|

پس از دیوارنگاره ولیعصر و عکس‌های خاص

پرچم به ناهید رسید

ناهید کیانی، دختر تکواندوکا، خاص‌ترین چهره ورزش این روزهای ایران است. او پس از یکی، دو سال پرالتهابی که سپری کرد حالا به اوج دوران حرفه‌ای‌اش رسیده و یکی از آماده‌ترین شانس‌های کسب مدال در بازی‌های آسیایی هانگژو محسوب می‌شود. او درست سر بزنگاه به مرز آمادگی رسیده و در فاصله یکی، دو ماه مانده به شروع بازی‌های هانگژو آن‌قدر درخشیده که مسئولان کمیته ملی المپیک را وادار کند تا پرچم کاروان ایران در این بازی‌ها را به دست او بسپارند.

پرچم به ناهید رسید

ناهید کیانی، دختر تکواندوکا، خاص‌ترین چهره ورزش این روزهای ایران است. او پس از یکی، دو سال پرالتهابی که سپری کرد حالا به اوج دوران حرفه‌ای‌اش رسیده و یکی از آماده‌ترین شانس‌های کسب مدال در بازی‌های آسیایی هانگژو محسوب می‌شود. او درست سر بزنگاه به مرز آمادگی رسیده و در فاصله یکی، دو ماه مانده به شروع بازی‌های هانگژو آن‌قدر درخشیده که مسئولان کمیته ملی المپیک را وادار کند تا پرچم کاروان ایران در این بازی‌ها را به دست او بسپارند. این خبری است که 48 ساعت پیش رسمی و عنوان شد که در جلسه هیئت اجرائی کمیته ملی المپیک، درباره انتخاب پرچم‌داران ایران در بازی‌های آسیایی هانگژو صحبت شد و در نهایت جواد فروغی از تیراندازی به عنوان پرچم‌دار مرد و ناهید کیانی از تکواندو به عنوان پرچم‌دار زن انتخاب شدند. ناهید قرار است جایگزین الهه احمدی شود که در دوره قبلی پرچم‌دار کاروان ایران بود. اگرچه کمیته بین‌المللی المپیک از بازی‌های المپیک توکیو تصویب کرده برای برابری جنسیتی، کشورها یک پرچم‌دار مرد و یک پرچم‌دار زن در مراسم افتتاحیه بازی‌ها داشته باشند، ولی به نظر می‌رسد اگر هم چنین نبود باز ناهید کیانی بخت اصلی پرچم‌داری کاروان ایران در بازی‌های آسیایی پیش‌رو می‌شد که قرار است مهرماه برگزار شود. ناهید کیانی چهره ویژه‌ای در ورزش ایران شده است. نام او و روزگار نه‌چندان راحتش در دنیای ورزش از بازی‌های المپیک 2020 توکیو سر زبان‌ها افتاد، جایی که ناخواسته وارد دوقطبی جدال با کیمیا علیزاده شد؛ دو دوست قدیمی که به واسطه قرعه المپیک، در همان بازی نخست به مصاف یکدیگر رفتند. با وجود تبلیغاتی که در تلویزیون علیه کیمیا به راه افتاده بود و فشار روحی زیادی که به ناهید برای برتری در این دیدار وارد آمد، کیانی بازی را باخت و بعد هم از گردونه المپیک کنار رفت. بی‌مهری با این دختر تکواندوکا که روزگار جوانی‌اش را سپری می‌کرد در بازگشت به ایران بیش از گذشته رواج پیدا کرد تا خودش دست به کار شود و با نوشتن یک پست اینستاگرامی تند و تیز از همه‌چیز انتقاد کند؛ از المپیکی که اسمش را سیاسی گذاشت تا نادیده‌گرفتن شرایطش توسط مسئولان ورزش ایران.

شرایط برای ناهید در التهابات سال گذشته پیچیده‌تر هم شد. بعد از بازی‌های المپیک چندان خبری از این دختر ورزشکار نبود تا اینکه ماجرای جنجالی دیوارنگاره میدان ولیعصر از راه رسید. نصب بیلبورد میدان ولیعصر که با عنوان «زنان سرزمین من، بانوان مفاخر ایرانی» نام‌گذاری شده بود، اعتراض بسیاری از هنرمندان و افراد مشهوری را که عکسشان روی آن دیواره رفته بود، در پی داشت. ناهید کیانی هم یکی از همان چهره‌های خبرساز بود. او با ضربدرزدن روی تصویرش بر دیوارنگاره میدان ولیعصر نوشت: «اجازه برای استفاده از تصاویرمون که دیگه یه حقه انسانیه، من همصدا و کنار مردمم هستم». طولی نکشید که تصویر او مثل سایر افراد معترض از آن دیوارنگاره پایین کشیده شد، ولی نگاه به ناهید کیانی پس از آن دستخوش تغییر شد؛ چنان که شایعه دستور اخراجش از تیم ملی به گوش رسید. اوج این حواشی مربوط به رقابت‌های ریاض بود که قرار بود آذرماه برگزار شود و یکباره خبر رسید ناهید کیانی از فهرست تیم ملی کنار گذاشته شده است. آن روزها از اردوی تیم ملی اخبار ضدونقیضی به بیرون درز کرد؛ از اینکه ناهید به دلیل مشاجره لفظی با هادی ساعی، رئیس و خواهرش، مربی تیم ملی، از اردو کنار گذاشته شده است. البته که شایعات غیراخلاقی دیگری هم درباره ناهید کیانی رواج پیدا کرد که مشخص بود از جایی بیرون از مجموعه خط آن صادر شده است. بااین‌حال، آن توضیحات و توجیهات نتوانست افکار عمومی را قانع کند. در آن برهه بود که عنوان شد خط‌خوردن ناهید کیانی از تیم ملی برگرفته از فعالیت‌های اینستاگرامی او در التهابات اجتماعی بوده و البته اعتراضش به ماجرای دیوارنگاره میدان ولیعصر هم بی‌تأثیر نبوده است.

