رفتارهای دیجیتالی مخفی نسل زد

 نسل زد از وقتی چشم باز کرده در دنیای دیجیتالی بوده و در این دنیا بزرگ شده است. این نسل روزانه میان هزاران عکس، مطلب، خبر، میم و پست‌های اینفلوئنسرها چرخ می‌زنند. آنها هر روز در سراسر شبکه سرچ می‌کنند و شب و روز خود را با این مطالب سر می‌کنند. اما چگونه نوجوانان و جوانان این سیل محتوای دیجیتالی را بررسی می‌کنند و تشخیص دهند چه چیزی مهم، مفید یا واقعی است؟

 بسیاری از مردم مشتاق درک نسل زد هستند. شبکه‌های اجتماعی کاربران جوان می‌خواهند، رسانه‌ها به آنها نیاز دارند، سیاستمداران از آنها رأی می‌خواهند و اساتید می‌خواهند بدانند چرا این نسل کتاب نمی‌خوانند. به نظر می‌رسد همه می‌خواهند سهمی در درک این نسل داشته باشند.

 طی دو سال گذشته محققان Jigsaw، یکی از شرکت‌های تابعه گوگل که بر سیاست آنلاین و قطبی‌سازی تمرکز دارد، در حال بررسی نحوه استفاده نسل زد از فضای آنلاین بوده است. این محققان امیدوار بودند که بتوانند یکی از اولین مطالعات را درباره «سواد اطلاعاتی» نسل زد ارائه دهند. اما به‌محض شروع، تمام فرضیات آنها در مورد ماهیت اطلاعات دیجیتال زیر سؤال رفت.

 یاسمین گرین، مدیرعامل Jigsaw می‌گوید: «در طی یک هفته تحقیق، اصطلاح سواد اطلاعاتی را حذف کردیم. به نظر می‌رسد نسل زد در مسیری خطی برای تأیید صحت هر چیزی نیست. در عوض، آنها درگیر چیزی هستند که محققان آن را «حساسیت اطلاعاتی» می‌نامند. یک روش «اجتماعی آگاهانه» که بر «ابتکارهای عامیانه اعتبار» تکیه دارد. به‌عبارت‌دیگر، نسل زد تفاوت بین میم‌ها و اخبار غلطی که توسط هوش مصنوعی تولید شده را می‌داند؛ اما به این مسئله اهمیتی نمی‌دهد.»

 یافته‌های Jigsaw ذهنیت دیجیتال نسل زد را نشان می‌دهد: برخلاف نسل‌های قدیمی‌تر که واقعیت‌ها را بررسی می‌کنند و به منابع استناد می‌کنند، نسل زد سرفصل‌ها را می‌خواند و سپس به سرعت به نظرات می‌رود تا ببیند دیگران چه فکر می‌کنند. آنها برای تعیین حقیقت و اهمیت مسئله، به اینفلوئنسرهای مورد اعتمادشان متکی هستند. اگر مقاله خیلی طولانی باشد یا از نظر احساسی ناراحت‌کننده باشد، آن را نادیده می‌گیرند. هدف آنها این است که به اندازه کافی از جریانات مطلع باشند.

 تحقیقات Jigsaw از نظر آماری قابل توجه نیست؛ زیرا گروه بزرگی از کاربران نسل زد را در مورد عادات دیجیتالی آنها مورد بررسی قرار نداده است. در عوض، بر مصاحبه‌های عمیق با گروه کوچک و متنوعی متشکل از ۱۳ تا ۲۴ سال متمرکز شده است.

 آنچه آنها کشف کردند تعجب‌آور بود. جوانان هیچ تفاوتی بین آنلاین شدن برای اخبار و تعامل اجتماعی نمی‌بینند. نسل زد اغلب در حالت «گذار زمان» است و فقط سعی می‌کند از خستگی جلوگیری کند. هنگامی که به دنبال پاسخ هستند یا چیز جدیدی یاد می‌گیرند، ممکن است از یک موتور جستجو استفاده کنند، اما در درجه اول اطلاعات را از طریق فیدهای اجتماعی خود به دست می‌آورند. این فیدها به صورت الگوریتمی بر اساس علایق و منابع مورد اعتماد آنها تنظیم می‌شوند. اساساً، آنها فیلترهای شخصی برای مدیریت سیل اطلاعات دیجیتالی ایجاد کرده‌اند و معتقدند که اگر چیزی در فید آنها ظاهر شود، باید مهم باشد.

 برای نسل زد، دنیای آنلاین منعکس‌کننده یک اتاق ناهار در یک مدرسه کلاسیک است. آنها به جای تکیه بر رسانه‌های خبری سنتی، اینفلوئنسرهای آنلاینی را دنبال می‌کنند که تجربیات شخصی آنها را معتبر و مرتبط می‌دانند. بث گلدبرگ، سرپرست تحقیقات Jigsaw می‌گوید: «نسل زد یک اینفلوئنسر یا مجموعه‌ای از آنها خواهد داشت که به طور ضمنی به آنها اعتماد دارد و به آنها وفادار می‌ماند». رها کردن اینفلوئنسرها پرهزینه است؛ زیرا آنها برای کسب اطلاعات به شدت به آنها متکی هستند.

 هیچ‌کدام از اینها به این معنی نیست که نسل زد نسبت به نسل‌های دیگر کمتر باهوش یا سخت‌کوش است. آنها می‌دانند که چگونه درباره چیزی عمیق‌تر تحقیق کنند. اما مسئله این است که نمی‌خواهند این کار را انجام دهند. گلدبرگ می‌گوید: «آنها مهارت خواندن را در بخش کوچکی از زمان آنلاین خود به کار می‌برند. هنگام آماده شدن برای مشاجرات یا انتخاب‌های مهم زندگی مانند انتخاب مدرسه یا سرمایه‌گذاری، آنها مایل‌اند در تحقیقات واقعی شرکت کنند. بااین‌حال، بیشتر وقت آنلاین آنها به صورت غیرفعال در حالت سرگرمی سپری می‌شود. صداقت اولویت اصلی آنها نیست. اغلب در اولویت نیست.»