پیام‌های یک حرکت
محمدعلی سبحانی . مدیرکل پیشین خاورمیانه وزارت خارجه
در گفتارهای گذشته روی این موضوع تمرکز شد که تکیه صرف روی برداشت‌های تاریخی از حضور میلیونی مردم در مراسم «اربعین» امام‌حسین(ع)، فرصتی را برای افرادی که فقط این نوع نگاه را تبلیغ می‌کنند فراهم نکند چراکه افراط‌گرایان در دنیای اسلام، اتفاقا به دنبال دستاویزهایی از این جنس هستند. فراموش نکنیم پس از آسیب‌های متناوب ظهور افراطی‌گری «داعش»، عراق زمانی توانست قامت راست کند که گروه‌های مختلف و محورهای عراقی در شمال، جنوب و مرکز توانستند در چارچوب یک توافق یا بهتر بگوییم تفاهم سیاسی، گردهم جمع شوند. آنان کشور را از حالتی که به وجود آمده بود خارج کرده و به سمت نوعی از وحدت و همگرایی حرکت کردند. از آن روز این باور وجود داشت که به‌تدریج، خروجی این تفاهم، خود را نشان می‌دهد و همین هم شد. نخستین نتیجه آن این بود که در داخل عراق بعد از مدتی طولانی اختلاف میان گروه‌ها، «همکاری سیاسی» برای غلبه بر مشکلات، جدی گرفته شد. سپس نوعی آرامش نسبی در ملت عراق پدید آمد و فرصت برای طرح‌ریزی مقابله با افراطی‌گری در عراق و دوستان این کشور فراهم شد و دنیا در جریان خطرات تندروی تکفیری قرار گرفت. همه اینها پیشرفت خطرناک «داعش» را کنترل
کرد؛ اتفاقی که یکی از مولفه‌های اصلی آن، حضور ارزشمند مرجع عالی مذهبی یعنی آیت‌الله سیستانی در این معرکه بود.
پس از آن بود که دولت عراق که پس از اتفاقات برق‌آسای تکفیری‌ها، تا حدی روحیه خود را از دست داده بود، دوباره احیا شد و سد محکم ایجادشده، فرصت را در اختیار دولت، ارتش، نیروهای عشایر اهل تسنن، پیشمرگه و مدافعان مردمی قرار داد تا در هفته‌های اخیر، به بازپس‌گیری مناطق تحت اشغال جنایتکاران همت گمارند. با این حال هنوز نمی‌توان از تهدید و توان داعش غفلت کرد و اتفاقا با دانستن این نکته، اجتماع چندمیلیونی عزاداران اربعین، تجلی نوعی اعتمادبه‌نفس و بی‌اثر‌بودن تهدیدات تکفیری‌ها روی نیروهای وحدت‌خواه و سیاسی عراق و دوستان عراق است که در یک مرکزیت و سهم ملی تعریف می‌شوند. در این شرایط است که حرکت معنا‌دار و خودجوش مردمی به سمت «کربلا» را باید به فال نیک گرفت. اعتماد میان مردم ایران و عراق و دولت‌های هر دو کشور، تسهیل مناسب عبور اتباع ایرانی از مرزها را سبب شد و از سایر ملیت‌ها نیز در این مراسم حضور پیدا کردند؛ حرکتی که در آن هیچ‌گونه شعار خشونت‌آمیز و جهت‌گیری مقابله‌جویانه‌ای به ضرر هیچ کشور ثالثی دیده نمی‌شود. حالا یک سد روانی مستحکم مقابل افراط گرایی، تندروی و جدال‌کنندگان با اندیشه ایجادشده است و سلاح اندیشه و باور، از هر زمانی موثرتر عمل خواهد کرد.
پس از آن بود که دولت عراق که پس از اتفاقات برق‌آسای تکفیری‌ها، تا حدی روحیه خود را از دست داده بود، دوباره احیا شد و سد محکم ایجادشده، فرصت را در اختیار دولت، ارتش، نیروهای عشایر اهل تسنن، پیشمرگه و مدافعان مردمی قرار داد تا در هفته‌های اخیر، به بازپس‌گیری مناطق تحت اشغال جنایتکاران همت گمارند. با این حال هنوز نمی‌توان از تهدید و توان داعش غفلت کرد و اتفاقا با دانستن این نکته، اجتماع چندمیلیونی عزاداران اربعین، تجلی نوعی اعتمادبه‌نفس و بی‌اثر‌بودن تهدیدات تکفیری‌ها روی نیروهای وحدت‌خواه و سیاسی عراق و دوستان عراق است که در یک مرکزیت و سهم ملی تعریف می‌شوند. در این شرایط است که حرکت معنا‌دار و خودجوش مردمی به سمت «کربلا» را باید به فال نیک گرفت. اعتماد میان مردم ایران و عراق و دولت‌های هر دو کشور، تسهیل مناسب عبور اتباع ایرانی از مرزها را سبب شد و از سایر ملیت‌ها نیز در این مراسم حضور پیدا کردند؛ حرکتی که در آن هیچ‌گونه شعار خشونت‌آمیز و جهت‌گیری مقابله‌جویانه‌ای به ضرر هیچ کشور ثالثی دیده نمی‌شود. حالا یک سد روانی مستحکم مقابل افراط گرایی، تندروی و جدال‌کنندگان با اندیشه ایجادشده است و سلاح اندیشه و باور، از هر زمانی موثرتر عمل خواهد کرد.
