اِنیو موریکونه آهنگساز، تنظیم‌کننده، رهبر ارکستر

موریکونه در خانواده‌ای اهل موسیقی و در محله‌ای از رم به نام «تِراستوِره» در تاریخ 10 نوامبر سال 1928 متولد شد. او فرزند نخست ماریو موریکونه و لیبرا ریدولفی بود. و 4 خواهر و برادر کوچک تر از خودش به نام های آدریانا، آلدو، ماریا و فرانکا داشت. پدرش یک نوازنده ترومپت حرفه ای بود که در ارکسترهای موسیقی فعالیت می کرد و مادرش یک کسب و کار کوچک نساجی راه اندازی کرده بود موسیقی را با نواختن ترومپت آغاز کرد. استعداد و توانایی وی در یادگیری موسیقی از همان سال‌های نخستین خانواده‌اش را به ادامه تحصیلات او دلگرم کرد. پدر انیو او را با دنیای موسیقی آشنا کرد و زبان موسیقی را به او آموخت تا جایی که انیو اولین کمپوزیسیون خود را در سن شش سالگی نوشت. او در سن 12 سالگی وارد آکادمی ملی سانتاسیسیلیا شد و دوره رسمی ترومپت را تحت نظر آمبرتو سمپرونی گذراند، سپس زیر نظر گوفردو پتراسی در زمینه های مختلف از جمله ترومپت، کمپوزیسیون و موسیقی کرال آموزش دید

موریکونه هم‌زمان با تحصیل نوشتن موسیقی برای نمایش‌نامه‌های رادیویی را آغاز کرد و در زمینه نواختن نیز دست به ساز شد و در چند ارکستر به نواختن ترومپت پرداخت. پس از پایان تحصیلات و پس از پایان جنگ جهانی دوم او با آنکه چندان به نواختن موسیقی با گروه‌های دیگر رضایت نداشت به دلیل شرایط سختی که بر کشورش حکمفرما بود با گروه کوچکی که برای ارتش آمریکا و اروپا موسیقی می‌نواخت همکاری می‌کرد. سال‌های تحصیل به سبب بمباران‌های سنگین سال‌های سختی برای ایتالیا می‌بود. آثار موریکونه نیز بی‌تاثیر از حال و هوای جنگ‌های آن زمان نبود.

او سال 1946 دیپلم ترومپت و سال 1954 دیپلم کمپوزیسیون خود را دریافت کرد

مهم‌ترین عامل در اشتیاق او به تحصیل و کار جدی موسیقی را جز عشق نمی‌توان دانست؛ همان‌طور که خود گفته‌است

«معتقدم هر کسی برای ایجاد خلاقیت در حرفه خود قطعاً به عاملی متکی است. از زمانی که علاقمند به موسیقی بوده‌ام به آثار هنرمندانی مانند باخ، استراوینسکی و… عشق می‌ورزیدم. این آهنگسازان در زندگی من نفوذ کردند و به عبارتی می‌توان گفت مانند اعضای خانواده‌ام بودند

انیو موریکونه سال 1950 با همسرش ماریا تراویا آشنا شد و در سال 1956 با او ازدواج کرد. همسر موریکونه برای تکمیل برخی قطعات او اشعاری سروده است.

آن ها صاحب سه پسر و یک دختر به نام های مارکو ، الساندرا ، آندره و جیووانی  شدند که از میان آن ها، آندره موریکونه به عنوان رهبر ارکستر و آهنگساز فیلم و جیووانی وریکونه به عنوان فیلمساز فعالیت می کنند.

موریکونه تمام عمر خود را در ایتالیا زندگی کرد و هرگز تمایلی به زندگی در هالیوود نشان نداد.

او یک مسیحی دموکرات بوده است.

موریکونه از همان سالها شروع به آموختن شطرنج کرد. در اواسط دهه ۵۰ در مسابقات باشگاهی شطرنج در رم شرکت می‌کرد. ۱۹۶۴ سالی بود که در مسابقات به‌طور کاملاً رسمی حاضر شد و در رقابت‌های دسته سوم باشگاهی مقام نخست را به دست آورد و جایزه گرفت.

