بوریس جانسون نخست‌وزیر جدید بریتانیا شد
محبوب ترامپ در خانه شماره 10
گروه جهان: بوریس جانسون که در بچگی آرزو داشته «شاه جهان» شود، حالا نخست‌وزیر بریتانیا است؛ امری که بسیاری از تحلیلگران آن را خبری بد برای مردم بریتانیا تعبیر می‌کنند. روز گذشته اعضای حزب محافظه‌کار بریتانیا، بوریس جانسون را به‌عنوان رهبر این حزب و جانشین ترزا می، نخست‌وزیر بریتانیا، انتخاب کردند. بوریس جانسون، وزیر خارجه سابق بریتانیا که دیرزمانی رؤیای هدایت کشورش را در سر داشت، با کسب 92 هزار و 153 رأی، 66 درصد آرا را از آن خود کرد و با اختلاف زیاد از جرمی هانت، رقیب خود، پیشی گرفت. تقریبا 160 هزار نفر از اعضای حزب محافظه‌کار واجد شرایط رأی‌دادن بودند و بر اساس گزارش‌ها مشارکت در این انتخابات هم بیش از 87 درصد بود. به‌این‌ترتیب جانسون امشب رسما جایگزین ترزا می می‌شود و به خانه شماره 10 خیابان داونینگ نقل‌مکان می‌کند.
جانسون روز گذشته نطق پیروزی‌اش را با تقدیر از ترزا می شروع کرد و «خدمت‌کردن در کابینه» او را افتخاری برای خود خواند. او در بدو پیروزی به مخاطبانش سه وعده داد: «اجرای برگزیت، متحدکردن کشور و شکست جرمی کوربین، رهبر حزب کارگر». او در سخنرانی خود در مرکز ملکه الیزابت دوم در لندن، از برنامه‌اش برای توانمندکردن این کشور خبر داد و گفت تا 31 اکتبر برگزیت را عملی می‌کند؛ وعده‌ای که با توجه به نداشتن اکثریت در پارلمان بریتانیا، اندکی خام‌دستانه به نظر می‌رسد. هرچند جانسون پیش‌از‌این گفته بود حتی بدون توافق با اتحادیه اروپا، بریتانیا را از این اتحادیه خارج خواهد کرد.
او همچنین با تشکر از آن دسته از اعضای حزب محافظه‌کار که به او رأی داده‌اند، گفت: «تردیدی نیست هستند کسانی که عاقلانه‌‌بودن رأی شما را به پرسش خواهند گرفت اما باید بگویم هیچ فرد و هیچ حزبی عقلانیت و خرد را در انحصار خود ندارد». او درعین‌حال گفت: «مانند غولی خفته، ما ریسمان‌های تردید نسبت به خود و منفی‌بافی را قطع خواهیم کرد و برای این منظور، آموزش‌وپرورش بهتر، زیرساخت‌های بهتر، پلیس بیشتر ارتباط بهتر اینترنتی در هر خانه را ایجاد خواهیم کرد. ما این کشور حیرت‌آور را متحد کرده و به پیش خواهیم برد».
جانسون در حالی هدایت یکی از مهم‌ترین کشورهای غربی را در دست گرفته است که به قول جرمی کوربین از حمایت کمتر از صد هزار نفر از اعضای حزب محافظه‌کار برخوردار است و «نه حمایت کل کشور». این البته امتیازی است که شکست ترزا می و استعفای او در اختیار بوریس جانسون فرصت‌طلب قرار داد.
همان‌طورکه انتظار می‌رفت، دونالد ترامپ، رئیس‌جمهوری ایالات‌متحده، از به‌قدرت‌رسیدن جانسون در بریتانیا استقبال کرد و به او تبریک گفت. بسیاری از رسانه‌های جهان از شباهت‌های بی‌شمار این دو رهبر سیاسی نوشته‌اند. هر دو اظهاراتی نژادپرستانه در کارنامه خود دارند، هر دو از ارزش‌ها و قوانین احزاب خود تخطی می‌کنند و قوانین مخصوص به خود را دارند. جانسون نامزد محبوب ترامپ بود و هفته گذشته هم به خبرنگاران گفته بود: «او مرد متفاوتی است ولی خب آنها می‌گویند من هم متفاوتم». با‌این‌حال مشخص نیست آیا این تفاوت می‌تواند بریتانیا را از بحران بی‌سابقه عبور دهد یا نه. در طول تاریخ، آشوب، سنگ محک سیاست‌مداران و رهبران جهان بوده است ولی به نظر نمی‌رسد این داستان درباره جانسون و بریتانیای امروز که یکی از بزرگ‌ترین بحران‌های سیاسی خود از زمان جنگ جهانی دوم را پشت سر می‌گذارد، صادق باشد. هنوز هیچ نشده، بوریس جانسون با چالش‌های بی‌شماری روبه‌روست که چند‌وچون خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا و حل‌وفصل اختلافات داخلی حزب محافظه‌کار این کشور از عمده‌ترین‌های آن هستند.جانسون پیش از آنکه پای خود را به ساختمان شماره 10 بگذارد، با شورش‌های
داخلی مواجه شده و چندین وزیر کلیدی کابینه ازجمله فیلیپ هاموند، وزیر خزانه‌داری بریتانیا، اعلام کرده‌اند در صورت پیروزی او از سمت خود استعفا خواهند داد.
