حاشیه نشینان آتی اصولگرایی

یکی از آنها به‌تازگی تریبون رسانه‌ای خودش را تحویل داده و درباره دیگری هم شایعه استعفایش از مجلس مطرح است. نادران گزینه جمعیت ایثارگران و رهپویان برای ائتلاف انتخاباتی آن سال اصولگرایان بود. اگرچه بعید است روند و مسیری را که علی مطهری در جریان اصولگرایی طی کرد و به‌نوعی از آن خارج شد، این دو نفر هم طی کنند، اما حداقل از جایی سفره‌شان از اصولگرایی جدا خواهد شد. هر دو نفر این روزها در یک چیز مشترک‌اند؛ به‌جد در مقابل یک انتصاب ایستاده‌اند. این در حالی است که جماعتی در مقابل آنها به‌هیچ‌عنوان اهل کوتاه‌آمدن نیستند. درصورتی‌که توکلی و نادران بر ایده خود، یعنی پیگیری انتصاب بذرپاش، ارجاع پرونده به محاکم قضائی و... مصر باشند تیرگی روابط بین این دو و اصولگرایان بیشتر و بیشتر شود، در این صورت بعید است که در آینده دیگر سهمی از کیک قدرت به آنها برسد. البته به نظر می‌رسد که از میان این دو نفر توکلی مدت‌هاست مسیرش را انتخاب کرده و چندان چشمداشت و امیدی به عرصه قدرت ندارد. با راه‌اندازی مؤسسه دیده‌بان شفافیت و عدالت خودش را متولی حوزه فسادستیزی کرده است. برای نادران اما تا این لحظه این‌گونه نبود. او با فهرست اصولگرایان وارد مجلس شد اما اوضاع آن‌گونه که انتظار داشت برایش پیش نرفت. حتی شایع شد که نادران که به هوای رسیدن به ریاست مرکز پژوهش‌ها از نامزدی ریاست کمیسیون برنامه‌وبودجه مجلس انصراف داد، ولی هر دو را از دست داد، محتمل است از نمایندگی استعفا دهد. بعید نیست اصرارش بر ماجرای بذرپاش به دلخوری‌های قبلی هم مربوط باشد. این در حالی است که او قبل از انتخابات مجلس گفته بود: «من می‌خواهم نماینده زنان خیابانی و معتادان بشوم چون اینها نه تریبونی دارند و نه کسی جرئت می‌کند از آنها دفاع کند. اگر ما به‌عنوان حاکمیت در به‌وجودآمدن اینها مقصر نیستیم پس چه کسی مقصر است؟». البته از او پیش‌تر هم واکنش‌هایی دیده شده که به نظر می‌رسد کمتر اهل مماشات است و فارغ از اینکه انگیزه اصلی‌اش چیست، اما ابایی از اینکه اختلافاتش را با جریان‌ها یا افراد درون اصولگرایی به عرصه عمومی بکشاند، ندارد. یک جا از قالیباف حمایت می‌کند، جای دیگر علیه‌ او می‌نویسد. مثلا در ماجرای انتخاب رئیس مجلس در گعده‌های پیشا پارلمانی توییت کرده بود: «‏‎در جلسه اول به دوستانی که توسط جناب پژمانفر دعوت و توسط آقای محصولی اداره می‌شدند عرض کردم که راه‌اندازی یک جمع فقط با هدف «نه به قالیباف» عملی ضد وحدت است. هرچند که دلیلی هم برای دعوت‌نکردن از قالیباف نداشتند». اما در ماجرای انتصاب بذرپاش، نادران دست به افشاگری زد و از روند تخلف در این انتصاب خبر داد و به‌نوعی رئیس مجلس را مقصر شمرد. بعد هم با هشتگ بذرپاش‌گیت و پرونده بذرپاش اعلام کرد که حل این معضل چند راهکار دارد: ۱- استعفای بذرپاش ۲- عزل او براساس تبصره ماده ۱۱ قانون محاسبات عمومی ۳- استیضاح مطابق تبصره ۴ ماده ۲۴ آیین‌نامه داخلی ۴-رسیدگی توسط کمیسیون اصل نود قانون اساسی و ۵- تعیین هیئت رسیدگی مستقل توسط #رئیس_مجلس تا حصول نتیجه پیگیر خواهیم بود. تا اینجای کار احمد توکلی هم قبل از انتصاب بذرپاش نامه تندی به قالیباف نوشت و به او هشدار داد و حتی بعد از انتصاب هم با نمایندگان جلسه گذاشت و زمانی که به نتیجه نرسید گفت که از طریق مؤسسه‌اش، یعنی دیده‌بان شفافیت و عدالت، ماجرا را پیگیری خواهد کرد. توکلی قبلا در پرونده تخلفات شهرداری و املاک نجومی ورود کرده و اعلام کرده بود شهردار سابق تخلف کرده است. او گفته بود مدارک و مستندات را به دستگاه قضا و شورای نگهبان ارائه کرده بوده اگرچه به نتیجه نرسیده است. ماجرای بذرپاش البته صرفا به این دو محدود نخواهد بود و احتمالا اماواگرها و شکاف‌ها را بیشتر خواهد کرد. جلیل محبی، دبیر ستاد امربه‌معروف و نهی‌ازمنکر که او هم دلخور و ظاهرا شوکه شده است، این روزها توییت‌های متفاوتی منتشر می‌کند؛ مثلا توییت کرده است: «در دنیای موازی یا در یک رؤیای شیرین مردم مجلس را #نهی_از_منکر کردند، مجلس به مردم توجه کرد و انتصاب آقای #بذرپاش را ملغا کرد و رئیس مجلس در نطق پیش از دستور از مردم به خاطر #بی_تفاوت_نبودن تشکر نمود و جامعه ایرانی-اسلامی‌مان را الگویی برای همه دنیا دانست». بسیج دانشجویی دانشگاه صنعتی‌شریف، محل تحصیل مهرداد بذرپاش، هم از او خواسته تا به‌منظور پاسخ‌گویی به ابهامات پیش‌آمده در رابطه با انتخابش به‌عنوان رئیس دیوان محاسبات در یک برنامه زنده حاضر شود. در این میان اما برخی مانند قالیباف معتقدند که همه‌چیز تمام شده و ماجرا را نباید ادامه داد. باشگاه خبرنگاران جوان گزارش مطولی در حمایت از بذرپاش و در پاسخ به اتهام جعلی یا کپی‌بودن پایان‌نامه او می‌نویسد و مهدی فضائلی هم اعتراضات را حاشیه‌سازی معدودی از نمایندگان مجلس قلمداد می‌کند. فضائلی در صفحه توییتر خود دراین‌باره نوشته است: «نمایندگان محترم مجلس فقط درباره موضوعات اهم احساس تکلیف کنند و حتی مراقب مسائل مهم منتهی به ناکجاآباد باشند، چه برسد به حواشی خسارت‌بار».