موریکونه از رابطه میان موسیقی و آنچه در صفحه بازی شطرنج اتفاق می‌افتد می‌گوید:

          با گذشت زمان من چیزی را یافتم. ارتباط بارزی میان بازی شطرنج و نت نویسی در موسیقی وجود دارد. این دو بعد در فضای آن همواره وجود دارند و زمان چیزیست که هر دو رقیب برای دستیابی به یک حرکت درست در اختیار دارند. همیشه یک ترکیب افقی و عمودی در صفحه بازی دیده می‌شود. الگوهای گرافیکی متفاوت شبیه به چیدمان نت‌ها در هارمونی. حتی می‌توان الگوها را طوری جفت و جور کرد که گویی هر الگو برای یک بخش از سازها در ارکستر ترتیب یافته‌است. بازیکنی که بازی را شروع نمی‌کند و مهره‌های سیاه را داراست تا پیش از حرکت دومِ مهره‌های سفید ۱۰ گزینه برای حرکت را می‌تواند انتخاب کند. تعداد حرکت‌های ممکن با ادامه بازی به‌طور وسیعی افزایش می‌یابد. این همان کنترپوان در موسیقی است. اگر شخصی علاقه‌مند به جستجو باشد تشابهاتی بین این دو وجود دارد و پیشرفت در یک زمینه اغلب به پیشرفت در زمینه دیگر می‌انجامد. این یک شانس نیست که در میان ریاضی‌دانان و موسیقی‌دان‌ها شطرنج‌بازان خوبی وجود دارند. فیثاغورس مدعی بود که شطرنج کاملاً با ریاضی و ریاضی کاملاً با موسیقی در ارتباط است.

در اوایل دهه 60 میلادی آهنگسازی برای فیلم های مختلف را آغاز کرد

از جمله اولین آثار انیو موریکونه می توان به آهنگ   Mattino اشاره کرد که برای پیانو و آواز روی متن فوکوکو آماده شده بود.

انیو موریکونه آهنگسازی برای سینما را از سال 1961 و با فیلم فاشیست آغاز کرد.

او در طول سال های فعالیتش با ساخت بیش از 400 موسیقی متن برای سینما و تلویزیون و همچنین بیش از 100 اثر کلاسیک به عنوان یکی از پر کارترین و بزرگ ترین آهنگسازان فیلم کل دوران شناخته شده است.

نام انیو موریکونه روی بسیاری از فیلم های مشهور تاریخ سینما به خصوص آثار وسترن خودنمایی می کند که از جمله آن ها می توان به موسیقی متن فیلم های یک مشت دلار، خوب بد زشت، روزی روزگاری در غرب، دسته سیسیلی ها، به من میگن هیچ کس، جن گیر 2، موجود، روزی روزگاری در آمریکا، شبح اپرا و هشت نفرت انگیز اشاره کرد.

موریکونه با کارگردانانی همچون سرجو لئونه، برناردو برتولوچی، جوزپه تورناتوره، کوئنتین تارانتینو و برایان دی پالما همکاری داشته است.

این آهنگساز مشهور با وجود آثار منحصر به فرد متعدد در کارنامه هنری اش و شش بار نامزدی جایزه اسکار، تنها یک بار برای موسیقی متن فیلم هشت نفرت انگیز به کارگردانی تارانتینو برنده جایزه اسکار و برای موسیقی متن فیلم تسخیر ناپذیران برنده جایزه گرمی شده است و سه جایزه گلدن گلوب برای فیلم های ماموریت، افسانه 1900 و هشت نفرت انگیز دریافت کرده است.

سال 2016 ستاره ای در پیاده روی مشاهیر هالیوود دریافت کرد.

هنگام دریافت جایزه اسکار موسیقی متن فیلم هشت نفرت انگیز 87 ساله بود و به عنوان پیرترین برنده جایزه اسکار تا آن زمان شناخته شد.

کارگردان تارانتینو سال 2015 به نمایندگی از موریکونه جایزه گلدن گلوب بهترین موسیقی متن را دریافت کرد.

از این که بیشتر به دلیل آهنگسازی فیلم های وسترن شناخته شده است ناراحت بود و از شنیدن عبارت وسترن اسپاگتی به شدت عصبی می شد تا حدی که به خبرنگاران هشدار داده شد هنگام مصاحبه با او از این عبارت استفاده نکنند.

بسیاری از قطعه آهنگ ها در کنسرت هایش را به گوفردو پتراسی تقدیم کرده است.

در فیلم های متعدد با کارگردان سرجیو لئونه کار کرده و معمولا نام این دو را کنار هم قرار می دهند.

بعد از گذشت 40 سال از همکاری با کلینت ایستوود، در مراسم اسکار سال 2007 زمانی که انیو موریکونه جایزه اسکار افتخاری اش را دریافت می کرد سخنانش توسط ایستوود به انگلیسی ترجمه شد.

تم رسمی جام جهانی سال 1978 در آرژانتین ساخته او می باشد.

از دولت های ایتالیا، فرانسه و مقدونیه نشان افتخار دریافت کرده است.

موریکونه در تاریخ 6 جولای سال 2020 در سن 91 سالگی درگذشت، علت فوت او شکستگی استخوان ران به دلیل زمین خوردن بوده است.