در گفتارهای گذشته روی این موضوع تمرکز شد که تکیه صرف روی برداشت‌های تاریخی از حضور میلیونی مردم در مراسم «اربعین» امام‌حسین(ع)، فرصتی را برای افرادی که فقط این نوع نگاه را تبلیغ می‌کنند فراهم نکند چراکه افراط‌گرایان در دنیای اسلام، اتفاقا به دنبال دستاویزهایی از این جنس هستند. فراموش نکنیم پس از آسیب‌های متناوب ظهور افراطی‌گری «داعش»، عراق زمانی توانست قامت راست کند که گروه‌های مختلف و محورهای عراقی در شمال، جنوب و مرکز توانستند در چارچوب یک توافق یا بهتر بگوییم تفاهم سیاسی، گردهم جمع شوند. آنان کشور را از حالتی که به وجود آمده بود خارج کرده و به سمت نوعی از وحدت و همگرایی حرکت کردند. از آن روز این باور وجود داشت که به‌تدریج، خروجی این تفاهم، خود را نشان می‌دهد و همین هم شد. نخستین نتیجه آن این بود که در داخل عراق بعد از مدتی طولانی اختلاف میان گروه‌ها، «همکاری سیاسی» برای غلبه بر مشکلات، جدی گرفته شد. سپس نوعی آرامش نسبی در ملت عراق پدید آمد و فرصت برای طرح‌ریزی مقابله با افراطی‌گری در عراق و دوستان این کشور فراهم شد و دنیا در جریان خطرات تندروی تکفیری قرار گرفت. همه اینها پیشرفت خطرناک «داعش» را کنترل
کرد؛ اتفاقی که یکی از مولفه‌های اصلی آن، حضور ارزشمند مرجع عالی مذهبی یعنی آیت‌الله سیستانی در این معرکه بود.
پس از آن بود که دولت عراق که پس از اتفاقات برق‌آسای تکفیری‌ها، تا حدی روحیه خود را از دست داده بود، دوباره احیا شد و سد محکم ایجادشده، فرصت را در اختیار دولت، ارتش، نیروهای عشایر اهل تسنن، پیشمرگه و مدافعان مردمی قرار داد تا در هفته‌های اخیر، به بازپس‌گیری مناطق تحت اشغال جنایتکاران همت گمارند. با این حال هنوز نمی‌توان از تهدید و توان داعش غفلت کرد و اتفاقا با دانستن این نکته، اجتماع چندمیلیونی عزاداران اربعین، تجلی نوعی اعتمادبه‌نفس و بی‌اثر‌بودن تهدیدات تکفیری‌ها روی نیروهای وحدت‌خواه و سیاسی عراق و دوستان عراق است که در یک مرکزیت و سهم ملی تعریف می‌شوند. در این شرایط است که حرکت معنا‌دار و خودجوش مردمی به سمت «کربلا» را باید به فال نیک گرفت. اعتماد میان مردم ایران و عراق و دولت‌های هر دو کشور، تسهیل مناسب عبور اتباع ایرانی از مرزها را سبب شد و از سایر ملیت‌ها نیز در این مراسم حضور پیدا کردند؛ حرکتی که در آن هیچ‌گونه شعار خشونت‌آمیز و جهت‌گیری مقابله‌جویانه‌ای به ضرر هیچ کشور ثالثی دیده نمی‌شود. حالا یک سد روانی مستحکم مقابل افراط گرایی، تندروی و جدال‌کنندگان با اندیشه ایجادشده است و سلاح اندیشه و باور، از هر زمانی موثرتر عمل خواهد کرد.
پس از آن بود که دولت عراق که پس از اتفاقات برق‌آسای تکفیری‌ها، تا حدی روحیه خود را از دست داده بود، دوباره احیا شد و سد محکم ایجادشده، فرصت را در اختیار دولت، ارتش، نیروهای عشایر اهل تسنن، پیشمرگه و مدافعان مردمی قرار داد تا در هفته‌های اخیر، به بازپس‌گیری مناطق تحت اشغال جنایتکاران همت گمارند. با این حال هنوز نمی‌توان از تهدید و توان داعش غفلت کرد و اتفاقا با دانستن این نکته، اجتماع چندمیلیونی عزاداران اربعین، تجلی نوعی اعتمادبه‌نفس و بی‌اثر‌بودن تهدیدات تکفیری‌ها روی نیروهای وحدت‌خواه و سیاسی عراق و دوستان عراق است که در یک مرکزیت و سهم ملی تعریف می‌شوند. در این شرایط است که حرکت معنا‌دار و خودجوش مردمی به سمت «کربلا» را باید به فال نیک گرفت. اعتماد میان مردم ایران و عراق و دولت‌های هر دو کشور، تسهیل مناسب عبور اتباع ایرانی از مرزها را سبب شد و از سایر ملیت‌ها نیز در این مراسم حضور پیدا کردند؛ حرکتی که در آن هیچ‌گونه شعار خشونت‌آمیز و جهت‌گیری مقابله‌جویانه‌ای به ضرر هیچ کشور ثالثی دیده نمی‌شود. حالا یک سد روانی مستحکم مقابل افراط گرایی، تندروی و جدال‌کنندگان با اندیشه ایجادشده است و سلاح اندیشه و باور، از هر زمانی موثرتر عمل خواهد کرد.