|

واکنش‌ها به سخنان توهین آمیز کوچک زاده در صحن علنی مجلس درباره کمک به آمریکا

کوچک زاده، مثل همیشه سخیف و عصبانی

در جلسه علنی روز گذشته مجلس شورای اسلامی، مهدی کوچک‌زاده، نماینده تهران، با لحنی تند به اظهارات اخیر برخی مقامات دولتی درباره لزوم مذاکره با آمریکا و کمک به آسیب‌دیدگان آتش‌سوزی‌های اخیر در این کشور واکنش نشان داد.

کوچک زاده، مثل همیشه سخیف و عصبانی

کوچک‌زاده با اشاره به سخنان علی عبدالعلی‌زاده، نماینده رئیس‌جمهور در اقتصاد دریا محور، که از مذاکره با آمریکا حمایت کرده بود، اظهار داشت: «معاون رئیس‌جمهور می‌گوید می‌خواهیم با آمریکا بنشینیم! چه کسی باید به دهن این فرد بزند؟» وی افزود: «می‌خواهند نوکری آمریکا را تصویب کنند؛ آقای عبدالعلی‌زاده اگر این حرف‌ها را جلوی مردم تبریز می‌زد، مردم تبریز دهنش را خُرد می‌کردند!»

این نماینده مجلس همچنین به اعلام آمادگی جمعیت هلال‌احمر ایران برای کمک به آسیب‌دیدگان آتش‌سوزی‌های اخیر در ایالت کالیفرنیای آمریکا اعتراض کرد و گفت: «من به عنوان یک مالیات‌دهنده ایرانی راضی نیستم یک قِران از مالیات من قبل از آنکه خرج غزه شود خرج لس آنجلسی‌های پفیوز شود.»سخنان کوچک‌زاده با واکنش‌های متعددی در صحن علنی مجلس مواجه شد و جو جلسه را متشنج کرد.

اظهارات کوچک‌زاده با واکنش‌های گسترده‌ای از سوی سیاستمداران و فعالان سیاسی مواجه شد:محمد فاضلی، جامعه‌شناس، در واکنش به سخنان کوچک‌زاده در شبکه‌های اجتماعی نوشت: «عدو شود سبب خیر اگر خدا خواهد.» محمد مهاجری، فعال سیاسی اصولگرا، با انتقاد از ادبیات کوچک‌زاده اظهار داشت: «ادبیات و رفتار برخی نمایندگان نشان‌دهنده ضعف در تربیت سیاسی و عدم درک صحیح از منافع ملی است.»حسین دهباشی، مستندساز و فعال سیاسی هم با انتقاد از نوع سخنان این نماینده مجلس، در واکنش به اظهارات کوچک‌زاده گفت: «این‌گونه اظهارات تند و بی‌پایه تنها به تضعیف جایگاه مجلس و نمایندگان منجر می‌شود.» همچنین منصور حقیقت‌پور، نماینده ادوار مجلس با انتقاد با سخنان کوچک زاده تصریح کرد:«چهره‌هایی مانند کوچک‌زاده پیش از این کارهایی کرده‌اند که به‌خوبی آنها را می‌شناسیم. شما زبان تلخ احمدی‌نژاد بوده‌اید و ما پوست‌وگوشت‌تان را می‌شناسیم. امروز برای امثال کوچک‌زاده غیرقابل تصور است که کسی بیاید و میدان را از آنها بگیرد و در ادامه منزوی بودن را تجربه کنند. اگر قرار است با آمریکا مذاکره کنیم، مملکت صاحب دارد و به امثال کوچک‌زاده ربطی ندارد، باید از چنین چهره‌های پرسید که چه‌کاره‌ای؟  تندروها، حلقه ورشکسته‌ای هستند زیرا از مردم شکست سختی خوردند و با این نوع ادبیات سخیف قصد دارند تا خودشان را مجدد بازیابی کنند، مانند کسی که در دریا وضعیت غرق‌شدگی داشته باشد به هرچیزی چنگ می‌زند تا خود را نجات دهد.»

صادق زیباکلام، فعال سیاسی، در واکنش به سخنان کوچک‌زاده، در شبکه اجتماعی ایکس نوشت: «من فقط یک سوال از جناب کوچک‌زاده نماینده محترم تهران دارم. تعداد واجدین شرایط رای دادن در اسفند ۱۴۰۲ در تهران بیش از ۶ میلیون تن بود. جناب کوچک‌زاده عزیز شما نمایندگی چند تن از آنها را می‌نمایید؟» همچنین، علی بیگدلی، تحلیل‌گر مسائل سیاسی، با اشاره به اظهارات کوچک‌زاده تأکید کرد: «نه جلوتر از رهبر حرکت کنیم، نه آنچنان عقب بیفتیم..»

در دی‌ماه سال ۱۳۸۲، این بم ایران بود که بر اثر زلزله‌ای مهیب به تلی از خاک بدل شد. در آن روزهای تلخ، ده‌ها کشور برای امدادرسانی به ایران نیرو و تجهیزات ارسال کردند، اما کمک‌های ایالات متحده بیش از دیگران خبرساز شد.

جرج بوش پسر، رئیس‌جمهور وقت آمریکا، برای تسهیل ارسال کمک‌های بین‌المللی و خود ایالات متحده به ایران، تحریم‌های این کشور را به مدت سه ماه به حالت تعلیق درآورد. آمریکا اقلام امدادی، تیم‌های امدادگر و پزشک به ایران اعزام کرد و در بم بیمارستان صحرایی برپا نمود تا مجروحان حادثه را درمان کنند.

تصاویر هواپیمای حامل کمک‌های آمریکا به مردم زلزله‌زده بم و بازدید حسن روحانی، دبیر وقت شورای عالی امنیت ملی، از بیمارستان صحرایی آمریکایی‌ها، همچنان یادآور لحظات دشوار اما همدلانه آن روزهاست.

اکنون، با گذشت بیش از دو دهه از آن روزها، دولت‌های ایران و آمریکا همچنان در اختلاف و قهر سیاسی به سر می‌برند، اما آنچه در این میان فراتر از سیاست اهمیت دارد، روح "انسان‌دوستی" و "پیوند میان ملت‌ها"ست. اقدام دولت ایران در ابراز همدردی با مردم آسیب‌دیده کالیفرنیا و اعلام آمادگی برای کمک، نه تنها یک رفتار دیپلماتیک، بلکه بازتابی از رویکرد انسانی این سرزمین است که باور دارد: «بنی‌آدم اعضای یک پیکرند».

این در حالی است که برخی افراد، به‌رغم ادعای نمایندگی ملت، با شعارهای تند و واکنش‌های غیرسازنده، تلاش دارند این حقیقت را نادیده بگیرند. اما یادآوری چنین رویدادهایی می‌تواند نشان دهد که فراتر از سیاست، ارزش‌های انسانی همچنان در میان ملت‌ها پابرجاست.