چرا والدین بین فرزندان فرق می‌گذارند؟
بر اساس مطالعه‌ای که از سوی انجمن روان‌شناسی آمریکا منتشر شد، عواملی مانند ترتیب تولد، خلق‌و‌خو و جنسیت ممکن است نه‌تنها بر شیوه‌ای که شما فرزندان‌تان را تربیت می‌کنید، بلکه بر چگونگی رفتار شما با آنها تأثیر بگذارد.
بر اساس مطالعه‌ای که از سوی انجمن روان‌شناسی آمریکا منتشر شد، عواملی مانند ترتیب تولد، خلق‌و‌خو و جنسیت ممکن است نه‌تنها بر شیوه‌ای که شما فرزندان‌تان را تربیت می‌کنید، بلکه بر چگونگی رفتار شما با آنها تأثیر بگذارد.
در این متاآنالیز (نوعی تحلیل آماری که نتایج چند تحقیق علمی را با هم ترکیب می‌کند)، یافته‌های ۳۰ تحقیق و ۱۴ پایگاه داده، در کنار اطلاعات بیش از ۱۹ هزار نفر تجزیه و تحلیل شدند. پژوهشگران برای این کار، علاوه‌بر شاخص سن، به ویژگی‌های شخصیتی و جنسیتی و همچنین به گزارش‌های مربوط به درمان، کنترل‌های بهداشتی و تعاملات مثبت و منفی والدین با هر کودک نیز توجه کردند.
آنها دریافتند دختران و کودکانی که وظیفه‌شناس‌تر و با والدین‌شان موافق‌تر بودند، بیشتر محبوب والدین بودند. دکتر الکساندر جنسن، دانشیار دانشگاه «بریگم‌یانگ» در ایالت یوتای آمریکا و نویسنده اصلی این گزارش می‌گوید: «معمولا چیزی فراتر از بزرگ‌ترین یا کوچک‌ترین عضو خانواده بودن مطرح است. ممکن است موضوعاتی مانند میزان مسئولیت‌پذیری یا خلق‌و‌خو در میان باشد یا اینکه کنار‌آمدن با او آسان‌تر است». با وجود این، از نظر دکتر الن وبر لیبی، روان‌شناس بالینی بازنشسته، این «ترجیح‌دادن»ها ممکن است «موقتی» باشد و بسته به شرایط «تغییر» کند.
به گفته او، شاید کودک مورد علاقه، والدینش را به «یاد مادربزرگ محبوبی» می‌اندازد که اکنون دیگر فوت شده است یا اینکه کودک با احساسات شما هماهنگ است و بعد از گذراندن یک روز سخت، به شما کمک می‌کند. شما می‌توانید همه فرزندان خود را دوست داشته باشید، اما هم‌زمان وقت بیشتری را با یکی از آنها بگذرانید یا رفتار متفاوتی با آنها داشته باشید. این تحقیق همچنین نشان داد کودکانی که محبوب والدین‌شان هستند، از سلامت روانی بهتر، نمرات بهتر، توانایی بیشتر در تنظیم احساسات و روابط سالم‌تری برخوردارند. با وجود این، دکتر وبر لیبی معتقد است «فرزند ارجح بودن» همیشه هم خوب نیست؛ زیرا گاه باعث زیاده‌روی در حمایت از آنها می‌شود و در نتیجه، این کودکان مهارت‌های خوب و مفید زندگی را نمی‌آموزند. همچنین ممکن است دیگر فرزندان این پیام را دریافت کنند که باید به «روش‌های خاصی» برای جلب توجه و کسب محبت والدین متوسل شوند که ممکن است آنها را از داشتن یک زندگی آزاد باز‌دارد. علاوه‌بر‌این، فرزندانی که مورد علاقه نیستند، گاه در بزرگسالی با مشکلات بیشتری مواجه می‌شوند؛ مشکلاتی مانند خطر مصرف مواد مخدر، سلامت روانی و روابط خانوادگی ضعیف‌تر. آنها همچنین در مدرسه و خانه بیشتر دچار مشکل می‌شوند. دکتر الکساندر جنسن معتقد است اگر کودکان بفهمند چرا با آنها متفاوت از خواهر و برادرشان رفتار می‌شود، کمتر تحت تأثیر چنین اقداماتی قرار می‌گیرند. دکتر جنسن امیدوار است والدین با مطالعه این گزارش، به ارزیابی نحوه رفتار خود با فرزندان‌شان بپردازند و تلاش کنند مطمئن شوند تفاوت‌هایی که میان آنها قائل شده‌اند منصفانه و درک‌شده توسط فرزندان‌شان است.
