مآبانه نمایش آثار سینمایی، صداقت و راست‌کیشی دولت چهاردهم را به هنرمندان نمایش دهد و آنگاه با بازنگری در برنامه هفتم پیشرفت که عامدانه به قصد تحقیر و تحدید هنرمندان کوشیده، نظام صنفی هنر را به‌طور مؤثر در امور خویش دخیل و تقویت کند و با تأسیس سازمان نظام صنفی سینما ضمن کوچک‌سازی دولت برای فعالیت در تأمین زیرساخت به تحقق آرمان سینماگران در تنظیم کسب‌وکارشان و امکان جای‌جویی و تأثیر ارزشمند در حوزه نجد ایران بکوشد.