پاپ فرانسیس: چهره‌ای نو در تاریخ کلیسای کاتولیک

در سال ۱۹۵۸ به جمع روحانیون یسوعی (Jesuits) پیوست و مسیر دینی خود را ادامه داد. وی در سال ۱۹۶۹ به مقام کشیشی رسید و سپس در مراحل مختلف کلیسایی رشد کرد تا در سال ۱۹۹۲ به‌عنوان اسقف کمکی بوئنوس آیرس منصوب شد. در سال ۱۹۹۸، برگولیو به مقام اسقف اعظم بوئنوس آیرس رسید و در سال ۲۰۰۱ توسط پاپ ژان پل دوم به مقام کاردینال ارتقا یافت.

فرانسیس چگونه پاپ شد؟

در سال ۲۰۱۳، پس از کناره‌گیری پاپ بندیکت شانزدهم، کاردینال‌ها در واتیکان گرد هم آمدند تا پاپ جدید را انتخاب کنند. در تاریخ ۱۳ مارس ۲۰۱۳، خورخه ماریو برگولیو به‌عنوان پاپ انتخاب شد و نام فرانسیس را برگزید؛ الهام‌گرفته از سنت فرانسیس آسیزی، نماد فقر، فروتنی و صلح. این نخستین بار بود که یک پاپ از قاره آمریکا و همچنین اولین پاپ یسوعی انتخاب می‌شد.

دیدگاه‌ها و تأثیرات پاپ فرانسیس

پاپ فرانسیس در زمان کوتاهی پس از انتخابش، توجه جهانیان را به خود جلب کرد؛ نه فقط به خاطر موقعیت جدیدش، بلکه به‌واسطه رفتار ساده‌زیستانه، سخنان شجاعانه و نگاه نوگرایانه‌اش به مسائل اجتماعی و دینی.

او همواره بر اهمیت مبارزه با فقر، عدالت اجتماعی، و حقوق پناهجویان تأکید کرده است. برخلاف بسیاری از پیشینیانش، پاپ فرانسیس بر سبک زندگی ساده، عدم وابستگی به تجملات واتیکانی، و حمایت از اقشار محروم تأکید داشته است.

پاپ فرانسیس مواضع نرم‌تری نسبت به موضوعاتی چون همجنس‌گرایی، طلاق، و خانواده‌های غیرسنتی نشان داده است. اگرچه موضع رسمی کلیسا در بسیاری از این زمینه‌ها تغییر نکرده، ولی لحن و رفتار پاپ باعث شده بسیاری احساس نزدیکی بیشتری با کلیسا کنند.

همچنین او در سال ۲۰۱۵ نامه‌ای به نام Laudato Si’ منتشر کرد که یکی از برجسته‌ترین بیانیه‌های دینی درباره بحران اقلیمی است. در این سند، پاپ با لحنی بی‌سابقه درباره مسئولیت بشر در قبال زمین و محیط زیست سخن گفت.

پاپ فرانسیس، به‌عنوان نخستین پاپ آمریکای لاتینی و نخستین پاپ یسوعی، فصل تازه‌ای را در تاریخ کلیسای کاتولیک گشود. سبک رهبری فروتنانه، نگاه اجتماعی، و تلاش برای نزدیک کردن کلیسا به زندگی واقعی مردم، او را به یکی از تاثیرگذارترین رهبران مذهبی قرن بیست‌ویکم بدل کرده است. در عصری که دین با چالش‌های فراوانی روبروست، پاپ فرانسیس نمادی از نوسازی، آشتی و امید برای میلیون‌ها مؤمن در سراسر جهان به شمار می‌آید.