چرا زنان به سراغ درمان با هورمونی مردانه می‌روند؟
تستوسترون، هورمونی مردانه است و در بدن انسان نقش‌های مختلفی ایفا می‌کند. این هورمون در مردان موجب افزایش توده عضلانی و بم‌شدن صدا می‌شود. در بدن زنان سطح تستوسترون معمولا بسیار پایین‌تر از مردان است، با‌این‌حال در افزایش سلامت عضلانی و انرژی نقش ایفا می‌کند.
ایسنا: تستوسترون، هورمونی مردانه است و در بدن انسان نقش‌های مختلفی ایفا می‌کند. این هورمون در مردان موجب افزایش توده عضلانی و بم‌شدن صدا می‌شود. در بدن زنان سطح تستوسترون معمولا بسیار پایین‌تر از مردان است، با‌این‌حال در افزایش سلامت عضلانی و انرژی نقش ایفا می‌کند. براساس داده‌های اخیر شرکت فناوری سلامت «آی‌کیووی‌آی‌ای» (IQVIA)، تجویز اشکال دارویی مختلف تستوسترون در ایالات متحده بین سال‌های ۲۰۱۳ تا ۲۰۲۳ تقریبا ۵۰ درصد بیشتر شده است. پزشکان می‌گویند تمایل به استفاده از این داروها به مردان محدود نمی‌شود و زنان در دهه‌های ۴۰ و ۵۰سالگی هم به آن علاقه دارند. به گفته «ربه‌کا دانسمورسو»، مدیر ارشد پزشکی شرکت «جنو» (Gennev)، این موضوع تقریبا همه‌گیر شده است و شماری از زنان تصور می‌کنند قرص حاوی این هورمون همان داروی معجزه‌آسایی است که به دنبالش بودند. در‌حالی‌که این روزها بسیاری از اطلاعات بدون اینکه دلیل عملی و موجه داشته باشند بین کاربران شبکه‌های اجتماعی دست به دست می‌شوند و گاهی حتی عواقب زیان‌بار دارند، در این مقاله متخصصان آمریکایی به بررسی و صحت‌سنجی ادعای مفید‌بودن این داروی هورمونی برای زنان پرداخته‌اند. از آنجا که برخی متقاضیان، ژل‌ها یا قرص‌های حاوی این هورمون مردانه را از طریق سفارش به مراکز زیبایی-درمان دریافت می‌کنند، احتمالا تعداد زنان آمریکایی که این داروها را مصرف می‌کنند بیشتر از چیزی است که تصور می‌شود. سطح تستوسترون در مردان معمولا حدود ۱۵ برابر بیشتر از زنان است و در هر دو جنس، طبیعی است که سطح تستوسترون با افزایش سن کاهش یابد؛ در مردان از حدود ۳۰سالگی و در زنان از حدود ۴۰سالگی، اما این کاهش لزوما به این معنا نیست که به جایگزین نیاز داشته باشند. به گزارش ایندیپندنت، سطح تستوسترون که به عنوان «طبیعی» در نظر گرفته می‌شود، می‌تواند در آزمایشگاه‌های مختلف متفاوت باشد. بنابراین پایین‌بودن سطح تستوسترون به‌‌تنهایی دلیل کافی برای شروع درمان نیست. پزشکان برای تصمیم‌گیری درباره درمان، ترکیبی از علائم بیمار و نتایج آزمایش خون را در نظر می‌گیرند و اگر بیمار علائمی مانند افسردگی، بی‌حالی و علائم دیگری داشته باشد که نشانه‌های تستوسترون پایین هستند، پزشکان ابتدا سطح این هورمون را با آزمایش خون بررسی و سپس درباره درمان تصمیم‌گیری می‌کنند. درمان‌های مبتنی بر تستوسترون از طریق استعمال موضعی ژل روی سطح شانه، مصرف قرص و... انجام می‌شود. محصولات موضعی نیز برای اولین بار اوایل دهه ۲۰۰۰ وارد بازار شدند.