وزیر پیشین نیرو: بیایید واقع بین باشیم
واقعیت این است که عدم برنامه ریزی برای توسعه نیروگاههای حرارتی بخصوص نیروگاههای سیکل ترکیبی با راندمان بالا در میان مدت، موجب تداوم ناترازی برق و خاموشیهای خسارت بار طی دهها سال آتی خواهد بود و این زیبنده کشوری با‌منابع سرشار انرژی، صنایع نیروگاهی پیشرفته و منابع انسانی متخصص نیست.
به گزارش گروه رسانه‌ای شرق، میزان ناترازی برق ایران در تابستان ۱۴۰۳ حدود ۱۸ هزار مگاوات بوده است(در واقع اختلاف حداکثر نیاز مصرف با حداکثر قدرت عملی نیروگاهی کشور)
۱-با فرض اینکه ظرفیت نصب شده نیروگاهی باید ۳۰ درصد بیش از قدرت عملی نیروگاهها باشد ( بدلیل آثار قهری ارتفاع و دما در راندمان قدرت) ، بنابراین برای رفع ناترازی در تابستان ۱۴۰۳ در واقع به ۲۳ هزار مگاوات نیروگاه جدید نیاز داشتیم و برای نداشتن ناترازی در تابستان ۱۴۰۳ بایستی ظرفیت نصب شده کشور ۱۱۵ هزار مگاوات میبود.
۲-در کشورهای توسعه یافته برای پیشگیری از خاموشی ناشی از خروج اضطراری نیروگاهها ، ضریب ذخیره تولیدی معادل ۱۰ تا ۲۰ درصد ظرفیت نصب شده ، در نظر گرفته و در برنامه های توسعه خود لحاظ می‌کنند ، این ضریب در بعضی از کشورها به ۲۵ درصد هم می‌رسد ، در دولتهای هفتم و هشتم هدف وزارت نیرو ، دستیابی به ضریب ذخیره تولید ۱۵ درصد بود .
در شرایط فعلی با احتساب ضریب ذخیره تولید حداقلی ۵ درصدی ، شبکه برق ایران در تابستان ۱۴۰۳ ، به ۱۲۰ هزار مگاوات ظرفیت نصب شده نیروگاهی نیاز داشت که متاسفانه واقعیت موجود حدود ۹۰ هزار مگاوات بوده است .
۳-اگر هدف برنامه ریزی را پایان برنامه هفتم سال ۱۴۰۷ فرض کنیم طی ۴ سال آتی با فرض رشد سالانه ۴ درصدی پیک مصرف برق و فرض ظرفیت نصب شده ۱۲۰ هزار مگاواتی ، مقدار ۲۰ هزار مگاوات هم از این بابت کمبود خواهیم داشت ،
۴-بنابراین در تابستان ۱۴۰۷ بایستی ظرفیت نصب شده ایران برای تامین برق مطمئن و پایدار نیازهای کشور ، به ۱۴۰ هزار مگاوات برسد .
۵-ظرفیت نصب شده فعلی شامل ۱۰۰۰ مگاوات اتمی
۱۲۰۰۰ مگاوات آبی ، حداکثر ۲۰۰۰ مگاوات تجدیدپذیر ( بادی و خورشیدی و زیست توده و …. ) و ۷۵۰۰۰ مگاوات گازی ، سیکل ترکیبی و بخاری است .
۶-طی چهار سال آتی در حالت خوشبینانه حداکثر ۲۰۰۰ مگاوات نیروگاه آبی جدید و حداکثر ۱۰۰۰ مگاوات نیروگاه جدید اتمی و حداکتر ۲۰۰۰ مگاوات نیروگاه بادی ، زیست توده و غیرو ، قابل دستیابی خواهد بود ،
۷-در صورتی که توسعه نیروگاه حرارتی جدید مد نظر نباشد ، بایستی طی ۴ سال آتی ۴۵ هزار مگاوات نیروگاه خورشیدی نصب گردد و با توجه به اینکه اثربخشی فتوولتاییک ها حدود ۲۰٪ میباشد ( ۱۸۰۰ ساعت از ۸۷۶۰ ساعت سال ) و پیش بینی توسعه ۴ برابری پنلها برای تغذیه باطری‌ها ، لازم میباشد ، و اگر واقع بین باشیم این فرض ، امری محال و غیر ممکن است .
۸-بنابراین برای تامین کمبود ظرفیت نصب شده نیروگاهی در کشور در افق ۱۴۰۷ ، ضمن پذیرش وجود بحران جدّی در تامین برق مورد نیاز کشور و عواقب خسارت بار خاموشیهای گسترده ، لازمست تامین ۵۰ هزار مگاوات نیروگاه جدید در افق ۱۴۰۷ ، با فرض تنوع بخشی به منابع و ظرفیتها ، به شکل زیر برنامه ریزی شود .
-تولید جدید اتمی و آبی و بادی و زیست توده و … حدود ۵۰۰۰ مگاوات
-تولید سیکل ترکیبی جدید ۲۰۰۰۰مگاوات
-تولید خورشیدی جدید ۲۵۰۰۰ مگاوات .
البته مقوله مدیریت مصرف و افزایش بهره وری هم بخشی از نیاز توسعه نیروگاهی را پوشش خواهد داد که در این نوشتار با فرض برابری با مجموع بازنشستگی و از رده خارج شدن واحدهای حرارتی قدیمی ، از محاسبه آن صرف نظر شده است
۹-اگر چه تامین ۲۵۰۰۰ مگاوات قدرت تولید برق پایدار در طول سال از نیروگاههای فتو ولتاییک یک رویای و آرزوی بسیار خوشبینانه ولاکن در صورت اراده ملی ، برنامه ریزی ، حمایت مالی و اقدامات گسترده دولت و بخش خصوصی واجد صلاحیت ، دست یافتنی میباشد .
۱۰-واقعیت اینست که عدم برنامه ریزی برای توسعه نیروگاههای حرارتی بخصوص نیروگاههای سیکل ترکیبی با راندمان بالا در میان مدت، موجب تداوم ناترازی برق و خاموشیهای خسارت بار طی دهها سال آتی خواهد بود و این زیبنده کشوری با‌منابع سرشار انرژی، صنایع نیروگاهی پیشرفته و منابع انسانی متخصص نیست.
