ابتلای ۹۴۵ نفر به تب دنگی
رئیس مرکز مدیریت بیماری‌های واگیر وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی از ابتلای ۹۴۵ نفر مبتلا به تب دنگی در کشور خبر داد. قباد مرادی افزود: از مجموع ابتلای ۹۴۵ مورد ابتلا به تب دنگی، ۷۴۶ مورد انتقال محلی بوده و ۱۹۷ مورد نیز از سایر کشورها وارد شده است.
ایرنا: رئیس مرکز مدیریت بیماری‌های واگیر وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی از ابتلای ۹۴۵ نفر مبتلا به تب دنگی در کشور خبر داد. قباد مرادی افزود: از مجموع ابتلای ۹۴۵ مورد ابتلا به تب دنگی، ۷۴۶ مورد انتقال محلی بوده و ۱۹۷ مورد نیز از سایر کشورها وارد شده است.
وی ادامه داد: دو مورد تب دنگی از نوع ابتلا به چیکونگونیا نیز گزارش شده که سابقه سفر به خارج از کشور داشته و در شهرستان چابهار تشخیص داده شده‌اند.
رئیس مرکز مدیریت بیماری‌های واگیر وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی تصریح کرد: تب دنگی یک بیماری تب‌دار ویروسی است که توسط گزش پشه روزگز به نام آئدس منتقل می‌شود و تشخیص قطعی این بیماری با آزمایش خون میسر است.
مرادی یادآور شد: پشه آئدس می‌تواند در هر ظرف یا جایی که مقداری آب جمع شود، مانند لاستیک‌های مستعمل، قوطی کنسرو، قایق و گلدان شیشه‌ای، تخم‌گذاری کند.
وی ادامه داد: در‌صورتی‌که در محل زندگی شما پشه آئدس وجود دارد باید نکاتی را رعایت کنید؛ از‌جمله توری به در و پنجره‌ها نصب و در روز و شب زیر پشه‌بند استراحت کنید، دو بار در شبانه‌روز در نقاط تاریک و خنک خانه مانند کمد لباس و زیر تخت حشره‌کش اسپری کرده و از تردد غیر‌ضروری خارج از منزل پرهیز کنید. فرد بیمار هنگام خروج از منزل از فراورده‌های دور‌کننده حشرات روی پوست استفاده کند. لباس‌های رنگ روشن، آستین‌بلند و شلوار بلند و جوراب بپوشید و از تجمع آب راکد جلوگیری کنید.
به گفته مرادی، در دوره نقاهت و پس از بهبودی از بیماری نباید بلافاصله فعالیت‌ها و ورزش‌های سنگین آغاز شود، بلکه استراحت کافی در دوران نقاهت بهتر است همراه با فعالیت بدنی سبک باشد.
از هر چهار نفر مبتلا به بیماری تب دنگی، سه نفر بدون علامت یا با علائم بسیار خفیف هستند. این علائم شامل تب بالا که معمولا ناگهانی آغاز می‌شود، دردهای استخوانی، سردرد شدید، بدن‌درد، درد مفاصل و عضلات، درد پشت چشم، بی‌اشتهایی و تهوع و استفراغ است. برخی بیماران ممکن است علائم دیگری مانند اسهال، قرمزی پوست و تورم غدد لنفاوی را نیز تجربه کنند.
مدت‌زمان بیماری در افراد مختلف، متفاوت است و می‌تواند از چهار تا ۱۴ روز طول بکشد، اما این بیماری به‌طور متوسط هفت روز ماندگار است. در روز اول بیماری، بیماران باید مراقب باشند مورد گزش پشه‌ها قرار نگیرند؛ چون ویروس دانگ در هفته اول بیماری در بدن بیماران وجود دارد و این ویروس می‌تواند از بدن بیماران به پشه‌های غیرآلوده منتقل شود و این پشه‌های آلوده‌شده، بعد از گذشت یک تا دو هفته می‌توانند بیماری را به سایر افراد نیز منتقل کنند.
وقتی تب بیمار شروع به کاهش می‌کند، در تعداد کمی از بیماران ممکن است علائم هشدار مانند استفراغ‌های مکرر، درد شدید شکم، خونریزی از مخاط شامل بینی، لثه و دهان، بی‌حالی و ضعف شدید، دشواری در تنفس و کم‌آبی بدن مانند کاهش شدید حجم ادرار، خشکی دهان، سرگیجه و افت شدید فشارخون ظاهر شود. اگر یک بیمار این علائم را داشت باید بلافاصله به پزشک مراجعه و سابقه سفر خود در دو هفته اخیر و داروهای مصرفی خود را به پزشک اطلاع‌رسانی کند.
بسیاری از بیماران با خود‌مراقبتی در منزل و استراحت و درمان‌های ساده خانگی بهبود می‌یابند. این توصیه‌ها شامل استراحت کافی، مصرف مایعات فراوان و پرهیز از مصرف نوشابه، چای، قهوه و سایر نوشیدنی‌های کافئین‌دار و انرژی‌زا، مصرف میوه و سبزیجات و استفاده از استامینوفن برای کاهش درد و تب است.
پرهیز از مصرف داروهایی مانند ایبوپروفن (ادویل و ژلوفن)، آسپرین، نوافن، دیکلوفناک، ناپروکسن و مفنامیک‌اسید باید مورد توجه جدی قرار گیرد؛ چراکه در این بیماری ممکن است باعث خونریزی شود. اما نکته‌ای که نباید فراموش کرد، این است که تب دانگ از انسان به انسان منتقل نمی‌شود و جداسازی بیمار از سایر افراد خانواده ضرورت ندارد. تب دانگ یک بیماری ویروسی است که توسط گزش پشه آئدس منتقل می‌شود. این بیماری در کشورهای عربی خلیج فارس مانند امارات متحده عربی و عمان و در کشورهای پاکستان، هند و عربستان و بسیاری از مناطق گرمسیری جهان وجود دارد.
تخلیه و تمیز‌کردن مرتب ظروف محتوای آب مانند گلدان‌های شیشه‌ای، ظروف زیرگلدان، ظروف آب پرندگان و حیوانات و موارد مشابه (هر دو روز یک بار)، تعبیه در روی ظروف محتوای آب مانند تانکر و بشکه، جلوگیری از تجمع آب زیر کولر، جلوگیری از تجمع آب راکد در زباله‌ها و ضایعات جامد مانند ظروف رها‌شده، ضایعات اتومبیل، لنج و قایق و لاستیک از طریق پوشاندن یا جمع‌آوری آنها، وارونه‌کردن اجسام در معرض باران مانند ظروف و قایق‌های بلااستفاده، پوشیدن لباس‌های آستین‌بلند و شلوار بلند و جوراب از راه‌های پیشگیری از تب دانگ بوده و ضروری است در زمان مسافرت به مناطق همه‌گیری بیماری، از قلم دافع حشرات بر روی مناطقی از پوست که با لباس پوشیده نمی‌شود، استفاده شود.
