پایان ممنوعالکاری باران کوثری در فیلمی از فروغ فرخزاد
قرار است امشب فیلم «رگهای آبی» به کارگردانی و تهیهکنندگی جهانگیر کوثری به عنوان نخستین فیلم بخش ویژه جشنواره فیلم فجر اکران محدودی داشته باشد.
به گزارش شبکه شرق، «رگهای آبی» اولین ساخته جهانگیر کوثری در مقام کارگردان است که به زندگی فروغ فرخزاد اشاره دارد و پیشتر اعلام نام باران کوثری به عنوان بازیگر نقش فروغ و بعد پخش تیزری از آن مورد توجه قرار گرفته بود. این فیلم تاکنون موفق به اکران عمومی نشده است.
جهانگیر کوثری تیرماه امسال در حالی که دولت پزشکیان تازه انتخاب شده بود با اشاره به ساخت فیلم «رگهای آبی» گفت: « اینکه فیلم «رگهای آبی» هنوز اکران نشده هم دلیلش ممنوعالتصوری باران است. باران کوثری امروز علاوهبر ممنوعالتصویری، ممنوعالپوستر و ممنوعالخروج هم هست و به همین دلیل شخصا فیلم را به جشنواره تورنتو بردم و آنجا فیلم را اکران کردیم. با وجود همه این محدودیتها همین فیلم را هم در آینده اکران خواهیم کرد »
پس از آن بلافاصله روح الله سهرابی مدیرکل نظارت و ارزشیابی سازمان سینمایی پیشین پرسید:«آیا طی یکسال اخیر، دو فیلم از بازیگری که شما ممنوعالتصویر خواندهاید، اکران نشده است؟ فیلم «گیجگاه» در تاریخ ۱۲ مهرماه ۱۴۰۲ اکران شده و ۱۶۵ روز نیز به روی پرده سینماها بوده و به شهادت تهیهکننده و کارگردان این اثر بیشترین مساعدت برای بهتر دیده شدن آن صورت گرفته است. همچنین فیلم «عامه پسند» نیز با حضور این بازیگر در تاریخ ۱۷ آبان ماه ۱۴۰۲ اکران و تا ۱۲۵ روز روی پرده بوده است. این در حالی است که هر دو فیلم با مجوز سازمان سینمایی به صورت آنلاین اکران شده و امکان دسترسی به آن برای مخاطبان فراهم است.»
حالا امشب قرار است این فیلم که تصاویر آن از حضور «باران کوثری» در نقش «فروغ فرخزاد» حکایت دارد، برای اهالی رسانه و به صورت محدود اکران شود.
داستان فیلم این قرار است که ستاره پسیانی، کارگردانی است که قصد دارد مستندی درباره فروغ فرخزاد بسازد. او برای انتخاب بازیگر نقش فروغ، از چند نفر تست گریم و بازیگری میگیرد و نهایتا به باران کوثری میرسد. باران کوثری گریم میشود تا نقش فروغ را در این مستند بازی کند.
«رگهای آبی» در بخش ویژه نخستین روز چهل و سومین جشنواره فیلم فجر در ساعت ۲۲ در سینمای رسانه (مرکز همایشهای برج میلاد) به نمایش درمیآید.
برنامه این بخش در برج میلاد به صورت روزانه اعلام خواهد شد.
شاید نمایش این فیلمها گامی باشد برای این که سینمای ایران با همین کورسوهای امید دوباره جان بگیرد.