ونزوئلا؛ شکاف در اردوگاه مخالفان نیکولاس مادورو
جایگاه خوان گوایدو به عنوان رهبر اپوزیسیون توسط منتقدان به چالش کشیده شده است.
به گزارش بی‌بی‌سی خوان گوایدو، رئیس مجلس ملی ونزوئلا، که از اوایل سال ۲۰۱۹ رهبری مخالفان نیکولاس مادورو، رئیس‌جمهور چپ‌گرای این کشور، را در دست داشته توسط برخی از شخصیت‌های مهم اردوگاه مخالفان که می‌گویند استراتژی او شکست خورده است به چالش کشیده شده است.
آقای گوایدو تلاش زیادی برای حفظ وحدت جنبش اعتراضی ونزوئلا کرده است، اما ماندگاری مادورو در قدرت با وجود سقوط اقتصادی، همه‌گیری کووید-۱۹ و تحریم‌های آمریکا به افزایش ناامیدی بین پیروان این جنبش منجر شده است و در هفته‌های اخیر انتقادات علنی انریکه کاپریلس، فرماندار سابق میراندا، و ماریا کورینا ماچادو، فعال معروف مخالف مادورو، به جایگاه او ضربه زده است.
او هیچ قدرت اجرایی یا نظامی موثری در داخل ونزوئلا ندارد، اما ایالات متحده و بیش از ۵۰ کشور دیگر او را "رئیس‌جمهور موقت" این کشور می‌دانند. آقای گوایدو اخیرا اعلام کرد که احزاب حامی او انتخابات مجلس را که قرار است روز ۶ دسامبر برگزار شود تحریم خواهند کرد، موضعی که باعث طرح این انتقادات شد. ستاد انتخابات و دیوان عالی ونزوئلا در کنترل دولت مادورو است.
انریکه کاپریلس، نامزد سابق ریاست‌جمهوری، علنا جایگاه رهبری آقای گوایدو را به چالش کشیده است و می‌گوید که مخالفان باید روز ۶ دسامبر پای صندوق‌های رای با نیکولاس مادورو روبه‌رو شوند و همزمان از مجامع بین‌المللی بخواهند که اجرای آزادانه و منصفانه انتخابات را تضمین کنند.
خانم ماچادو که از مخالفان قدیمی و سرسخت دولت مادورو است با نظر گوایدو مبنی بر "مضحک" بودن انتخابات در شرایط فعلی موافق است، اما تاکید می‌کند که تنها راه کنار گذاتشتن مادورو استفاده از زور است و جامعه جهانی باید در این راه کمک کند.
انریکه کاپریلس: موافق انتخابات با نظارت بین‌المللی
کاپریلس ۴۸ ساله دو بار در سال‌های اخیر نامزد ریاست‌جمهوری بوده است. یک بار در سال ۲۰۱۲ از هوگو چاوز، رئیس‌جمهوری وقت ونزوئلا، شکست خورد و یک بار هم با فاصله اندک از نیکولاس مادورو، جانشین منتخب او، در سال ۲۰۱۳.
انریکه کاپریلس می‌گوید که اپوزیسیون باید پای صندوق‌های رای با مادورو روبه‌رو شود
او عقیده دارد که استراتژی تحریم انتخابات گوایدو انفعالی است و نتیجه عکس خواهد داشت، چرا که میدان سیاست را تسلیم مادورو می‌کند. او روز ۶ سپتامبر با انتشار بیانیه‌ای در توییتر گفت که شرکت نکردن در رای‌گیری ۶ دسامبر مانند "دست‌به‌سینه نشستن است و صرفا به نفع کسانی است که قدرت را غصب کرده‌اند".
او به دعوت دولت مادورور از سازمان ملل و اتحادیه اروپا برای نظارت بر انتخابات ۶ دسامبر اشاره می‌کند و می‌گوید که اپوزیسیون باید با استفاده از این فرصت "شکستی سیاسی" را به دولت این کشور تحمیل کند.
او در بیانیه خود گفت "حالا که به نظر می‌رسد کسی حاضر نیست پا پیش بگذارد، ما تصمیم گرفته‌ایم که دست به خطر بزنیم و ورق را برگردانیم."
او در سال ۲۰۱۷ توسط مقامات دولتی از شرکت در انتخابات منع شد، اما با این حال می‌گوید که از "نمایندگان جامعه مدنی" که بخواهند در این انتخابات شرکت کنند حمایت خواهد کرد.
