جلال مقامی، دوبلور، گوینده، مدیر دوبلاژ و بازیگرایرانی

جلال مقامی در  2 مرداد 1320 در خانواده‌ای اصالتا کاشانی و در تهران متولد شد.

دوران دبستان را در در مدرسه ادیب نیشاپوری و دبیرستان حافظ گذراند.

در سال اول دبیرستان به همراه «مسعود اسداللهی» نمایشی را در آمفی تئاتر دبیرستان به روی صحنه برد که ناظم مدرسه حیدر صارمی از بازیگران تئاتر، تماشاگرش بود.

به اصرار مقامی صارمی وی را به رضا کریمی مدیر دوبلاژ فیلم معرفی کرد و به این ترتیب جلال مقامی وارد دوبله فیلم میشود و بعد از مدرسه در استودیو کار دوبله می کرد.

مقامی از دبیرستان حافظ واقع در بازار تهران با مدرک دیپلم فارغ التحصیل میشود.

وی در سال 1343 در 23 سالگی با همکارش رفعت هاشم پور که او نیز در کار دوبلاژ بود ازدواج میکند  که ثمره آن ازدواج  یک دختر و دو نوه می باشد.

 مقامی در سال 1344 در 24 سالگی با فیلم من مادرم اولین تجربه بازیگری خود را بدست آورد و تا شروع انقلاب اسلامی در 4 کار سینمایی دیگر ایفای نقش کرد.

او سال 1362 در 42 سالگی با اجرای برنامه تلویزیونی دیدنی ها به تلویزیون آمد و به مدت 12 سال در روزهای جنگ و پس از آن در قاب تلویزیون های سیاه و سفید چهره متفاوتی به نمایش گذاشت.

خودش در این باره گفته است:

من از سال 1362 دیدنی ها را اجرا کردم که به نظرم آن سال ها برنامه خوبی بود و مردم از آن استقبال کردند.

برنامه دیدنی ها 12 سال پخش شد؛ البته در سال های آخر برنامه ضعیف شده بود و من دوست داشتم قطع شود؛ چرا که تهیه کننده ها تغییر کرده بودند و به نظرم تولید هر برنامه ای سلیقه می خواهد.

 مقامی در میان مردم شهرت بسیاری بعد از اجرای برنامه “دیدنیها” پیدا کرد.

وی پس از آن تصمیم گرفت که مدیریت کارهای دوبله را هم به عهده بگیرد.

او مدیریت آثاری نظیر؛ «تعقیب سایه‌ها» (۱۳۶۹)، «معصوم» (۱۳۷۷) و...را برعهده گرفت.

از مشهورترین آثار مقامی می‌ توان به گویندگی‌ اش در آثاری چون «لورنس عربستان به جای عمر شریف»، «شکوه علفزار»، «ارتش سری»، «پوآرو»، «شرلوک هلمز»، «هشدار برای کبری 11 به جای سمیر» اشاره کرد.

برای پی بردن به تفاوت های صدای جلال مقامی روی هر کاراکتر باید به ریزه کاری‌هایی که انجام داده است دقت کرد.

 مثلا وقتی به جای عمر شریف در لورنس عربستان حرف می زند، نوعی کاریزما در صدایش احساس می شود.

گفته می شود چند نفر نامزد صداپیشگی عمر شریف بوده اند اما صدای مقامی در همان جلسه اول مورد تایید قرار می گیرد.

 یا مثلا در آنجا که به جای سرگرد آروین برانت حرف می زند، صدایش محکم است و کلماتش بدون انقطاع.

ژیواگو دکتری با احساس در زمان خفقان شوروی استالین است. صدای مقامی روی کاراکتر به خوبی شرایط آن دوران و شخصیت را بازگو می کند.

 صدای مقامی در این فیلم متاثر از خصوصیات کاراکتر است. مردی متشخص که سعی می کند احساسات درونی اش را در اختیار داشته باشد.

در عین حال صلابت شخصیت از طریق صدا منتقل می شود.

بیشترین دوبله ثبت شده از مقامی برای رابین ویلیامز بوده است.

این دوبلور مطرح، پانزدهم آذر ۱۳۹۳، قبل از اینکه در رادیو البرز سرکارش حاضر شود و برنامهٔ «شنیدنی‌ها» را اجرا کند، دچار سکتهٔ مغزی و اختلال تکلم شد. اگرچه وی نسبت به روزهای اول بروز عارضه، حالش بهتر شد، اما بر اثر آن سکته مغزی خفیف که از سر گذراند، صدایش تغییر کرد و تکلم برایش کمی دشوار شده بود.

خودش آن ماجرا را اینطور تعریف میکند:

در رادیو البرز گویندگی داشتم. صبح سرویس آمد که با هم به رادیو برویم. راننده سرویس سلام داد و من نتوانستم جواب او را بدهم. راننده اول فکر کرد شوخی می کنم؛ اما وقتی دید واقعا نمی توانم صحبت کنم  سریع من را به بیمارستان رساند.

این سکته روی صدای من تاثیر گذاشت و مدتی نمی توانستم صحبت کنم. آن روز ها دلم شکست؛ البته به لطف خداوند بهتر شدم ، ولی صدایم مثل اول نشده است..

مقامی در این چند سال اخیر، به دلیل شرایط جسمانی، به ندرت در دوبله فعالیت داشت.

پس از اینکه بیماری بر او چیره شد، انزوا را برگزید.

سال‌ها بود که در جمع دوستانش حاضر نشده بود.

سرانجام وی  عصر پنجشنبه پنجم آبان_1401 پس از مدت‌ها بیماری ناشی از کهولت سن، بر اثر ایست قلبی درگذشت.

مراسم تشییع پیکر زنده یاد جلال مقامی صبح یکشنبه هشتم آبان ماه از مقابل خانه هنرمندان ایران برگزار و پیکر او در قطعهٔ هنرمندان بهشت زهرا به خاک سپردند.