درمان موثر نوروفیدبک بیماران اوتیسم ASD

بیماری درخودماندگی یا اوتیسم

اوتیسم در حقیقت از دو بخش اوتوس یعنی خود و ایسم به معنی گرایش تشکیل شده است. عدم توجه به محیط و یا خودگرایی نام دیگری بر اوتیسم است. این بیماری نوعی اختلال رشدی است که در سه سال ابتدای زندگی کودک نمایان می شود. اشکال در کارکرد مغز می تواند منجر به بروز این بیماری شود. همچنین اوتیسم علاوه بر تاثیر بر روی مغز کودک می تواند رفتارهای اجتماعی و مهارت های ارتباط برقرار کردن کودک را هم دچار مشکل کند. فرد اوتیسم عموماً رفتارهای ارتباطی و کلامی غیرطبیعی دارد.

به این ترتیب بزرگ کردن کودکی که مبتلا به اوتیسم و یا اختلال درخودماندگی است هم از نظر روحی و هم از نظر جسمی می تواند کاری دشوار و طاقت فرسا باشد. اما نحوه برخورد، آموزش، کاردرمانی اوتیسم در مراکز توانبخشی معتبر و درمان این کودکان تا حد زیادی توانسته است کار را راحت تر کند. تحقیقات نشان داده است که این اختلال در بین پسران شایع تر از دختران است. همچنین فراوانی تشخیص این بیماری در طی بیست سال اخیر افزایش قابل توجهی داشته است و روش های نوین درمان مانند نوروفیدبک توانسته آموزش، رشد و شکوفایی استعدادهای این بیماران را در پی داشته باشد.

نوروفیدبک چیست؟

در پاسخ به این که نوروفیدبک چیست باید ابتدا یادآوری کنیم، متاسفانه تا به امروز برای مبتلایان به اوتیسم راه درمان قطعی پیدا نشده است. اما استفاده از درمان های مناسب و توانبخشی های مداوم و طولانی به این کودکان، به بهبود علائم این اختلال کمک می کند. همچنین اقدام زودهنگام و به موقع می تواند به این کودکان کمک کند تا مهارت هایی را بیاموزند. به تازگی هم در کنار کلیه روش های درمانی، مداخلات زیست پزشکی، روان درمانی و کاردرمانی ذهنی، استفاده از روش های غیر تهاجمی مانند روش های نوروفیدبک هم مورد توجه درمانگران قرار گرفته است. نوروفیدبک می تواند فعالیت های مغزی را تغییر داده و به عنوان روشی ایمن که رشد و تغییر در سلول های مغزی را ایجاد می کند، شناخته شده است.

درنتیجه، این روش یک ابزار قدرتمند برای بهبود علائم در افراد اوتیسمی است که عملکرد اجرائی این کودکان را هم بالا می برد. در این روش کیفیت زندگی کودکان مبتلا به ASD و خانواده هایشان بهبود یافته و عملکرد سطح مغز و در نتیجه خودکنترلی فرد هم بیشتر می شود. این روش هیچگونه عوارض جانبی طولانی مدت نداشته و البته نتایج ماندگار بیشتری را هم به دنبال دارد.

تاثیر نوروفیدبک در درمان کودکان طیف اوتیسم

یک بار دیگر یادآوری می کنیم که ASD یا اوتیسم، یک اختلال رفتاری است که رشد عصبی مانند تعامل اجتماعی، مهارت های ارتباطی و رفتارهای کلیشه ای مرتبط با فعالیت ها را تحت تاثیر قرار می دهد. این بیماری با اختلال ADHD که یک اختلال عصبی رشدی است، شباهت زیادی دارد. علم جدید ثابت کرده است که اوتیسم در اثر عدم تعادل بین سیستم های تحریک کننده عصبی و مهارکننده مغزی ایجاد می شود. به این ترتیب نوروفیدبک به عنوان یک درمان بسیار مناسب هم برای شناسایی و هم برای بازسازی و انعطاف پذیری عصبی سلول های مغزی که می تواند تکانه های اضافی مدارهای عصبی را تغییر دهد شناخته می شود. درنتیجه در این روش، عملکرد کوتاه مدت در شبکه های عصبی در مغز انسان تولید شده و این روش را کاملاً کاربردی  می کند.

درمان نوروفیدبک برای کودکان مبتلا به اختلال ADHD کاملاً موثر بوده است و امروزه هم تاثیر درمان با نوروفیدبک بر کودکان اوتیستیک مورد بررسی قرار گرفته است. در این تحقیقات 42 کودک با اختلال اوتیسم و با ضریب هوشی 70 به بالا برای درمان انتخاب شدند. این کودکان 3 بار در هر هفته و به مدت 40 جلسه درمان نوروفیدبک را دریافت کرده و قبل و بعد از درمان هم با پرسشنامه CBCL ارزیابی شده اند.

این مطالعات نشان داده است که نوروفیدبک با مهار فعالیت امواج تتا و افزایش فعالیت بتا در جلسات مختلف موفق به کاهش نسبت بالای امواج تتا به بتا در کودکان اوتیسم شده است.

مقایسه اثر درمان با نوروفیدبک

در مقایسه با درمان های مختلف دارویی، می توان گفت که نوروفیدبک دارای دوره درمان کوتاه مدت تری بوده و تاثیر آن بر بهبود امواج مغزی بیشتر است. نوروفیدبک بر روی امواج مغزی در سطح کورتیکال تاثیر گذاشته و ریتم مو و کوهرنس را کاهش می دهد و درنتیجه عملکرد مغز را بهبود می بخشد. به یاد داشته باشید که مشاهده الگوی QEEG در بیماران اوتیسم نشان می دهد که مغز این کودکان در برخی نواحی به صورت کامل رشد نکرده است. پس استفاده از نوروفیدبک می تواند تغییرات قابل توجهی در فعالیت مغز ایجاد کند. همچنین رفتارهای حرکتی کودکان مبتلا به اختلال اوتیسم در این روش به طرز چشمگیری دستخوش تغییر می شود.

لازم به ذکر است در درمان با توروفیدبک شاهد افزایش توجه و بهبود سطح عملکرد و افزایش IQ در کودکان اوتیسم هستیم. همچنین مطالعات دیگری نشان داده است که این کودکان پس از درمان با نوروفیدبک، مهرات های اجتماعی، رفتار و کنترل عملکرد اجرایی بهتری را از خود نشان داده اند.

نتیجه

به دنبال درمان با نوروفیدبک مشخص شد که این روش می تواند به عنوان یک روش درمانی ارزشمند برای کودکان مبتلا به اوتیسم در نظر گرفته شود.