صبر فیفا در مورد ورود زنان به استادیوم در ایران به سر آمده

به گزارش شبکه شرق، مربی آلمانی که در ایران سابقه هدایت یکی دیگر از تیم‌های پرطرفدار را برعهده گرفت و در استقلال عملکرد خوبی داشت اما درنهایت با بی‌مهری مدیران وقت از تیم جدا شد! شفر که در اواسط دهه هفتاد عمرش به‌سر می‌برد این روزها در تیمی به عنوان مربی فعالیت ندارد اما همچنان فوتبال بخشی جدانشدنی از زندگی او به حساب می‌آید. طبیعی هم هست چون این پیرمرد آلمانی از دوران نوجوانی یک فوتبالیست بود و همراه با مونشن گلادباخ قهرمان آلمان شد و جام یوفا را فتح کرد. بیش از نیم قرن دوران بازی و مربیگری در فوتبال استثنایی است و برای همین‌ هم‌ این‌ رشته به بخشی جدانشدنی از زندگی او تبدیل شده.

در ادامه‌ گفت و گو می‌خوانید.

وقت بخیر آقای شفر! مدت‌هاست از شما خبری نداریم. اوضاع چطور پیش می‌رود؟

خوب هستم، دارم با افراد بزرگی در زمینه یک برنامه اصلاحی برای آموزش مربی در آلمان همکاری می‌کنم که خیلی هم جالب است.

لیگ ایران را هنوز هم تعقیب می‌کنید؟

بله، لیگ ایران را تعقیب می‌کنم.

خب صادقانه باید بگوییم‌ مدیران وقت باشگاه استقلال برخورد خوبی با شما نداشتند هنوز هم از استقلال دلخور هستید؟

دلخوری و ناراحتی در واقع کلمه اشتباهی است، من در واقع از استقلال ناامید شدم. ما به طرز بسیار خوب و شگفت‌انگیزی پیشرفت کرده بودیم. ما در دو موقعیت حیاتی قرار داشتیم. پایان فصل بعد از بردن جام و بازی بسیار خوب ما در لیگ قهرمانان، مدیریت عوض شد و مدیریت جدید قدرت و قابلیت جمع کردن و نگهداری تیم در کنار هم را نداشتند. بعد در مدت کوتاهی از آن اخراج شدم! البته در زمانی که بودم توانسته بودیم در شرایط خیلی وحشتناک تیم خوبی کنار هم بسازیم و پیشرفت کنیم که ناگهان مدیریت جدید مشتاق هرچه بیشتر فروش بازیکنان شد که تمام تلاش‌های ما را خراب کرد. در آن زمان ما توانایی قهرمانی در ایران و حتی آسیا را داشتیم. این اقدامات مدیریت جدید نه تنها علیه باشگاه بود بلکه علیه کشور ایران هم بود. همان‌طور که می‌دانید برای ایران داشتن تیم‌های هرقدر موفق‌تر بسیار مهم است.

مدتی بعد از جدایی شما برانکو هم از پرسپولیس رفت و به دلیل تاخیر در پرداخت قراردادش با ناراحتی ایران را ترک کرد. این رفتارها با یک مربی خوب برای هواداران پرسپولیس و استقلال خوشایند نبود.

البته با برانکو رفتار بهتری صورت گرفت. حداقل مدیریت پرسپولیس برای خراب کردن تلاش‌های او اصلا کاری نکرد. ولی می‌دانم منظورتان چیست و درست می‌گویید. بیاید به مربیان و بازیکنان خارجی در ایران نگاهی بیندازیم، خیلی‌ها ایران را در شرایط بدی ترک کردند و مجبور شدند از ایران به فیفا شکایت کنند. این واقعا برای اعتبار ایران بسیار وحشتناک است.

حرف از برانکو شد، تقابل شما با او در دربی‌ها جذاب و تماشایی بود. بعد از ترک ‌ایران دیگر با هم‌ تماسی نداشتید؟

ما با هم بعضی وقت‌ها صحبت کردیم، ولی رابطه دوستی با نگاه فوتبالی خیلی متفاوت است. همه همدیگر را می‌شناسند ولی دوست‌های خیلی معدودی هستند. با من تماس‌های تلفنی از طرف مربیان و بازیکنانی که از تیم‌های ایرانی با آنها تماس گرفته شده، گرفته می‌شود. در دنیای فوتبال همه با هم صحبت می‌کنند و همیشه برای فوتبال ایران بهتر است که اعتبار بالایی داشته باشد.

