قهرمانی رکابزن ایرانی در آسیا با امکانات صفر

محمد گنج خانلو در مسابقات دوچرخه سواری قهرمانی آسیا بهترین رکابزن ایران بود و توانست در بخش جاده ششم شود و در پیست هم یک مدال طلا گرفت. او بهترین عملکرد را در میان رکابزنان ایران داشت که البته با شرایط سختی این نتایج را به دست آورد.

 گنج خانلودرباره‌ی شرایط خود در مسابقات جاده قهرمانی آسیا بیان کرد: تیم‌های دیگر پنج نفره بودند و ما چهار نفره بودیم و هماهنگی در بخش‌هایی از تیم ما هم وجود نداشت. بین تجهیزات ما و تیم های دیگر نیز فاصله زیادی وجود داشت. من نسبت به سال گذشته بهتر رکاب زدم اما کشورهای دیگر آسیا هم در حال حرکت هستند و با این سرعتی که ما داریم، نمی‌توانیم به آنها نزدیک شویم و باید سرعت خود را بالاتر ببریم. در مسابقه جاده توانستم همراه گروه اصلی باشم اما کل نفرات، مغلوب توانایی قزاقستان شدند. واقعا رکابزنان خوب و عجیب و غریبی بودند.

او ادامه داد: تنها دلیلی که من در قهرمانی آسیا نتیجه نگرفتم، این بود که  در گروه اصلی دو رکابزنان قزاقستان حضور داشتند و دو رکابزن دیگر قزاقستان هم از گروه پشت سر ما جدا شدند و وارد گروه اصلی شدند. با حضور این چهار رکابزن خوب قزاقستان، نشد مدال بگیرم. اگر این دو رکابزن قزاقستان به ما اضافه نمی شدند، من با همین تجهیزات کم و حضور نداشتن در مسابقات تدارکاتی و نبود کار تیمی باز هم می‌توانستم نتیجه بگیرم.

* با تعداد نفرات کمتر به آسیایی می‌رفتیم و با پولش دوچرخه می‌خریدیم

گنج خانلو همچنین گفت: ما قبل از قهرمانی آسیا مسابقات تدارکاتی نداشتیم. از طرفی به نظرم باید بجای اینکه با تعداد نفرات بالا در قهرمانی آسیا شرکت می‌کردیم، متمرکزتر کار می‌کردیم تا هزینه اعزام برای خرید دوچرخه دیسکی صرف می‌شد.

* کشورهای سطح پایین‌تر رقیب ما شده‌اند

رکابزن ملی‌پوش ایران در پاسخ به این پرسش که با توجه به بالا بودن سطح رقابت در قهرمانی آسیا به نظر می رسد شانس گرفتن مدال جاده بازی‌های آسیایی هم سخت باشد؟ تصریح کرد: باید قبل از قهرمانی آسیا حدود سه هزار کیلومتر مسابقه تدارکاتی می‌رفتیم و در قهرمانی آسیا خودمان را آنالیز می‌کردیم. پس از قهرمانی آسیا نیز ایرادات کارمان را برطرف می‌کردیم. الان هم خوب است مسابقه برویم و به هر حال از هیچ چیز بهتر است اما نکته این است که کشورهای دیگر تمام کارهایشان را انجام داده‌اند و الان دارند روی نقاط ضعف خود کار می‌کنند. 

او افزود: وقتی بازی های آسیایی 2022 به تعویق افتاد، این را گفتم که به ضرر ما است چون کشورهای دیگر یک سال بیشتر فرصت دارند تا آماده شوند. الان هم در بازی‌های آسیایی رقبای ما ژاپن، چین، کره جنوبی و قزاقستان نیستند، رقیبان ما هند، مالزی، امارات و ازبکستان و کشورهایی هستند که قبلا از ما پایین‌تر بودند.

