او که حق بزرگی به گردن موسیقی ایران دارد

به گزارش شبکه شرق، بی تردید اگر ذوق و حمایت حسین شهبازیان نبود، پسرش فریدون شهبازیان موسیقی را چندان جدی نمی گرفت.چرا که پدر صاحب ارکستری بود که درتئاترهای لاله زاربا خوانندگان مطرح برنامه اجرا می کرد وفریدون شهبازیان هم از کودکی پدررا همراهی می کرد. 8 ساله بود که به هنرستان عالی موسیقی پا گذاشت و ویلن ساز تخصصی او شد. نخستین معلم ویلن او عطاالله خادم میثاق بود که پس از چندی او را به معلم روسی خود سرژ خوتسیف معرفی کرد. او تا پایان دوره ابتدایی نزد خوتسیف آموزش دید. پس از آن فراگیری ویلن را تا اخذ دیپلم نوازندگی این ساز، در کلاس‌های شبانه «لوئیجی پاساناری» که در آن زمان کنسرت‌مایستر ارکستر سمفونیک تهران بود ادامه داد. او در ۱۷ سالگی به عضویت ارکستر سمفونیک تهران به رهبری حشمت سنجری درآمد پس از آن همکاری خود را با ارکستر گل‌های رادیو آغاز کرد. در آن هنگام ارکستر گل‌ها به رهبری روح‌الله خالقی و پس از او جواد معروفی فعالیت می‌کرد. در سال ۱۳۴۵رهبر گروه کر و ارکستر سمفونیک رادیو شد

فریدون شهبازیان از مهر ماه ۱۳۹۵ تا فروردین ماه ۱۳۹۸چوب رهبری ارکستر ملی ایران را در دست داشت. شهبازیان پس از استعفا از مدیریت هنری و رهبری دائم ارکستر ملی ایران، به عنوان مشاور موسیقی بنیاد رودکی منصوب شد که در ۳۱ اردیبهشت ۱۳۹۸ از این سمت نیز کناره‌گیری کرد

شهبازیان در گفت و گویی با اشاره به این موضوع که اساسا موسیقی ایرانی خواننده محور است تاکید کرذ:«ما موسیقی بدون کلام ایرانی را کمتر اجرا می‌کنیم و مردم هم کمتر آن را شنیده‌اند. این که بتوانیم موسیقی سرزمینمان را به جهانیان معرفی کنیم، کاری است که در دراز مدت جواب می‌دهد. در زمینه آهنگ‌های موسیقی اصیل ایران یا همان موسیقی سنتی اجراهای بسیاری در سراسر جهان روی صحنه رفته است. گروه‌های دو نفره و چند نفره اجراهای بسیاری در بیشتر کشورهای جهان داشته‌اند؛ این اجراها هم معمولا با خوانندگان بسیار خوبی انجام شده است. اما این موسیقی هرگز نتوانسته جای موسیقی ارکسترال ایران را بگیرد. سرمایه گذاری که امروز انجام شده تا ارکسترهای ایرانی بتوانند جایگاه خود را در جهان پیدا کنند، به زمان نیاز دارد. باید با آهنگسازان صحبت کرد تا آثار جدید نوشته شود. باید در این زمینه سرمایه‌گذاری‌های خوبی انجام داد. آهنگسازان هم باید در آثارشان از جذابیت‌های موسیقی غربی هم استفاده کنند. در این‌ آثار باید ارکستراسیون و سازبندیِ دقیقی انجام شود تا بتوانیم به هدف مورد نظر برسیم.

این که دو ارکستر داشته باشیم و دائما تمرین و اجرا داشته باشند، هدف نهایی ما نیست. رسیدن به هدف ما نیاز به تولید موسیقی دارد. برای ارکسترها باید اثر تولید کرد تا ارکسترها آنها را اجرا کنند و این آثار به جهان معرفی شود. در غیر این صورت تکرار مکررات است؛ درست مانند موسیقی سنتی که می‌گویند به تکرار رسیده است و البته درست هم می‌گویند. ما باید از دستمایه موسیقی محلی و مقامی و موسیقی‌های اصیل ایران استفاده کنیم و آثار ارزشمندی بنویسیم و به اهداف بلند‌مدتمان برسیم.»

بی شک یکی از برگ های زرین کارنامه شهبازیان حضورش در آثار سینمایی و تلویزیونی بود. سینمای ایران مدیون تلاش های و هنر او است. او از اواسط دهه 50 پا به عرصه سینما گذاشت و با کارگردان هایی چون سیروس الوند در فیلم«آوار»،مسعود جعفری جوزانی در فیلم«شیرسنگی»، رسول صدر عاملی در فلیم«پائیزان»، رسول ملاقلی پوردرفیلم«هیوا» بخشی از هنر او درعرصه سینما است. سریال‌های «معصومیت از دست رفته»، «آوای فاخته» و «کلاه پهلوی» از جمله آثاری است که در زمینه موسیقی فیلم  و سریال از او به یادگار مانده است..

او درباره حضورش درسینما و تاثیرش درموسیقی فیلم گفت:« آنچه برای من اهمیت دارد این است که دوست دارم موسیقی فیلم هایی که امضای من پای آن می خورد؛  در جریان  کلی فیلم تاثیر گذار باشد و همچنین بتواند گره های دراماتیکی و یا جزئیات دیگر فیلم را بیان کند.»

در سال‌های ابتدایی انقلاب اسلامی او با احمد شاملو و شجریان آلبومی مشترک کار کرد و علاوه برآن آهنگسازی «کاشفان فروتن شوکران» با صدای شاملو را هم انجام داد که این کار در سال‌های بعد از درگذشت شاملو به انتشار «کاشفان فروتن شوکران ۲» با آهنگسازی شهبازیان و صدای شاملو انجامید.

برگ زرین دیگ کارنامه شهبازیان به فعالیتش درکانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان برمی گردد. زمانی که به همت فریدون شهبازیان

نوارهای قصه برای کودکان و آوازهای محلی و فولکلوریک ایران تهیه و منتشرشد.

فریدون شهبازیان  روز گذشته ۲۲ دی‌ماه ۱۴۰۳ بر اثر مشکلات تنفسی درگذشت. یاد و نامش جاودان