افشای یک مطالعه دولتی در چین
تمرکز پکن بر همانندسازی اقلیتها
نتایج یک مطالعه دولتی که به دست بیبیسی فارسی رسیده نشان میدهد انتقال صدها هزار مسلمان اویغور و سایر اقلیتهای قومی استان سین کیانگ به مشاغلی دور از خانه جمعیت آنها را میکاهد و به سیاست همانندسازی اقلیتها منجر میشود.
این اطلاعات از پژوهشی درز کرده است که برای مقامهای رده بالای چین تهیه شده و در بخشی از آن بر همانندسازی (assimilation) مسلمانان اویغور و دیگر اقلیتها تمرکز شده است. دولت تلاش برای تغییر مشخصات جمعیتی این استان غربی چین را رد میکند و معتقد است انتقال افراد با هدف افزایش دستمزدها و کاهش فاصله طبقاتی و بیکاری مزمن در روستا طراحی شده است؛ بنابراین طرح سیاست انتقال صدها هزار نفر به مشاغل جدیدی که اغلب دور از خانه قرار دارد، کمک میکند تا از تراکم جمعیت اویغورها کاسته شود و درعینحال، به تغییر تفکر آنها کمک کند.
مسلمانان اویغور عمدتا در استان سین کیانگ در غرب چین سکونت دارند. مقامهای چین میگویند نگران فعالیتهای جداییطلبانه مسلمانان افراطی در این مناطق هستند.
تخمینهای معتبر نشان میدهد که در چند سال گذشته بیش از یکمیلیون نفر به شبکهای از اردوگاههای شدیدا امنیتی در استان سین کیانگ منتقل شدهاند اما منتقدان میگویند دولت در سیاست جذب اقلیتها از نیروی تهدید و اجبار استفاده میکند تا سبک زندگی و تفکر اویغورها را تغییر دهد. چین اصرار دارد که این اردوگاهها چیزی جز مراکزی آموزشی برای مقابله با افراطگرایی نیستند و حضور در آنها نیز داوطلبانه است. این در حالی است که سازمانهای بینالمللی مدافع حقوق بشر میگویند اویغورهای مسلمان تحت عنوان «بازآموزی عقیدتی» به این اردوگاهها اعزام و مجبور میشوند عقاید دینی خود را انکار کنند.
دولت چین تاکنون ادعاهای مرتبط به نسلکشی تدریجی مسلمانان اویغور را در استان سین کیانگ رد کرده است. این ادعاها با اشاره به سیاستهای پکن درباره حبس دستهجمعی، عقیمسازی اجباری و تلاش دولت برای کنترل بارداری این اقلیت مطرح شدهاند. سازمان ملل در چند سال گذشته نسبت به ایجاد این اردوگاهها و تشابه آنها با اردوگاههای کار اجباری ابراز نگرانی کرده و گفته است که بیش از یک میلیون نفر از مسلمانان عمدتا اویغور به ظن داشتن گرایشهای دینی و حمایت از اسلامگرایان در این اردوگاهها محبوس هستند. آمریکا نیز با متهمکردن چین به نقض اصل آزادی دینی مسلمانان و جلوگیری از عمل آنان به مناسک و آداب دینی و هشدار درخصوص اردوگاههای مسلمانان اویغور، تحریمهایی را علیه چین در نظر گرفته است.
نتایج یک مطالعه دولتی که به دست بیبیسی فارسی رسیده نشان میدهد انتقال صدها هزار مسلمان اویغور و سایر اقلیتهای قومی استان سین کیانگ به مشاغلی دور از خانه جمعیت آنها را میکاهد و به سیاست همانندسازی اقلیتها منجر میشود.
این اطلاعات از پژوهشی درز کرده است که برای مقامهای رده بالای چین تهیه شده و در بخشی از آن بر همانندسازی (assimilation) مسلمانان اویغور و دیگر اقلیتها تمرکز شده است. دولت تلاش برای تغییر مشخصات جمعیتی این استان غربی چین را رد میکند و معتقد است انتقال افراد با هدف افزایش دستمزدها و کاهش فاصله طبقاتی و بیکاری مزمن در روستا طراحی شده است؛ بنابراین طرح سیاست انتقال صدها هزار نفر به مشاغل جدیدی که اغلب دور از خانه قرار دارد، کمک میکند تا از تراکم جمعیت اویغورها کاسته شود و درعینحال، به تغییر تفکر آنها کمک کند.
مسلمانان اویغور عمدتا در استان سین کیانگ در غرب چین سکونت دارند. مقامهای چین میگویند نگران فعالیتهای جداییطلبانه مسلمانان افراطی در این مناطق هستند.
تخمینهای معتبر نشان میدهد که در چند سال گذشته بیش از یکمیلیون نفر به شبکهای از اردوگاههای شدیدا امنیتی در استان سین کیانگ منتقل شدهاند اما منتقدان میگویند دولت در سیاست جذب اقلیتها از نیروی تهدید و اجبار استفاده میکند تا سبک زندگی و تفکر اویغورها را تغییر دهد. چین اصرار دارد که این اردوگاهها چیزی جز مراکزی آموزشی برای مقابله با افراطگرایی نیستند و حضور در آنها نیز داوطلبانه است. این در حالی است که سازمانهای بینالمللی مدافع حقوق بشر میگویند اویغورهای مسلمان تحت عنوان «بازآموزی عقیدتی» به این اردوگاهها اعزام و مجبور میشوند عقاید دینی خود را انکار کنند.
دولت چین تاکنون ادعاهای مرتبط به نسلکشی تدریجی مسلمانان اویغور را در استان سین کیانگ رد کرده است. این ادعاها با اشاره به سیاستهای پکن درباره حبس دستهجمعی، عقیمسازی اجباری و تلاش دولت برای کنترل بارداری این اقلیت مطرح شدهاند. سازمان ملل در چند سال گذشته نسبت به ایجاد این اردوگاهها و تشابه آنها با اردوگاههای کار اجباری ابراز نگرانی کرده و گفته است که بیش از یک میلیون نفر از مسلمانان عمدتا اویغور به ظن داشتن گرایشهای دینی و حمایت از اسلامگرایان در این اردوگاهها محبوس هستند. آمریکا نیز با متهمکردن چین به نقض اصل آزادی دینی مسلمانان و جلوگیری از عمل آنان به مناسک و آداب دینی و هشدار درخصوص اردوگاههای مسلمانان اویغور، تحریمهایی را علیه چین در نظر گرفته است.