جباری؛ برگ برنده یا بلیتی که می‌سوزد!
در بحبوحه‌ی فصلی پر از ناکامی و تصمیمات متناقض، استقلال همچنان در تلاش برای پیدا کردن مسیر درست است. این بار، پس از بحران‌های پی‌درپی و برکناری مربیان مختلف، مجتبی جباری به عنوان ششمین سرمربی فصل این تیم معرفی شد. اما سوالی که مطرح است، این است که آیا انتخاب جباری تنها یک تصمیم شجاعانه است یا باز هم نشان‌دهنده سردرگمی و بی‌برنامگی مدیریت باشگاه؟
به گزارش گروه رسانه ای شرق، در حالی که به نظر می‌رسید استقلال با هدایت میودراگ بوژوویچ فصل جاری را به اتمام برساند، روند ضعیف تیم و عدم کسب حتی یک پیروزی در 9 بازی اخیر، موجب شد تا هیئت مدیره تصمیم به برکناری او بگیرد. اما نکته عجیب اینجاست که چرا این تصمیم بلافاصله پس از تساوی مقابل تیم هوادار اتخاذ نشد تا مجتبی جباری فرصت بیشتری ولو دو جلسه تمرینی، داشته باشد و بتواند تیمش را آماده دیدار حساس و سرنوشت‌ساز مقابل پیکان در جام‌حذفی کند. چرا مربی جدید، یعنی جباری، باید پس از چند روز تمرین تیم با بوژوویچ و سپس برکناری سرمربی مونته‌نگرویی، به عنوان سرمربی موقت مسئولیت هدایت تیم را بر عهده بگیرد؟
اگر هدف مسئولان باشگاه تغییر بوژوویچ بود و آنها به این نتیجه رسیده بودند که ادامه همکاری به صلاح نیست، بهتر بود این اتفاق به صورت منطقی و در فاصله زمانی بیشتری تا بازی با پیکان اعمال می‌شد تا جباری و دستیارانش، فرصت بیشتری برای برنامه‌ریزی و القای تفکرات خود داشته باشد. در واقع، این فعل‌وانفعال نشان‌دهنده نوعی سردرگمی در مدیریت باشگاه است که به جای انجام اقدامات اصولی و مبتنی بر برنامه‌ریزی، تنها در حال دست‌وپا زدن برای جلب رضایت هواداران معترض هستند.
در چنین شرایطی و ساعاتی پیش از اعلام رسمی خبر اخراج بوژوویچ، ویدیویی از مجتبی جباری بعد از تمرین آبی‌ها منتشر شد که او در واکنش به شایعات برکناری بوژو و انتخاب خودش به عنوان سرمربی، می‌گوید: «فعلا که خبری نیست و صحبتی با من نشده است. همه دوست دارند سرمربی استقلال باشند.»، جملاتی که نشان می‌دهد احتمالا مدیران استقلال با تحلیل دقیق و برنامه‌ریزی درست و حرفه‌ای، دست به تغییر چند باره سرمربی تیم نزده‌اند! در هر حال به نظر می‌رسد هشت شاکی در همان لحظه مصاحبه می‌دانسته که قرار است سرمربی استقلال شود و فقط برای چند ساعت یا چند روز دیگر آن تردید داشته است. جباری که پیش از این به عنوان دستیار بوژوویچ فعالیت کرده و در تیم نیروی زمینی تجربه سرمربیگری را داشت، حالا در شرایطی بحرانی مسئولیت هدایت استقلال را بر عهده گرفته است. موضوعی که هم به عنوان یک فرصت و هم به عنوان یک چالش بزرگ برای این اسطوره باشگاه محسوب می‌شود.
سوالات بی‌پاسخ زیادی درباره‌ی توانایی‌های جباری و پتانسیل او برای هدایت تیم استقلال آن هم در شرایط بحرانی فعلی وجود دارد. او به عنوان یکی از ستارگان سابق استقلال با دستاوردهای زیادی در عرصه فوتبال شناخته می‌شود، اما واقعیت این است که چالش‌هایی که پیش‌رویش است، به مراتب از تجربه‌های قبلی‌اش در دنیای مربیگری پیچیده‌تر خواهد بود. حالا او باید این تیم بحران‌زده را به سوی اهدافی چون نتیجه‌گیری در سه دیدار پایانی لیگ و از آن مهم‌تر، قهرمانی در جام حذفی سوق دهد و طبیعتا انتظارات هم از او کم نیست.
تغییرات مکرر در کادر فنی استقلال به وضوح نشانه‌ای از عدم ثبات و شناخت مدیریتی از تیم است. از جواد نکونام گرفته تا سهراب بختیاری‌زاده، پیتسو موسیمانه، محمد نوازی، و میودراگ بوژوویچ، همه به نوعی در مسیر نامشخصی قدم گذاشتند و هیچ کدام نتوانستند استقلال را به نقطه‌ی پایداری برسانند. حالا این سوال مطرح است که آیا مجتبی جباری می‌تواند از این مسیر پرتلاطم عبور کرده و اثبات کند که می‌تواند بر بحران‌ها فائق آید؟
در نهایت، آنچه که هواداران استقلال از این تغییرات بی‌پایان می‌خواهند، تنها یک چیز است؛ ثبات و امید به آینده. آنها امیدوارند که جباری، با همه تجربیاتش به عنوان بازیکن و مربی، بتواند در این شرایط بحرانی به تیم روحیه بدهد و آن را به سوی موفقیت هدایت کند. سوال اصلی این است که آیا تغییرات مکرر و این نوع تصمیم‌گیری‌های لحظه‌ای، بالاخره متوقف می‌شود و آینده‌ای روشن برای استقلال رقم خواهد خورد یا این تیم همچنان در دامی از سردرگمی گرفتار خواهد ماند و یکی دیگر از نام‌های بزرگ تاریخ باشگاه استقلال هم هزینه آن را می‌پردازد.