آقای کاپریلس سابقه سیاسی بیشتری از خوان گوایدو دارد. او که حقوق خوانده است و به یکی از خانواده‌های ثروتمند کاراکاس تعلق دارد در سال ۱۹۹۸ وارد سیاست شد و به عنوان جوانترین نماینده تاریخ این کشور به مجلس راه یافت. او سپس در سال ۲۰۰۰ به حزب عدالت پیوست و دو دوره متوالی با رای بالا به عنوان شهردار باروتا انتخاب شد. بین سال‌های ۲۰۰۸ و ۲۰۱۷ فرماندار ایالت میراندا بود و یکی از چهره‌های بسیار شناخته‌شده اپوزیسیون محسوب می‌شود.
ماریا کورینا ماچادو: خواستار مواجهه و منتظر دخالت
خانم ماچادو ۵۲ ساله است و رهبری حزب کوچکی را که خود در سال ۲۰۱۲ بنیان گذاشت در اختیار دارد. او یکی از مخالفان سرسخت و صریح مادورو محسوب می‌شود و عضو ثابت راه‌پیمایی‌ها و اعتراضات مخالفان است و این حضورش مورد توجه خیلی از رسانه‌ها قرار می‌گیرد.
ماریا کورینا ماچادو معتقد است که فقط با زور می‌توان مادورو را سرنگون کرد
او در این که انتخابات ۶ دسامبر به احتمال زیاد "مضحکه‌ای" یک‌طرفه و به نفع مادورو خواهد بود با گوایدو موافق است و مخالف شرکت در آن. او همچنین هر گونه گفت‌وگو با "دیکتاتوری" مادورو را رد می‌کند.
هدف گوایدو پایان دادن به حکومت "غاصبانه" مادورو است، اما نزدیکتر نشدن به این هدف باعث شد تا خانم ماچادو در اواخر ماه اوت علنا او را سرزنش کند. او روز ۲۹ اوت بعد از دیدار با گوایدو گفت که "کشور وظیفه‌ای به شما محول کرد که یا توان اجرایش را نداشتی یا نخواستی که آن را اجرا کنی."
او همیشه بی‌پرده گفته است که به نظرش تنها راه سرنگونی دولت مادورو استفاده از زور و فشار است، می‌خواهد ناشی از تعداد معترضان حاضر در خیابان‌ها باشد، یا قیام داخلی و یا دخالت هماهنگ بین‌المللی. یا ترکیبی از همه این‌ها.
او روز ۳ سپتامبر با ارسال توییتی نشان داد که از چنین دخالتی حمایت می‌کند: "شرایطی که قبلا باعث شده بود ایالات متحده و لیبرال دموکراسی‌های غربی دست به عملیات صلح (دخالت نظامی خارجی) بزنند در حال حاضر در ونزوئلا وجود دارد."
اما بیشتر کشورهای اروپایی و آمریکایی حامی گوایدو مشخصا گفته‌اند که از دخالت خارجی در ونزوئلا حمایت نخواهند کرد. و با وجود صحبت‌های گنگ دونالد ترامپ، رئیس‌جمهوری آمریکا، مبنی بر "نگه داشتن همه گزینه‌ها روی میز"، الیوت ابرامز، نماینده ویژه سابق ایالات متحده در امور ونزوئلا، اخیرا طرح خانم ماچادو را رد کرده و گفته بود که او "در واقع‌گرایی جادویی زندگی می‌کند".
ماچادو که به خانواده‌ای محافظه‌کار و کاتولیک تعلق دارد در سال ۲۰۱۲ موفق به کسب نامزدی وحدت احزاب اپوزیسیون نشد، اما سپس به کارزار انتخاباتی انریکه کاپریلس در سال ۲۰۱۲ و ۲۰۱۳ پیوست. او در مارس ۲۰۱۴ از نمایندگی مجلس برکنار شد، هنگامی که این مجلس تحت تسلط نیروهای طرفدار حکومت بود.
خوان گوایدو: حفظ "پیمان وحدت"
برای آقای گوایدو که ۳۷ سال دارد رسیدن به اجماع در اولویت است. او اخیرا "پیمان وحدتی" منتشر کرد که به گفته خودش توسط ۳۷ گروه و حزب اپوزیسیون امضا شده است.
این پیمان با تحریم "مضحکه" انتخاباتی ۶ دسامبر هم‌راستا است، اما در عین حال پیشنهاد برگزاری یک "رفراندوم مشورتی" درباره استراتژی او برای "بازگشت به دموکراسی" را نیز مطرح می‌کند.
اما پرسش خیلی از کاربران شبکه‌های اجتماعی این بود که او چطور می‌خواهد بدون در اختیار داشتن اهرم‌های رسمی قدرت چنین رفراندومی برگزار کند. اعتراضات خیابانی نیز به خاطر همه‌گیری ویروس کرونا کم‌رنگتر و کم‌رنگتر شده است.
