ماجرای فرودگاه بیروت چیست؟
در آبان ۱۴۰۳، علی لاریجانی، مشاور رهبری، در سفری به بیروت با نخستوزیر و رئیس مجلس لبنان دیدار کرد. در بدو ورود، مسئولان فرودگاه بیروت هیئت ایرانی را بهطور کامل بازرسی کرده و درب ورودی ویژه را بستند تا آنها از درب عادی وارد شوند.
این اقدام با اعتراض لاریجانی و تماس او با مقامات لبنانی مواجه شد، اما مدیر فرودگاه بر تفتیش همه افراد اصرار داشت.
واکنشهای داخلی و خارجی
این حادثه واکنشهای گستردهای را به همراه داشت. در داخل ایران، بسیاری از مقامات و کارشناسان این رفتار را توهین به مقامات رسمی کشور دانستند. سخنگوی وزارت امور خارجه ایران این اقدام را غیرقابل قبول خواند و اعلام کرد که پیگیری دیپلماتیک در دستور کار قرار دارد. حسین امیرعبداللهیان، وزیر امور خارجه، نیز در اظهارنظری اعلام کرد: «ما انتظار داریم که احترام به پروتکلهای دیپلماتیک در هر شرایطی رعایت شود و این موضوع را از طریق کانالهای رسمی با لبنان مطرح خواهیم کرد.»
در لبنان، برخی مقامات این رویداد را ناشی از سوءتفاهم و تلاش برای اجرای قوانین داخلی فرودگاه دانستند. نبیه بری، رئیس مجلس لبنان، در گفتوگویی اعلام کرد: «لبنان همواره به روابط خود با ایران احترام گذاشته و این حادثه نباید بر روابط دوستانه دو کشور تأثیر منفی بگذارد.»
روایتهای متناقض از حادثه
برخی رسانههای لبنانی، از جمله شبکه المیادین، خبر تفتیش بدنی لاریجانی و هیئت همراه را تکذیب کرده و آن را بخشی از تلاشهای رسانهای برای تخریب روابط ایران و لبنان دانستند. با این حال، گزارشهای شاهدان عینی و اظهارات برخی از همراهان لاریجانی این ادعا را تأیید کردند.