فولاد مبارکه و محیط زیست

«توسعه پایدار» و «اقتصاد سبز» دو مفهوم نوین جهانی است که در سال‌های اخیر به شدت مورد توجه کشورهای جهان به ویژه کشورهای توسعه یافته قرار گرفته و به حفظ و بهبود سرمایه‌های زیست محیطی اشاره دارد. توسعه پایدار به ارائه راه‌حل‌هایی در مقابل الگوهای سنتی اجتماعی و اقتصادی توسعه می‌پردازد که می‌تواند بروز مشکلاتی چون نابودی منابع طبیعی، تخریب اکوسیستم‌ها، رواج بی‌عدالتی، آلودگی و پایین آمدن کیفیت زندگی انسان‌ها جلوگیری کند. حال از آنجا که الگوی توسعه در ایران بیشتر از نوع سنتی و در تضاد با محیط زیست بوده، توسعه صنعتی به ویژه در حوزه صنایع مادر نظیر فولاد با چالش‌های محیط زیستی مختلفی مواجه شده است.برای مثال یکی از چالش‌های پیش روی صنعت فولاد، چالش تأمین آب است که در استان کم آبی مانند اصفهان می‌توان آن را یک بحران دانست. از آنجا که این مسئله یک چالش مهم محیط زیستی است، رفع آن نیاز به یک خلاقیت نوآورانه دارد. شرکت فولاد مبارکه به عنوان بزرگ‌ترین فولادساز منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا که در استان اصفهان واقع شده توانسته با یک برنامه‌ریزی استراتژیک، سبز و خلاقانه راه‌حل مناسبی برای این مهم پیدا کند.امروزه اهمیت دفع یا تصفیه فاضلاب‌های شهری و اثرات محیط زیستی آن بر کسی پوشیده نیست. از سوی دیگر استان اصفهان به دلیل سیاست‌های اشتباه در حوزه آب نظیر انتقال آب حوزه زاینده رود به سایر استان‌ها در شرایط کم ‌آبی استان با چالش فرونشست زمین رو به روست که بسیاری کارشناسان برداشت بی رویه آب از منابع زیرزمینی را عامل آن می‌دانند و کاهش برداشت از حوزه زاینده رود را به عنوان عامل مؤثری در رفع آن مطرح می‌کنند. در این راستا شرکت فولاد مبارکه موفق شده با راه‌اندازی سیستم خریداری و تصفیه فاضلاب شهری از 9 شهرستان خود و سرمایه‌گذاری موفق در پروژه انتقال آب از دریای عمان به فلات مرکزی، گام مهمی در حفظ محیط زیست خود و توسعه سبز بردارد.جمع‌آوری پساب‌های شهری از ۹ شهر و تصفیه و انتقال آن به صنعت موفق شده علاوه بر تأمین بیش از 3 میلیون متر مکعب آب مورد نیاز خود (بیش از 20 درصد از کل آب برداشت شده از حوزه زاینده رود در سال)، از انباشت فاضلاب شهری در این شهرستان‌ها جلوگیری کند و سبب ارتقای سطح بهداشتی، کاهش بیماری‌ها و افزایش پایداری محیط زیست در شهرستان‌های اطراف شود.از سوی دیگر این شرکت در تلاش است با تکمیل پروژه انتقال آب دریای عمان به اصفهان، علی‌رغم قرارداد ملی خرید دیماند آب مصرفی از زمان تأسیس، برداشت خود از حوزه زاینده رود را به صفر برساند. این مسئله می‌تواند با تأثیر مثبت بر روند بازسازی سفره‌های آب زیرزمینی، ضمن کمک به جلوگیری از تشدید پدیده فرونشست، زمینه بهبود وضعیت محیط زیستی اصفهان را نیز فراهم کند.