ژاله علو. شاعر، صداپیشه و هنرپیشه‌ی تئاتر،سینما و تلویزیون

شوکت علو معروف به ژاله زاده‌ی سال ۱۳۰۶  در تهران است.

علو در کوچه شریعت، واقع در محله سنگلج تهران، از پدری ارتشی و مادری خانه دار به دنیا آمد.

پدربزرگ وی از خوشنویسان دوران قاجار بود.

 او در کودکی آثار ادبی ادیبان ایرانی همچون حافظ و سعدی و مولانا را فرا گرفت.

در نوجوانی عضو چند انجمن ادبی  و گروه شعرخوانی بود.

تا اینکه در 20 سالگی توسط معلمش به رادیو معرفی شد. 

نخستین فعالیت او در سال 1327 با گویندگی زنده از رادیو شروع شد.

او سپس در همان سال برای اولین بار با فیلم «طوفان زندگی» جلوی دوربین رفت.

پس از بازی در چند فیلم سینمایی، وارد عرصه تئاتر شد و نخستین اجرای خود را در سال ۱۳۲۸، در یکی از نمایش‌های هنریک استپانیان تجربه کرد.

در مدت فعالیت تئاتری اش در بیش از بیست نمایشنامه ایفای نقش کرد.

او از خاطرات آن سال ها چنین می گوید:«من در تئاتر فردوسی بازی می کردم تا اینکه روزی بچه های تئاتر تهران از من خواستند در نمایشنامه ای به نام "آغامحمدخان" بازی کنم.

در این نمایشنامه من نقش امینه خواهر فتحعلی شاه را داشتم. بعد از آن نمایشنامه "تو ما منی" را به کارگردانی استاد حالتی و مرحوم تفکری و مجید محسنی بازی کردم و پس از آن دوباره به تئاتر فردوسی برگشتم و نمایشنامه "شاه صفی" را با محتشم کار کردم. در این نمایشنامه نقش اصلی بر عهده من بود

ژاله علو در سال 1330 وقتی 24 ساله بود با کارگردان و دوبلور معروف «نصرت‌ الله محتشم» ازدواج کرد اما این رابطه بعد از چند سال بخاطر عدم توافق برای ادامه‌ی زندگی مشترک به طلاق ختم شد.

ژاله علو از صدای بسیار خوبی برخوردار بود و در سال 1331 در رادیو به گوینده گی برنامه های مختلف پرداخت.

یک سال بعد ، در سال 1332 فعالیت خود را در زمینه ی دوبله آغاز کرد و در فیلم های زیادی به جای بازیگران معروف سینمای جهان حرف زده است.

وی بعدها به اجرای نمایش های رادیویی می پرداخت و از پایه گذاران برنامه داستان شب بود.

او آغازگر دوبلهٔ کارتون در ایران بود و دوبلهٔ بسیاری از کارتون‌های والت دیسنی، مانند پینوکیو، سفید برفی، زیبای خفته، سیندرلا، صد و یک سگ خالدار به کارگردانی وی انجام شده‌است.

 اجراهای او در رادیو، وی را بر آن داشت که نام «ژاله» را برای خود برگزیند.

ژاله علو آخرین اجرای تئاتری خود را در سال 1337 و در نمایشی به کارگردانی نصرت الله محتشم انجام داد.

خانم علو چندی بعد از جدایی برای دومین بار با ایرج رزمجو (ترانه سرا و قهرمان پرش ارتفاع) ازدواج کرد که این زندگی هم به جدایی ختم شد و ثمره‌ی آن یک فرزند پسر بنام شاهرخ می باشد.

ژاله علو در سال 1356 با فیلم «واسطه ها» 44 امین تجربه سینمایی اش را بدست آورد تا اینکه با وقوع انقلاب و با چند سال وقفه سال 1363 با سریال «امیرکبیر» به کار بازیگری بازگشت.

وی در سال 1365 وقتی 59 ساله بود مدیریت دوبلاژ سریال «سال های دور از خانه» که به «اوشین» معروف بود را برعهده داشت

 در سال 1368 هم با فیلم «زمان از دست رفته» به کارگرنانی پوران درخشنده حضور داشت.

ژاله علو در سال 1390 از آخرین تجربه‌های بازی اش در تلویزیون را با سریال «مختارنامه» تجربه کرد و سال 1398 در 92 سالگی در فیلم «محبوبم» حضور داشت.

این سال‌های اخیر خانم علو بسیار کم کار شده‌اند و خودشان در این باره گفته‌اند:

خدا را شکر هیچ کسالتی ندارم.

فقط مدتی است که خودم به خودم استراحت داده ام و ترجیح دادم فعلا کار نکنم. اکنون فقط در منزلم استراحت می کنم.مدتی بود که در رادیو کار خاصی نبود، بنابراین ترجیح دادم استراحت کنم. الان یک سال است که برای رادیو کار نمی کنم اما اگر زمانش فرا برسد و کاری باشد که دوست داشته باشم حتما به رادیو برمی گردم چراکه من رادیو را خیلی دوست دارم.

علاوه بر رادیو مدت هاست که در تلویزیون کار نکردم و فعلا هم قصد ندارم کار کنم.

.