*بدون استراحت از قهرمانی آسیا جاده به پیست رفتم

گنج خانلو با اشاره به اینکه با خستگی در مسابقات پیست قهرمانی آسیا شرکت کرد، گفت: من سخت‌ترین مسابقه جاده قهرمانی آسیا را رکاب زدم و بدون اینکه فرصتی برای استراحت داشته باشم، وسایلم را جمع کردم و راهی مالزی شدم تا در مسابقات پیست قهرمانی آسیا شرکت کنم. زمانی که به مالزی رسیدم و تا کارهایم را برای مستقر شدن انجام دهم، ساعت چهار صبح شد. وقتی در ماده دور حذفی رقابت کردم، حس کردم که پاهایم یاری نمی کند و خیلی زود هم حذف شدم. در ماده اسکرچ هم با وجود خستگی تمام تلاشم را کردم و توانستم به مدال طلا برسم.

* همراه تیم ماساژور نداریم

قهرمان آسیا در مورد نداشتن ماساژور و تجهیزات در مسابقات پیست قهرمانی آسیا تاکید کرد: من در مسابقات پیست قهرمانی آسیا به قدری خسته بودم که حتی در فاصله زمانی رفت و آمد به هتل و پیست مسابقات، از شدت خستگی در اتوبوس به خواب می‌رفتم. به سرپرست تیم هم گفتم که واقعا پاهای من نیاز به ماساژ دارد اما ماساژور نداشتیم. همراه تیم ماساژور نداریم و برای من به عنوان ورزشکار وجود ماساژور خیلی مهم است. در حالی که  قیمت دوچرخه رکابزن امارات 15 هزار دلار  و مربوط به سال 2023 بود، من با دوچرخه‌ای که سال 2014 برای بازی های آسیایی اینچئون خریداری شده بود، رکاب زدم.

*دغدغه من و رکابزن ژاپن قابل مقایسه نیست

گنج خانلو در مورد علت اینکه در مسابقه اومنیوم پیست قهرمانی آسیا نتوانست به مدال برسد، تصریح کرد:  من در تمپو (یکی از مواد رشته اومنیوم) اشتباه فنی انجام دادم و حسرت آن را می خورم. اگر در تمپو دوازدهم نمی‌شدم در مجموع مواد رشته اومنیوم جزو سه نفر قرار می‌گرفتم. اشتباهی که من کردم به دلیل نداشتن تجربه بود. تمپو تازه اضافه شده است و نیاز به مسابقه دارد. شما کافی است که سوابق رکابزن ژاپنی را بررسی کنید و خواهید دید که در تمام کاپ‌های آسیایی و جهانی شرکت کرده است من چگونه می‌توانم با نرفتن به مسابقه با این رکابزن آن هم در رشته‌ای بسیار فنی رقابت کنم؟

*حمایت کنند قطعا در هانگژو مدال می‌گیرم

او افزود: حتی دغدغه من و رکابزن ژاپنی هم بسیار متفاوت است. دغدغه رکابزن ژاپنی این است که اتفاق خاصی برایش نیفتد یا مریض نشود و بتواند در مسابقه شرکت کند. چون تمام برنامه‌ها را مربی برایش ارسال می‌کند و همه رکابزنان طبق برنامه در مسابقات و تمرینات شرکت می‌کنند و همه نوع امکانات برایشان فراهم است. دغدغه من این است که بعد از قهرمانی آسیا برای ما دوچرخه خریداری می‌شود یا نه و پاداشی دریافت می کنم؟ آیا فرمان تخصصی دوچرخه می خرند؟ مسابقه تدارکاتی خواهیم داشت؟ با وجود تمام این ضعف‌ها، از خودم در مسابقات جاده و پیست قهرمانی آسیا خیلی راضی هستم چون واقعا رقابت کردم. اگر فدراسیون حمایت کند و برنامه ها اجرایی شود، در بازی‌های آسیایی هانگژو قطعا می توانم مدال بگیرم.