کورش یغمایی، خواننده، آهنگساز، نوازنده و تنظیم‌کننده موسیقی
کوروش یغمایی زاده ۱۲ آذر ۱۳۲۵ در سمنان، بنیان‌گذار موسیقی راک در ایران است. او فارغ التحصیل لیسانس رشته جامعه شناسی می باشد و فعالیت خود را با نوازندگی شروع، سپس خوانندگی را تجربه کرد و حالا به پدر راک ایران مشهور است.
کوروش یغمایی زاده ۱۲ آذر ۱۳۲۵ در سمنان، بنیان‌گذار موسیقی راک در ایران است. او فارغ التحصیل لیسانس رشته جامعه شناسی می باشد و فعالیت خود را با نوازندگی شروع، سپس خوانندگی را تجربه کرد و حالا به پدر راک ایران مشهور است. کوروش فراگیری موسیقی را در 10 سالگی و با ساز سنتور آغاز کرد. پس از چند سال کار در موسیقی سنتی ایران، گیتار را برگزید و همه توان خود را برای یادگیری این ساز به کار برد. او در فراگیری زمینه‌های گوناگون موسیقی هیچگاه استادی نداشته‌است.
کورش یغمایی دارای سه برادر با نام‌های کیوان یغمائی کامران و کامبیز است که در موفقیت در عرصه موسیقی راک با او شریک بودند. همچنین او در ۲۰ سالگی ازدواج کرد که حاصل این ازدواج سه فرزند به نام‌های کاوه، کامیل و ساتگین هستند که هر سه در زمینه موسیقی کار می‌کنند.
کوروش یغمایی کار جدی خود را در سن ۱۸ سالگی با ایجاد و سرپرستی و مدیریت گروه راک اینسترومنتال «راپچرز» آغاز کرد. در این هنگام بر پایه چیره‌دستی و سبک ویژه نوازندگی در نواختن گیتار به او لقب «پنجه طلایی» داده بودند. کوروش یغمایی هم‌زمان با گرفتن مدرک کارشناسی، آهنگسازی بر روی چند شعر از همکلاسی و شاعر مهدی اخوان لنگرودی را آغاز کرد که با نام‌های گل یخ و حجم خالی به دوران حرفه‌ای موسیقی ایران راه یافتند. گل یخ، برپایه داشتن استانداردهای جهانی به سرعت به خارج از مرزهای ایران نفوذ کرد و در پی آن اجراهای گوناگونی در دیگر کشورهای جهان از این ترانه شکل گرفت که تاکنون نیز ادامه دارد. این نخستین باری بود که موسیقی ایران وارد عرصه‌های جهانی می‌شد.
پس از انقلاب ۱۳۵۷ ایران، کوروش جزء معدود خواننده هایی بود که از ایران خارج نشد و ممنوع الکار گردید. در این مدت او در زمینه داستان های کودکان و تدریس موسیقی زندگی را سپری میکرد. او بعد از ۱۷ سال ممنوعیت در کار موسیقی و خواندن آواز، در سال ۱۳۷۵ آلبوم سیب نقره‌ای را عرضه کرد. پس از آن، سه آلبوم ماه و پلنگ، کابوس و تفنگ دسته نقره، و همچنین موسیقی فیلم گرگ‌های گرسنه را ارائه کرد. جالی است که او این موسیقی فیلم را بدون بهره‌مندی از استودیو و حتی ابزار لازم و کافی برای ضبط انجام داده. این آثار آغازی دوباره برای ادامه موسیقی مدرن در ایران بودند. او هم‌اکنون نیز در ممنوعیت به‌سر می‌برد.
ایوتن آلاپات سرپرست و کارشناس ارشد شرکت Stones Throw و صاحب شرکت Now Again در سال ۲۰۱۰ با کوروش یغمایی آشنا شد. در همان سال شرکت Now Again آلبومی به نام زنجیر خودت را بباف را در ایالات متحده آمریکا منتشر کرد که شامل پانزده قطعه از موسیقی‌دانان راک سال‌های ۱۹۶۸ تا ۱۹۷۴ بود. در این آلبوم ترانه حجم خالی از کوروش یغمایی تنها نماینده خاورمیانه بود. ایوتن آلاپات انتشار این آلبوم را آغازی برای کشف دوباره کوروش در غرب دانست. این گزینش برای نخستین‌بار انگیزه ثبت پژوهشی موسیقی مدرن ایران و ورود رسمی آن به گستره موسیقی جهانی شد.
در سال ۲۰۱۰ جشنواره موسیقی RedBull که در لندن برگزار می‌شود کوروش یغمایی را برای سخنرانی، دریافت جایزه و اجرای موسیقی دعوت کرد. در سال ۲۰۱۱ آلبوم مستقل کوروش با نام بازگشت از لبه پرتگاه (Back From The Brink) توسط شرکت Now Again منتشر شد. این آلبوم بهترین تک‌آهنگ‌های او درسال‌های۱۹۷۳ تا ۱۹۷۹ است. انتشار این آلبوم مورد ستایش و استقبال گسترده نشریات و سایت‌های جهان قرار گرفت.
نشریه و وبگاه رولینگ استون آلبوم بازگشت از لبه پرتگاه را شایسته دریافت سه ستاره از چهار ستاره دانست. نشریه MOJO هم آن را بهترین آلبوم ماهِ جهان معرفی کرد و چهار ستاره، امتیاز کامل، به آن داد و مجله Billboard با او گفتگو کرد. در همان سال جشنواره ترنس موزیکال (Trans Musicales) از کوروش یغمایی برای اجرا در فرانسه دعوت کرد.
به باور کارشناسان، کوروش یغمایی بنیان‌گذار موسیقی راک در ایران است و همگام با پیشروان این سبک موسیقی در جهان، مانند گروه‌های رولینگ استونز و بیتلز و… این سبک موسیقی را، در ایران معرفی کرد. با تکیه برهمین پیشینه، او را پدر راک ایران لقب دادند.
پاولین کازوبون، پژوهشگر برجسته تاریخ موسیقی ملل به کوروش یغمائی لقب آفریننده افسانه ای داده. در سال ۲۰۱۰ جشنواره موسیقی رد بال لندن از کوروش یغمائی دعوت رسمی به عمل آورد تا در آنجا سخنرانی و اجرای زنده داشته باشد و جایزه ای نیز به وی تعلق گرفت.
او میگوید هرچه بلد است و یاد گرفته و دارد از موسیقی بومی ایران دارد. همچنین وی معتقد است نوعی علاقه بیمارگونه به ایران وطنش دارد و دوست دارد به عنوان یک هنرمند، تاریخ و هویت فرهنگی خود را بداند و درک نماید. او حتی در اوج بدبیاری ممنوع الفعالیت شدنش وطنش را ترک نگفت و در مصاحبه ای اعلام کرده اگر در ایران نمیماند و به خارج از کشور میامد هیچگاه هیچ ترانه فارسی ای را اجرا نمیکرد و رو به موسیقی بین المللی می آورد.