مهم‌ترین مسئله این افراد وعده جانسون مبنی‌بر برگزیت حتی بدون توافق تا 31 اکتبر است. این مخالفان داخلی جانسون بر این باورند که او با این کار تلاش می‌کند پارلمان بریتانیا را دور بزند. درهمین‌حال، دیوید گائوک، وزیر دادگستری بریتانیا نیز گفت روز چهارشنبه از سمتش کناره‌گیری می‌کند. او گفته با توجه به اینکه از زمان روی‌کار‌آمدن ترزا می به کابینه آمده، بهتر است که با رفتن می او هم استعفا دهد.
به باور بسیاری از تحلیلگران بزرگ‌ترین چالش پیش‌روی جانسون همان روز 31 اکتبر اتفاق می‌افتد، یعنی روزی که بریتانیا باید از اتحادیه اروپا خارج شود. خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا که اولین بار دیوید کامرون، نخست‌وزیر سابق این کشور آن را به رأی گذاشت هم منجربه قربانی‌شدن خود کامرون شد و هم ترزا می را مجبور به استعفا کرد. ترزا می در چند ماه گذشته تمام هم‌و‌غم خود را به یافتن راهکاری برای خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا معطوف کرده بود اما طرح‌های او یکی پس از دیگری از سوی پارلمان این کشور رد شدند و او در نهایت بر آن بود که برگزیت را به تعویق بیندازد. هیچ‌کس فکر نمی‌کند که جانسون بتواند بهتر از ترزا می با اتحادیه اروپا گفت‌و‌گو کند و توافق‌نامه‌ای موردپسند پارلمان به دست آورد. از آن‌سو تحلیلگران و محققان اقتصادی مستقل بسیاری هشدار داده‌اند که خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا بدون توافق فاجعه‌ای اقتصادی خواهد بود.
گروه جهان: بوریس جانسون که در بچگی آرزو داشته «شاه جهان» شود، حالا نخست‌وزیر بریتانیا است؛ امری که بسیاری از تحلیلگران آن را خبری بد برای مردم بریتانیا تعبیر می‌کنند. روز گذشته اعضای حزب محافظه‌کار بریتانیا، بوریس جانسون را به‌عنوان رهبر این حزب و جانشین ترزا می، نخست‌وزیر بریتانیا، انتخاب کردند. بوریس جانسون، وزیر خارجه سابق بریتانیا که دیرزمانی رؤیای هدایت کشورش را در سر داشت، با کسب 92 هزار و 153 رأی، 66 درصد آرا را از آن خود کرد و با اختلاف زیاد از جرمی هانت، رقیب خود، پیشی گرفت. تقریبا 160 هزار نفر از اعضای حزب محافظه‌کار واجد شرایط رأی‌دادن بودند و بر اساس گزارش‌ها مشارکت در این انتخابات هم بیش از 87 درصد بود. به‌این‌ترتیب جانسون امشب رسما جایگزین ترزا می می‌شود و به خانه شماره 10 خیابان داونینگ نقل‌مکان می‌کند.
جانسون روز گذشته نطق پیروزی‌اش را با تقدیر از ترزا می شروع کرد و «خدمت‌کردن در کابینه» او را افتخاری برای خود خواند. او در بدو پیروزی به مخاطبانش سه وعده داد: «اجرای برگزیت، متحدکردن کشور و شکست جرمی کوربین، رهبر حزب کارگر». او در سخنرانی خود در مرکز ملکه الیزابت دوم در لندن، از برنامه‌اش برای توانمندکردن این کشور خبر داد و گفت تا 31 اکتبر برگزیت را عملی می‌کند؛ وعده‌ای که با توجه به نداشتن اکثریت در پارلمان بریتانیا، اندکی خام‌دستانه به نظر می‌رسد. هرچند جانسون پیش‌از‌این گفته بود حتی بدون توافق با اتحادیه اروپا، بریتانیا را از این اتحادیه خارج خواهد کرد.
