نگاه اقتصادی به ما؛ نیاز به پاسخهای درست
دنیا تنها به ما از دریچه اقتصادی نگاه نمیکند بلکه به نمود آن در افزایش کیفیت زندگی و رضایت اجتماعی نیز توجه میکند.
علیرضا رضائی: دنیا تنها به ما از دریچه اقتصادی نگاه نمیکند بلکه به نمود آن در افزایش کیفیت زندگی و رضایت اجتماعی نیز توجه میکند. در جهانی که به سرعت در حال تغییر است توانایی تطبیق و نوآوری ما به همراه تصمیمگیریهای تصحیح و استراتژیک، کلید اصلی برای دستیابی به موفقیت پایدار هستند این مسیر نهتنها به ما امکان میدهد تا در عرصه اقتصادی پیشرفت کنیم، بلکه کیفیت زندگی و رضایت اجتماعی را نیز بهبود میبخشد. در مطالعهای که در سال 2017 با عنوان چه زمانی رشد اقتصادی رضایت از زندگی را بهبود میبخشد؟ تحلیل چندسطحی نقشهای اعتماد اجتماعی و درآمد با بررسی 46 کشور بین سالهای 1981 تا 2012 منتشر شده است نشان میدهد که اعتماد اجتماعی به طور مثبت و قابل توجهی با رضایت از زندگی ارتباط دارد و بر اساس نظریههای اقتصادی این استدلال میشود که سرمایه اجتماعی و بهویژه اعتماد به دیگران، رشد اقتصادی را افزایش میدهد. صرفنظر از سطح فعلی درآمد جامعه، بهبود مستمر شرایط زندگی و چشمانداز مثبت برای سالهای آینده برای توسعه و رشد کشور از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است. موفقیت زمانی به دست میآید که نهتنها اعداد و آمار بلکه کیفیت تصمیمگیریها، نوآوریها و تعاملات ما نیز مورد توجه قرار میگیرد و آنچه اهمیت دارد، توانایی تطبیق با تغییرات سریع و نیازهای جدید است. برنامهریزی استراتژیک و انعطافپذیری از اصول اساسی برای پیشرفت و موفقیتهای پایدار هستند. علاوه بر این یکی از مهمترین ابعاد موفقیت در دنیای مدرن، توانایی ایجاد نوآوری و بهرهبرداری از فرصتهای جدید است. این امر نیازمند تفکر خلاق و انعطافپذیری در برابر تغییرات است. آنهایی که قادر به انطباق سریع با شرایط متغیر هستند، میتوانند نهتنها در زمینههای اقتصادی بلکه در سایر جنبههای اجتماعی و فرهنگی نیز موفق باشند. به قول ژوزف شومپیتر که نظریه تخریب خلاق را در سال 1942 معرفی کرد نوآوری مهمترین عامل رقابتپذیری و بهبود رشد اقتصادی است. در مطالعهای که در فوریه 2024 با عنوان چگونه فناوری و سازگاری نهادی باعث ارتقای کارآفرینی و رشد اقتصادی پایدار میشود، در مجله تحقیقات بازرگانی منتشر شده است نشان داده شده که کشور چین در مدت کوتاهی به رشد اقتصادی گستردهای رسیده بود اما حفظ رشد برای مدتی طولانی با ترتیبات سازمانی ناقص و کاهش بازدهی اقتصادی ممکن نبود. نویسندگان این مقاله دریافتند که رشد اقتصادی چین از عاملمحوری به نوآوریمحوری تغییر کرده است و عامل توسعه، رشد بهرهوری بوده است. رشد بهرهوری چین عمدتا به تغییرات نهادی تدریجی و مداوم نسبت داده میشود که این نهاد شامل نهادهای رسمی، به عنوان مثال دموکراسی و قانون و نهادهای غیررسمی، مانند اخلاق و آداب و رسوم است. علاوه بر این، عدم قطعیت سیاست اقتصادی بهشدت با کاهش رشد اقتصادی و عملکرد مرتبط است. سیاست نامطمئن سرمایهگذاری مشاغل و افراد را به تعویق انداخت که تأثیر آن بر هزینههای مشتری و تصمیمات مالی را برجسته میکند. در نهایت پیروزی برای ما زمانی حاصل میشود که اعداد و آمار نشاندهنده پیشرفت ما باشند، اما این کافی نیست. ما باید به کیفیت زندگی و رضایت اجتماعی نیز توجه کنیم. تنها در این صورت است که میتوانیم به موفقیت واقعی دست یابیم. به این ترتیب، با نگاه جامع و دقیق به تمامی جنبههای زندگی و اقتصاد، میتوانیم به پاسخهای درست و نتایج مطلوب دست یابیم.