باز هم تعرفه
هفته گذشته رئیس سازمان نظام پزشکی اظهارات مهمی بیان کرد که در میان اخبار داغی که هرروز می‌رسد، گم شد. رئیس سازمان به عنوان مهم‌ترین فردی که هم‌زمان منافع مردم، پزشکان و دولت را نمایندگی می‌کند، نسبت به روند تعیین و تغییر تعرفه‌های پزشکی و تأثیر آن بر سیستم سلامت کشور که همین الان هم دچار بحران است، اعلام خطر کرد.
هفته گذشته رئیس سازمان نظام پزشکی اظهارات مهمی بیان کرد که در میان اخبار داغی که هرروز می‌رسد، گم شد. رئیس سازمان به عنوان مهم‌ترین فردی که هم‌زمان منافع مردم، پزشکان و دولت را نمایندگی می‌کند، نسبت به روند تعیین و تغییر تعرفه‌های پزشکی و تأثیر آن بر سیستم سلامت کشور که همین الان هم دچار بحران است، اعلام خطر کرد. متأسفانه سازمان نظام پزشکی فقط به توصیه و اعلام خطر تقلیل داده شده است و از تمامی اختیارات قانونی خود در تعیین تعرفه و سایر مسائل بازداشته شده است. این تقلیل هنوز که هنوز است اثرات مخربش بر سیستم سلامت ناشناخته مانده. دولت و مخالفانش با هر نگاه و نظری فقط در یک نکته به توافق می‌رسند؛ آن نکته این است که سلامت و کیفیت آن، فقط به اراده نیک یا بد پزشکان مربوط می‌شود و نه امکانات مالی و پرسنلی‌ای که در اختیارشان قرار می‌گیرد و نه مدیریت مدرنی که باید با جهان در ارتباط تنگاتنگ باشد.
رئیس سازمان تأکید کرد حداکثر 20 درصد تعرفه‌های پزشکی به دستمزد پزشکان مربوط می‌شود و 80 درصد مربوط به تشکیلات و تجهیزات لازم برای سلامت است. به‌علاوه میزان تعرفه است که تعیین می‌کند چه میزان منابع مالی در اختیار بیمارستان‌های دانشگاهی قرار گیرد؟ تنگدستی بیمارستان‌های دانشگاهی که تنها پناه محروم‌ترین اقشار مردم هستند، بیش از هرچیز به دلیل نازل‌بودن تعرفه‌هایی است که دولت تعیین می‌کند و عرصه عمومی و روشنفکرانش به آن اعتراض نمی‌کنند. راهروهای تنگ و شلوغی که بسیاری از مردم بدترین ساعات زندگی‌شان را می‌گذرانند و پزشکان جوان آن را به‌عنوان خاطراتی تلخ از این کشور در کوله‌بار خود به هجرت می‌برند باورکردنی نیست.
عرصه عمومی‌ای که در مورد هرچیز بزرگ و کوچک از سگ‌های ولگرد تا محیط زیست و... حساس است و واکنش نشان می‌دهد، در مورد تعیین تعرفه‌ها سکوت می‌کند و خواهان افزایش اعتبارات و منابع لازم برای سلامت خود و مردم نمی‌شود. هر بار به یادآخرین پرداخت برای یک جراحی نه‌چندان ضروری می‌افتند و توجه نمی‌کنند که برخی از این پرداخت‌های هنگفت هم به دلیل انکار اقتصاد در سیستم سلامت و در فضایی این چنین رخ می‌دهند. پزشکان به عنوان تنها گروهی که به‌عینه تأثیر تعرفه‌ها را بر سیستم سلامت کشور، بر کیفیت درمان بیماران و بر شرایط کاری خود احساس می‌کنند، وظیفه خود می‌بینند که این بدیهیات را با همه به اشتراک گذاشته و باعث اصلاح امور شوند. هرچند بلافاصله دو گروه متخاصمی که در این نقطه به اشتراک رسیده‌اند ایشان را متهم به تضاد منافع کرده، بزرگ‌ترین دشنام یعنی منفعت‌طلبی و اظهارنظر برای حفظ منافع را به آنان نسبت می‌دهند. امسال تصمیم داشتم درمورد تعرفه چیزی ننویسم اما اظهارات رئیس نظام پزشکی نباید در هیاهو مغفول می‌ماند. گرچه این بازتاب هم به جایی نخواهد رسید.