او همچنین با تشکر از آن دسته از اعضای حزب محافظه‌کار که به او رأی داده‌اند، گفت: «تردیدی نیست هستند کسانی که عاقلانه‌‌بودن رأی شما را به پرسش خواهند گرفت اما باید بگویم هیچ فرد و هیچ حزبی عقلانیت و خرد را در انحصار خود ندارد». او درعین‌حال گفت: «مانند غولی خفته، ما ریسمان‌های تردید نسبت به خود و منفی‌بافی را قطع خواهیم کرد و برای این منظور، آموزش‌وپرورش بهتر، زیرساخت‌های بهتر، پلیس بیشتر ارتباط بهتر اینترنتی در هر خانه را ایجاد خواهیم کرد. ما این کشور حیرت‌آور را متحد کرده و به پیش خواهیم برد».
جانسون در حالی هدایت یکی از مهم‌ترین کشورهای غربی را در دست گرفته است که به قول جرمی کوربین از حمایت کمتر از صد هزار نفر از اعضای حزب محافظه‌کار برخوردار است و «نه حمایت کل کشور». این البته امتیازی است که شکست ترزا می و استعفای او در اختیار بوریس جانسون فرصت‌طلب قرار داد.
همان‌طورکه انتظار می‌رفت، دونالد ترامپ، رئیس‌جمهوری ایالات‌متحده، از به‌قدرت‌رسیدن جانسون در بریتانیا استقبال کرد و به او تبریک گفت. بسیاری از رسانه‌های جهان از شباهت‌های بی‌شمار این دو رهبر سیاسی نوشته‌اند. هر دو اظهاراتی نژادپرستانه در کارنامه خود دارند، هر دو از ارزش‌ها و قوانین احزاب خود تخطی می‌کنند و قوانین مخصوص به خود را دارند. جانسون نامزد محبوب ترامپ بود و هفته گذشته هم به خبرنگاران گفته بود: «او مرد متفاوتی است ولی خب آنها می‌گویند من هم متفاوتم». با‌این‌حال مشخص نیست آیا این تفاوت می‌تواند بریتانیا را از بحران بی‌سابقه عبور دهد یا نه. در طول تاریخ، آشوب، سنگ محک سیاست‌مداران و رهبران جهان بوده است ولی به نظر نمی‌رسد این داستان درباره جانسون و بریتانیای امروز که یکی از بزرگ‌ترین بحران‌های سیاسی خود از زمان جنگ جهانی دوم را پشت سر می‌گذارد، صادق باشد. هنوز هیچ نشده، بوریس جانسون با چالش‌های بی‌شماری روبه‌روست که چند‌وچون خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا و حل‌وفصل اختلافات داخلی حزب محافظه‌کار این کشور از عمده‌ترین‌های آن هستند.جانسون پیش از آنکه پای خود را به ساختمان شماره 10 بگذارد، با شورش‌های
داخلی مواجه شده و چندین وزیر کلیدی کابینه ازجمله فیلیپ هاموند، وزیر خزانه‌داری بریتانیا، اعلام کرده‌اند در صورت پیروزی او از سمت خود استعفا خواهند داد.
مهم‌ترین مسئله این افراد وعده جانسون مبنی‌بر برگزیت حتی بدون توافق تا 31 اکتبر است. این مخالفان داخلی جانسون بر این باورند که او با این کار تلاش می‌کند پارلمان بریتانیا را دور بزند. درهمین‌حال، دیوید گائوک، وزیر دادگستری بریتانیا نیز گفت روز چهارشنبه از سمتش کناره‌گیری می‌کند. او گفته با توجه به اینکه از زمان روی‌کار‌آمدن ترزا می به کابینه آمده، بهتر است که با رفتن می او هم استعفا دهد.
به باور بسیاری از تحلیلگران بزرگ‌ترین چالش پیش‌روی جانسون همان روز 31 اکتبر اتفاق می‌افتد، یعنی روزی که بریتانیا باید از اتحادیه اروپا خارج شود. خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا که اولین بار دیوید کامرون، نخست‌وزیر سابق این کشور آن را به رأی گذاشت هم منجربه قربانی‌شدن خود کامرون شد و هم ترزا می را مجبور به استعفا کرد. ترزا می در چند ماه گذشته تمام هم‌و‌غم خود را به یافتن راهکاری برای خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا معطوف کرده بود اما طرح‌های او یکی پس از دیگری از سوی پارلمان این کشور رد شدند و او در نهایت بر آن بود که برگزیت را به تعویق بیندازد. هیچ‌کس فکر نمی‌کند که جانسون بتواند بهتر از ترزا می با اتحادیه اروپا گفت‌و‌گو کند و توافق‌نامه‌ای موردپسند پارلمان به دست آورد. از آن‌سو تحلیلگران و محققان اقتصادی مستقل بسیاری هشدار داده‌اند که خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا بدون توافق فاجعه‌ای اقتصادی خواهد بود.