آیا منابع طبیعی کشور فریادرسی دارد؟

عرصه‌های منابع‌ طبیعی کشور همواره به اشکال مختلف، مورد طمع زمین‌خواران بوده است. در دولت جمهوری اسلامی ایران مدیریت این منابع در اختیار سازمان منابع‌ طبیعی و آبخیزداری کشور قرار گرفته است.

برخلاف نظر اعلام‌شده ریاست محترم جمهور مبنی بر انتخاب افراد متخصص در هر مدیریت، انتصاب تعجب‌برانگیز شخصی ناآشنا با منابع‌ طبیعی و بدون تجربه در این بخش به سرپرستی سازمان منابع‌ طبیعی کشور در تاریخ  05/09/1403، نگرانی‌های بسیاری از متخصصان، استادان دانشگاه و کارشناسان مربوطه را برانگیخته است. از‌جمله مواردی که این نگرانی دلسوزان منابع‌ طبیعی را تأیید کرده، موضع سرپرست جدید این سازمان در روز معارفه درباره مسئله تداخلات اراضی است که به باور ما، نه‌تنها اولویت فنی و علمی این سازمان نیست، بلکه شائبه زمین‌خواری‌های گسترده در آن وجود دارد. این نگرانی با نامه اخیر سازمان امور اراضی کشور در مورخ 14/09/1403 به معاونت محترم حقوقی رئیس‌جمهور در همین زمینه که طبق نظر کارشناسان این حوزه، خارج از عرف کاری و مبتنی بر آدرس غلط دادن است، تشدید شده است. به‌همین‌دلیل بسیاری از استادان دانشگاه و کارشناسان این حوزه نگرانی‌ و دلایل خود را برای جلوگیری از بروز فساد جدید در عرصه منابع‌ طبیعی در قالب نامه و بیانیه‌های مختلف اعلام کرده‌اند. متأسفانه تاکنون به این نگرانی‌ها پاسخی داده نشده است.

شایان ذکر است که در اقداماتی متعدد از سوی مراجع مختلف علمی و تخصصی کشور، مطالبی منتشر شده است: درخواست ۷۰ نفر از استادان دانشگاه و کارشناسان جنگل از رئیس‌جمهور با عنوان «مدیریت را به جنگل‌ها بازگردانید»، نامه جمعی از استادان دانشگاه و متخصصان منابع‌ طبیعی کشور با عنوان «آیا حراج منابع‌ طبیعی در راه است؟»، مقاله «چرا دولت برخلاف وعده‌های انتخاباتی‌اش به تخریب منابع‌ طبیعی ادامه می‌دهد؟»، همچنین نامه ۱۶۵ نفر از استادان دانشگاه و مراکز پژوهشی منابع‌ طبیعی کشور به وزیر محترم جهاد کشاورزی، نامه انجمن علمی جنگلبانی ایران و ده‌ها مقاله و مطالب علمی در فضای مجازی از سوی دانشگاهیان و کارشناسان در اهمیت انتخاب رئیس سازمان و اهلیت او در موضوع منابع‌ طبیعی انجام شده است. طبیعتا انتخاب و انتصاب فردی که با موضوع منابع‌ طبیعی نا‌آشناست، برای این سازمان و همان‌طور که اشاره شد، موضع ایشان در عرصه‌های طبیعی کشور، باعث دغدغه و نگرانی شد و از نگاه ما، اصلاح و تغییر این انتصاب، تنها راه حفاظت و صیانت از منابع‌ طبیعی کشور خواهد بود. 

جمعیت طبیعت سبز ایران