از آن پس، مسیر زندگی شخصی و حرفه‌ای ناهید کیانی وارد راهی جدید شد. کیانی با انتشار تصویری که در آن حجاب بر سر نداشت و با نوشتن عبارت «سکوتم از رضایت نیست» شایعات جدیدی به وجود آورد که اغلب آنها خبر از مهاجرتش از ایران می‌داد. می‌گفتند مربی مورد علاقه‌اش در تیم ملی راهی آمریکا شده و قرار است او هم به زودی به آمریکا مهاجرت کند. پس از یکی، دو ماه بی‌خبری به‌ناگاه ولی فهرست جدید تیم ملی تکواندوی زنان ایران، بسیاری را غافلگیر کرد. این بار ناهید کیانی به اردو دعوت شده بود تا برای رسیدن به پیراهن تیم ملی بجنگد. از فدراسیون خبر رسید که او قول داده بی‌انضباطی‌های گذشته در اردو را انجام ندهد و با قدرت به کارش در تکواندو ادامه دهد. این خبر بعدها با کسب مدال تاریخی او که مربوط به همین اواخر است، وارد فاز جدیدتری شد؛ در روز پایانی رقابت‌های تکواندوی قهرمانی جهان ۲۰۲۳ در باکو پایتخت آذربایجان، ناهید کیانی تنها نماینده فینالیست ایران در این مسابقات، در دیدار نهایی وزن منفی ۵۳ کیلوگرم مقابل جو زو از چین به میدان رفت و در پایان با برتری ۲ بر صفر برای نخستین‌بار در تاریخ به مدال طلای جهان برای تکواندوی زنان ایران رسید و تنها مدال‌آور کاروان ۱۵نفره ایران در این مسابقات نام گرفت. کیانی در راند نخست با نتیجه قاطع ۱۴ بر صفر به برتری رسید و در راند دوم نیز با نتیجه ۱۰ بر ۷ پیروز شد تا در مجموع با برتری ۲ بر صفر به مدال طلای جهان برسد. آن مدال علاوه بر آنکه اولین مدال طلای تاریخ زنان ایران در مسابقات جهانی بود به طلسم 9ساله ایران در این بازی‌ها در کسب مدال طلا هم پایان داد. ناهید پس از آن افتخار تاریخی، در یکی، دو تورنمنت دیگر هم به میدان رفت و نشان داد سطح فنی‌اش در تکواندو را حسابی بالا برده و حالا هم که مزد زحماتش را گرفته و قرار است پرچم‌دار ایران در بازی‌های آسیایی شود. درست است که پیش از این از رفتار قهری با ورزشکاران و قهرمانان ایرانی که در التهابات اخیر فعالیت‌های اینستاگرامی داشته‌اند، انتقاد زیادی شده ولی نباید از کار خوبی که این روزها در قبال این چهره‌ها صورت می‌گیرد به سادگی عبور کرد. ناهید کیانی یکی از همان چهره‌هایی است که شاید جریانی خاص در پی حذفش از ورزش و نهایتا مهاجرتش از ایران باشد، ولی چراغ سبز برای بازگشتش به تکواندو از یک طرف و سپردن پرچم ایران در بازی‌های آسیایی به او از سوی دیگر، بیانگر حرکت هوشمندانه مسئولانی است که قصد فراری‌دادن نخبه‌ها را ندارند. شبیه به این اتفاق پیش از این برای الناز رکابی هم رخ داد؛ او با وجود شایعات ریزودرشتی که درباره‌اش مطرح شد سرانجام توانست دوباره به عنوان نماینده ایران راهی رقابت‌های برون‌مرزی شود. امری که اگرچه با شایعات گرفتن وثیقه سنگین همراه شده ولی به هر روی، بازکردن در به روی قهرمانانی است که مورد حمایت مردم هستند. اتفاقی که پایه‌گذار انسجام بیشتر در محیط ورزشی خواهد شد.