ادغام انرژی هسته‌ای با هوش مصنوعی
آیا انرژی هسته‌ای می‌تواند چالش مصرف انرژی مراکز داده مبتنی بر هوش مصنوعی را حل کند؟
توسعه‌دهندگان انواع جدید راکتورهای هسته‌ای کوچک و مواد شیمیایی به‌کاررفته در باتری، اخیراً مراکز داده را مورد هدف قرار داده‌اند؛ زیرا این مراکز برای تأمین سوخت هوش مصنوعی به انرژی زیادی نیاز دارند. این توسعه‌دهندگان می‌خواهند از این طریق سود خود را افزایش دهند. با توجه به میزان برق مصرفی مراکز داده و انرژی مورد نیاز روزافزون آنها، شرکت‌های هسته‌ای آنها را به‌عنوان یک فرصت تجاری می‌بینند.
کلایتون اسکات، مدیر ارشد بازرگانی NuScale Power که در حال تجاری‌سازی سیستم‌های هسته‌ای در مقیاس کوچک است، گفت: «زمان و موقعیت منحصربه‌فردی است. ما با مراکز داده در یک مسیر قرار گرفته‌ایم.»
گزارش گلدمن ساکس نشان می‌دهد برنامه‌های هوش مصنوعی باعث افزایش ۱۶۰ درصدی نیاز به برق در مرکز داده می‌شوند. این گزارش تخمین می‌زند که درخواست‌های ارسالی به چت جی‌پی‌تی تقریباً ۱۰ برابر بیشتر از جستجوهای گوگل به برق نیاز دارند. این اتفاق در حالی رخ می‌دهد که شبکه ایالات متحده به‌شدت به نیروگاه‌های سوخت فسیلی متکی است و پروژه‌های انرژی‌های تجدیدپذیر آن به تعویق افتاده‌اند.
اسکات امیدوار است که NuScale Power یک پاسخ برای مراکز داده و مشتریان هوش مصنوعی آنها ارائه دهد. به گفته اسکات هر یک از راکتورهای هسته‌ای مدولار کوچک (SMR) می‌توانند ۷۷ مگاوات برق بدون استفاده از کربن تولید کنند. به‌این‌ترتیب مراکز داده می‌توانند به طور کاملا مستقل از شبکه کار کنند.
استارت‌آپ Portland-brd که در سال ۲۰۲۲ پس از بیش از یک دهه تحقیق و توسعه رونمایی شد، با توسعه‌دهنده مرکز داده Standard Power برای تأمین ۲۴ دستگاه SMR که قادر به تولید در مجموع ۲ گیگاوات برق هستند، کار می‌کند. این میزان انرژی برای تأمین برق یک شهر کافی است. البته کمیسیون تنظیم مقررات هسته‌ای در حال بررسی این کار است. روند این بررسی طولانی است و انتظار می‌رود استقرار راکتورها در مراکز داده تا پایان این دهه به طول بینجامد.
NuScale یکی از استارت‌آپ‌های هسته‌ای و تولید باتری است که هدف آن سرمایه‌گذاری بر تأمین انرژی مورد نیاز هوش مصنوعی است. داگ واین، مدیر تجزیه‌وتحلیل مرکز راه‌حل‌های آب‌وهوا و انرژی یک اندیشکده سیاست زیست‌محیطی گفت: «مراکز داده معمولی حدود ۳۲ مگاوات برق مصرف می‌کنند که معادل انرژی مورد نیاز ۶هزار خانه است. اما برق مورد نیاز مراکز داده مبتنی بر هوش مصنوعی، حدود ۸۰ مگاوات است.»
آرمان شهابی، یکی از مدیران آزمایشگاه لارنس که از سال ۲۰۰۷ مشغول بررسی برق مورد نیاز مراکز داده است، گفت: «تراشه۱۰۰ Hانویدیا با هشت پردازنده گرافیکی و دو پردازنده مرکزی، پرتقاضاترین جعبه سرور هوش مصنوعی برای مراکز داده است.» او تخمین می‌زند که هر کدام از این تراشه‌ها بین ۸ تا ۱۰ کیلووات برق مصرف می‌کنند. این تراشه‌ها گرمای زیادی تولید می‌کنند که خنک کردن آنها تا ۳۰ درصد بیشتر از مراکز داده سنتی آب مصرف می‌کند.
طبق مطالعه دانشگاه کورنل، در سطح جهانی مراکز داده هوش مصنوعی ممکن است تا ۶.۶ میلیارد مترمکعب آب در سال ۲۰۲۷ مصرف کنند که معادل «بیش از کل مصرف سالانه آب دانمارک یا نیمی از بریتانیا» است.
شرکت‌هایی مانند مایکروسافت نیز در حال برنامه‌ریزی برای استفاده از SMR برای تأمین انرژی مراکز داده هوش مصنوعی خود هستند و بیل گیتس، بنیان‌گذار این شرکت که رئیس TerraPower نیز است در حال توسعه نوع جدیدی از راکتور سدیم است که از نمک برای ذخیره انرژی استفاده می‌کند. سام آلتمن، مدیرعاملOpenAI نیز از Oklo، توسعه‌دهنده راکتورهای شکافت کوچک که اخیراً عمومی شده‌اند و Helion، یکی از استارت‌آپ‌هایی که در تلاش برای تجاری‌سازی همجوشی هسته‌ای است، حمایت می‌کند. با این حال، بعید است که این سیستم تا سال 2030 قابل اجرا باشد.
