گیلان؛ از هاب ترانزیتی تا بازیابی نقش تاریخی
در گذار اقتصاد ملی به ساختارهای نوین توسعه، استان گیلان در موقعیتی استراتژیک قرار گرفته که می‌تواند مسیر جدیدی از رشد و تحول را تجربه کند. استانی که تا دهه‌ها بر کشاورزی سنتی و اقتصاد روستامحور تکیه داشت، اکنون با بهره‌گیری از ظرفیت‌های نوظهور ترانزیتی، در آستانه بازتعریف نقش تاریخی و اقتصادی خود در سطح ملی و بین‌المللی قرار گرفته است.
محمدطاها محمودی-فعال رسانه‌ای و روزنامه‌نگار: در گذار اقتصاد ملی به ساختارهای نوین توسعه، استان گیلان در موقعیتی استراتژیک قرار گرفته که می‌تواند مسیر جدیدی از رشد و تحول را تجربه کند. استانی که تا دهه‌ها بر کشاورزی سنتی و اقتصاد روستامحور تکیه داشت، اکنون با بهره‌گیری از ظرفیت‌های نوظهور ترانزیتی، در آستانه بازتعریف نقش تاریخی و اقتصادی خود در سطح ملی و بین‌المللی قرار گرفته است.
راه‌آهن رشت–آستارا؛ حلقه طلایی کریدور شمال–جنوب
پروژه راه‌آهن رشت–آستارا که به عنوان آخرین حلقه گم‌شده کریدور بین‌المللی شمال–جنوب شناخته می‌شود، افق جدیدی برای تجارت منطقه‌ای و جهانی می‌گشاید. این مسیر ریلی، ایران را به بازارهای حوزه قفقاز، دریای کاسپین، اوراسیا و نهایتا اروپا متصل می‌کند و با کاهش هزینه‌ها و زمان حمل‌ونقل، زمینه‌ای برای جذب سرمایه‌گذاری‌های خارجی و گسترش همکاری‌های بین‌المللی فراهم می‌کند. گیلان به واسطه این پروژه، می‌تواند نقشی کلیدی در شبکه تأمین جهانی کالا ایفا کند.
از کشاورزی سنتی تا اقتصاد لجستیک‌محور
گذار گیلان از یک اقتصاد عمدتا کشاورزی به سمت یک اقتصاد ترانزیت‌محور، تحولی بنیادین در ساختار اشتغال، زیرساخت‌ها و حوزه سرمایه‌گذاری این استان به همراه خواهد داشت. با گسترش زیرساخت‌های حمل‌ونقل و انبارداری، فعالیت‌هایی نظیر لجستیک، مدیریت زنجیره تأمین، خدمات بندری و صادرات‌محور جایگزین بخش‌هایی از فعالیت‌های سنتی کشاورزی خواهند شد. این تغییر نه‌تنها چهره اقتصادی استان را دگرگون می‌کند، بلکه فرصت‌های اشتغال جدید و متنوعی برای جوانان فراهم خواهد کرد.
دریا؛ دارایی استراتژیک گیلان در مسیر توسعه پایدار
سواحل دریای خزر، به‌ویژه بنادر انزلی و آستارا، ظرفیت عظیمی برای ایجاد یک شبکه حمل‌ونقل ترکیبی (ریلی–دریایی) دارند. توسعه پایانه‌های لجستیکی دریایی و اسکله‌های چندمنظوره، گیلان را در مسیر کریدورهای بین‌المللی مانند طرح «راه ابریشم جدید» قرار خواهد داد. این هم‌افزایی دریا و ریل، مزیت رقابتی بزرگی در برابر رقبای منطقه‌ای ایجاد می‌کند.
ترکیب هوشمند ترانزیت و گردشگری فرهنگی
هم‌زمان با توسعه زیرساخت‌های اقتصادی، احیای عناصر فرهنگی–تاریخی استان نیز می‌تواند ابعاد جدیدی از توسعه پایدار را فعال کند. کاروانسراهای قدیمی، بازارهای سنتی و بافت تاریخی شهرهایی مانند رشت و انزلی، ظرفیت تبدیل‌شدن به مراکز فرهنگی–تجاری مدرن را دارند. این ترکیب می‌تواند گردشگران داخلی و خارجی را به تجربه‌ای متفاوت از «تجارت و تاریخ» در گیلان دعوت کند. برگزاری جشنواره‌های محلی، نمایشگاه‌های بین‌المللی در حوزه حمل‌ونقل و لجستیک و رویدادهای فرهنگی با محوریت گیلان می‌تواند تصویر جدیدی از این استان به نمایش بگذارد: گیلان به عنوان «پل ارتباطی فرهنگ‌ها» میان آسیا و اروپا.
هویت تاریخی در دل آینده اقتصادی
استان گیلان، که روزگاری بخش مهمی از مسیر جاده ابریشم دریایی بوده است، امروز می‌تواند با تکیه بر موقعیت جغرافیایی ممتاز و پشتوانه فرهنگی غنی خود، به یکی از نقاط کانونی پیوند اقتصادهای منطقه‌ای و جهانی بدل شود. ثبت جهانی عناصر میراث ملموس و ناملموس گیلان در فهرست یونسکو، از جمله موسیقی، غذا، معماری سنتی و صنایع دستی، می‌تواند هم‌زمان با رشد اقتصادی، هویت محلی را نیز در متن تحولات حفظ و تقویت کند.
فرصتی بی‌بدیل برای جهشی پایدار
فرصتی که امروز پیش‌روی گیلان قرار دارد، ترکیبی از موقعیت جغرافیایی ممتاز، پروژه‌های کلیدی زیرساختی و ظرفیت‌های فرهنگی–تاریخی منحصربه‌فرد است. اگر این مسیر با سیاست‌گذاری‌های دقیق، مشارکت بخش خصوصی و نگاه بین‌المللی مدیریت شود، گیلان می‌تواند به الگویی موفق از توسعه منطقه‌ای در ایران بدل شود؛ الگویی که در آن ترانزیت و توریسم، دو موتور اصلی رشد اقتصادی و فرهنگی باشند.
