دو تحلیل درباره دوران پساظریف
حذف یا عزل یا استعفای ظریف از دولت مسعود پزشکیان اتفاق بزرگی بود که واکنشها نسبت به آن ادامه دارد.
به گزارش گروه رسانه ای شرق؛ پس از انتشار استعفانامه ظریف و البته سخنان افراد مخالف او‌نظیر حمید رسایی همچنان واکنشها نسبت به این اتفاق ادامه دارد. رسانه‌ها و افراد تحلیلهای مختلفی درباره دوران پسا ظریف ارائه می‌دهند. در این متن به دو دیدگاه اشاره می‌شود.
بحران محبوبیت در کمین رئیس جمهور
روزنامه اصولگرای فرهیختگان حذف ظریف را اتفاقی مهم در دولت چهاردهم ارزیابی کرد و نوشت: ظریف عملاً حامیان خود را به بدنه حامی مسعود پزشکیان متصل و آن‌ها را به بدنه حامی دولت تبدیل کرد. حذف محمدجواد ظریف از دولت، این بدنه اجتماعی حامی دولت را از دولت دور می‌کند و منجر به فاصله‌گذاری آن‌ها با دولت چهاردهم می‌شود.
حذف فیزیکی و ایده او در فضای سیاسی مخصوصاً در عرصه سیاست‌خارجی که حمایت جدی این بدنه را به همراه داشت، نسبت آن‌ها با دولت مسعود پزشکیان را یا در رفتارهای رادیکال خلاصه می‌کند یا آن‌ها را به سمت انفعال و بی‌تفاوتی در تصمیمات دولت سوق می‌دهد.
رفت که دولت آسیب نبیند
روزنامه رسمی دولت یعنی روزنامه ایران در این باره نوشت:
ارجاع کوتاه ظریف به تعبیر «بهانه برای سنگ‌اندازی» اشاره او به مجادله‌ای است که یک جریان سیاسی از زمان آغاز به کار دولت و با هدف جلوگیری از ایفای نقش این دیپلمات کهنه‌کار در اتاق فکر راهبردی دولت چهاردهم آغاز کرد.
البته به نظر می‌رسد تصمیم ظریف برای استعفا بیشتر برای پایان دادن به بهانه‌جویی طیف مخالف دولت، همچون رفتار مادری است که در واکنش به حکم دونیم شدن فرزندش، از حق مادری صرف‌نظر کرد تا به این ترتیب دولت چهاردهم آسیب نبیند.