وضعیت استقلال در این فصل با جواد نکونام را چطور ارزیابی می‌کنید؟

نکونام مربی خوش‌قولی است! می‌توانم تصور کنم که کار خوبی انجام خواهد داد ولی راه خیلی خیلی سختی در پیش خواهد داشت به خاطر شرایط فعلی. او تنهاست، هیچ دوستی در باشگاه ندارد، هیچ‌کس به موفقیت تیم اهمیت نمی‌دهد، هیچ کسی به حرفه‌ای بودن، صداقت و یکپارچگی اهمیت نمی‌دهد!

استقلال سال‌هاست که مشکل مدیریتی دارد. به نظر شما وضعیت این تیم ‌در این فصل بهتر شده؟

شوخی می‌کنید! واقعا می‌خواهید این سوال را از من بپرسید درحالی که می‌دانید کی رییس باشگاه است؟

فکر می‌کنید دوباره به ایران برمی‌گردید؟

خیلی دوست دارم. من به فدراسیون راهکارها و ایده‌هایی برای تحول و پیشرفت فوتبال و تیم ملی دادم. باعث افتخار است که در موقعیتی در ایران برای کمک به فوتبال ایران باشم.

یعنی‌ اگر تیمی به جز استقلال در ایران پیشنهاد به شما بدهد قبول می‌کنید؟

(کمی تامل می‌کند) واقعیت به باشگاه و موقعیت و شرایط بستگی دارد.

بزرگ‌ترین حسرت شما در ایران همراه با استقلال چه بود؟

من هیچ‌وقت نخواستم در مورد مشکلات پشت پرده صحبت کنم و این درک بالای من بود. الان که فکر می‌کنم، باید خیلی زودتر به فدراسیون و فیفا شکایت می‌کردم و با شفافیت در خبرگزاری‌ها ظاهر می‌شدم و مشکلات را اعلام می‌کردم. شاید باعث می‌شد مدیریت تغییر رویه بدهند.

شما یکی از موافقان حضور بانوان در استادیوم‌های ایران بودید. خبر دارید که فیفا فشار زیادی آورده که بازی‌ها باید با حضور بانوان برگزار شود؟ نظر شما چیست؟

بله درست می‌گویید، من با دوستانم در فیفا درباره این مشکل صحبت کردم. گفتم اکثر ایرانی‌ها فوتبال هیجان‌انگیز را در کنار خانواده‌های خود دوست دارند. در ایران، فوتبال یک مراسم پرهیجان است که همه برای آن اشتیاق دارند، برای مردها، زن‌ها و بچه‌ها. من با سیاستمداران ایرانی هم صحبت کردم و آنها هم تمایل به باز کردن استادیوم‌ها برای همگان دارند. من انتظار دارم به زودی خیلی موارد تغییر کند و خیلی این موضوع مهم است چون فیفا صبرش را ازدست داده.

گمان می‌کنید فوتبال ایران در 20 سال بعد در کجای دنیا قرار دارد؟

20 سال زمان طولانی است. بیاییم با صداقت به شرایط نگاه کنیم. تمام کشورهای آسیایی سرمایه‌گذاری‌های بزرگی در فوتبال کشورشان انجام دادند و درهای همکاری بین‌المللی را باز نگه داشتند. ایران فعلا در این زمینه عقب مانده. من می‌خواهم در مورد استقلال رویاپردازی کنم. باشگاهی با میلیون‌ها هوادار که لیاقتش را دارد یا شاید فدراسیونی که به‌طور مستقیم به باشگاه‌ها می‌تواند کمک کند. فکر کردن به پتانسیل‌های باور نکردنی واقعا دردناک است. فدراسیون فقط به یک کمک کوچک نیاز دارد تا پیشرفت کند. البته سخت نیست. من ایده‌های خوبی دارم در مورد برخی نکات که می‌تواند الان اجرایی شود. شاید هفته آینده با آقای تاج در این باره صحبت کردم.

اگر بخواهید چند جمله‌ای با مردم ایران صحبت‌ کنید به آنها چه می‌گویید؟

من در ۶، ۷ کشور کار کردم ولی همیشه ایران در قلب من جای خاص خود را دارد. تضادهایی وجود دارد. من با بدترین آدم‌های فوتبال در ایران ملاقات کردم و مهربان‌ترین، روشنفکرترین و با صداقت‌ترین انسان‌ها را هم در آنجا ملاقات کردم و هنوز هم همان است. فراموش نکنید ایرانی‌های زیادی در تمام نقاط دنیا زندگی می‌کنند. صادقانه بگویم مهمان‌نوازی برای من خیلی سبک ایرانی است. من هیچ‌وقت فراموش نمی‌کنم دوستانی مثل بیژن، زرندی، اشکان، رحمتی، همسایه‌هایم در ایران، محمد راننده‌ام، منشی‌های‌مان. باور کنید می‌توانم اسم‌های زیاد دیگر را بگویم که ما الان دوستان بسیار خوبی هستیم و برای همه آنها دلتنگم و همچنین هواداران مهربان استقلال.