عبدالرضا فریدزاده هنرمند قدیمی درگذشت
عبدالرضا فریدزاده، شاعر، نمایشنامهنویس، بازیگر و کارگردان تئاتر، در ۱۲ دی ۱۳۳۱ در بروجرد به دنیا آمد و در ۳ اسفند ۱۴۰۳ در سن ۷۲ سالگی بر اثر سکته قلبی درگذشت.

به گزارش گروه رسانهای شرق؛ او تحصیلات ابتدایی و متوسطه خود را در بروجرد گذراند و سپس برای ادامه تحصیل به تهران نقل مکان کرد. فریدزاده در رشته بازیگری و کارگردانی تئاتر از مجتمع دانشگاهی هنر فارغالتحصیل شد و در طول زندگی حرفهای خود بهعنوان معلم هنر در آموزش و پرورش فعالیت داشت.
فعالیتهای هنری او از دهه ۴۰ با چاپ اشعار و داستانها در مطبوعات آغاز شد. در سال ۱۳۴۷ با برنامه "فرهنگ مردم" به سرپرستی استاد انجوی شیرازی همکاری کرد و از سال ۱۳۴۸ تا ۱۳۵۲ با نشریه "توفیق" همکاری داشت. پس از اخذ دیپلم، دوران سربازی خود را بهعنوان سپاهی دانش در روستاهای مهران و ایلام گذراند و در سال ۱۳۵۰ به استخدام آموزش و پرورش بروجرد درآمد. او در سال ۱۳۵۵ وارد دانشکده هنرهای دراماتیک شد و با نوشتن و کارگردانی نمایشهای خیابانی و صحنهای با مضامین اجتماعی، بهویژه در جنوب تهران، شناخته شد.
پس از انقلاب، فریدزاده در تئاترشهر فعالیتهای خود را ادامه داد و یکی از بنیانگذاران حوزه هنری سازمان تبلیغات اسلامی بود. او در خلق آثار رادیویی و تلویزیونی نیز مشارکت داشت و در جشنوارههای متعددی مانند فجر، رشد و دفاع مقدس شرکت کرد.
از جمله آثار منتشرشده او میتوان به مجموعه شعرهای "خنجر همیشه قدیمی است"، "لیلا به خواب من میآیی"، "مربعها" و "اینجا ضمیر ناخودآگاه من است" اشاره کرد. همچنین نمایشنامههای "سحرگاه با شیطان"، "سفر به جنون"، "مادر خیانت"، "حیرت بازار" و "کارگاه تئاتر" از دیگر آثار او هستند.
فریدزاده در نمایشهای متعددی مانند "جنگ در طبقه سوم"، "شرق بوسه"، "روز سیاوش"، "رسم عاشقی"، "کوچه عاشقی"، "خورشید بانو"، "خواجه نظامالملک"، "کشتار خاموش"، "گالری خیابانی"، "اطلسی نو بر شندره کهنه شهرزاد قصهگو" و "مجسمههای یخی" بهعنوان بازیگر و کارگردان حضور داشت.
انجمن منتقدان، نویسندگان و پژوهشگران خانه تئاتر در پی درگذشت این هنرمند، پیام تسلیتی منتشر کرد و از او بهعنوان هنرمندی صاحبقلم و آشنا به هنر و نقد یاد کرد.
فریدزاده در طول زندگی هنری خود، تأثیر بسزایی در تئاتر و ادبیات معاصر ایران داشت