فعالیت رسمی را از انجمن سلب کرده‌اند

 او در توضیح آنچه در یک سال بر سر این انجمن آمده، چنین توضیح داد: «اسفندماه سال ۱۴۰۱ حکم هییت نظارت بر تشکل‌های دانشگاه تهران مبنی بر سه ماه توقف فعالیت انجمن اسلامی دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران به دست ما رسید. پس از دریافت حکم به شورای نظارت مرکزی وزارت علوم شکایت شد که طبق قانون باید تا دو ماه بعد از شکایت نتیجه آن ابلاغ شود اما در این مدت هم پاسخی از سمت وزارت علوم دریافت نشد.»

این دانشجو ادامه داد: «نزدیک یک سال بعد از دریافت حکم اولیه و در دی ماه ۱۴۰۲، چند روز بعد از درخواست برگزاری انتخابات انجمن از سوی اعضا، معاونت فرهنگی دانشگاه طی نامه‌ای اعلام کرد که حکم سه ماه توقف فعالیت انجمن اسلامی دانشکده علوم اجتماعی از تاریخ ۲۰ بهمن آغاز می‌شود و ۲۰ اردیبهشت به پایان می‌رسد و در این مدت امکانات انجمن باید از آن سلب شود».

این عضو انجمن اسلامی دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران با غیرقانونی خواندن این روند، تاکید کرد: «نکته غیرقانونی دوم این جاست که بند و تبصره‌ای در آیین نامه مبنی بر اینکه حکم توقف فعالیت می‌تواند منجر به سلب امکانات و سلب حق برگزاری انتخابات شود، وجود ندارد. حتی اگر فرض کنیم که حکم درست است، باز هم اختیار برگزاری انتخابات محفوظ است و می‌توانیم از امکانات متعلق به انجمن استفاده کنیم. اما در کمال تعجب علاوه بر عدم امکان برگزاری انتخابات، در روز شنبه ۲۱ بهمن مسئولین دانشکده قفل دفتر انجمن را عوض کردند و هنوز پیگیری‌های ما برای برگزاری انتخابات و بازپس گیری دفتر نتیجه‌ای نداده است.»

به گفته او، از سوی دیگر لازم به ذکر است که نامه سلب فعالیت انجمن نه به شکل رسمی، بلکه به صورت مجازی و از طریق پیام‌رسان‌های مجازی به انجمن ابلاغ شده است.

این دانشجوی دانشگاه تهران در ادامه با بیان اینکه «سلب غیر قانونی امکان فعالیت رسمی، به انجمن اسلامی محدود نبوده است» گفت: « رد صلاحیت‌های گسترده نامزدهای انتخابات شورای صنفی و دیگر تشکل‌‌ها مانند انجمن های علمی دانشکده در یک سال گذشته، تنها امکان فعالیت را برای گروهی محدود از دانشجویان دانشکده فراهم کرده است. دانشگاه با یک سری روندهای فراقانونی دست تشکل‌ها را برای انجام بسیاری از فعالیت‌های صنفی، سیاسی، دانشجویی بسته است و ظاهرا اعتراض و شکایت‌های ما برای مسئولین هیچ وجاهتی ندارد.»

او در پایان تاکید کرد: «این شرایط در کنار تعداد بالای دانشجویان احضار شده به کمیته‌های انضباطی و کنترل‌گری‌های حاضر در صحن دانشگاه، اختیار عمل حداقلی را از دانشجویان سلب کرده و دانشگاه تهران که همواره محلی برای تبادل نظرات مختلف و کنش‌های فعالانه بوده، هم اکنون تبدیل به فضایی خنثی شده است.»