دفاع تمام‌قد رضازاده از آقای فساد؟
بعد از اتفاقات اخیر فدراسیون جهانی، حسین رضازاده در کمال حیرت از تاماش آیان دفاع و او را رئیسی زحمتکش و پاک معرفی و تأکید کرده که چیزی از او ندیده است. به گزارش فارس، حسین رضازاده استاد جملات قصار و تاریخی است؛ مردی که دیگر عادت کرده‌ایم هرازگاهی از او چند جمله عجیب و حیرت‌انگیز بشنویم که فاصله چندصدکیلومتری با واقعیت دارد. ستاره بزرگ فوق‌سنگین جهان که رکوردهایش در دسته ۱۰۵+ کیلوگرم سال‌های‌سال دست‌نخورده باقی ماند و اگر بچه‌غول اعجوبه‌ای مانند لاشا تالاخادزه گرجی نبود، هنوز هم رکورد‌های جاودانه او در وزنه‌برداری باقی می‌ماندند، حالا در کسوت یک مدیر حضور دارد و البته گفته‌هایش هرگز متناسب با جایگاهش نیست. رضازاده، اما برخلاف دوران باشکوه ورزشی‌اش، در دوران مدیریت در نقطه معکوس عمل کرده و هرآنچه اعتبار و آبرو در عصر ورزشی اندوخته، در این عرصه از کف داده است. در دوران پرفرازونشیب و البته پرحاشیه مدیریت رضازاده در فدراسیون وزنه‌برداری از سال ۸۸ تا ۹۳، تصمیمات عجیب و صحبت‌های عجیب‌تر از او بسیار برجای مانده، اما بعد از سپردن صندلی ریاست فدراسیون هنوز هم بر همان مدار سابق حرکت می‌کند.
همین یک سال پیش بود که رضازاده پس از مطرح‌شدن ماجرای دوپینگی‌ها و تقلیل سهمیه‌های ایران به دو وزنه‌بردار در المپیک به واسطه تعداد فراوان دوپینگی‌ها در یک دهه اخیر، در یک اظهارنظر عجیب مدعی شد که فدراسیون او، پاک‌ترین فدراسیون تاریخ وزنه‌برداری بوده! درحالی‌که در لیست منتشره، غالب خاطیان، در دوره او اقدام به استفاده از مواد نیروزا کرده و محروم شده بودند. در حقیقت رضازاده با این جمله، از واژه «پاک» بازتعریف دوباره‌ای داشت.
رضازاده، اما حالا بعد از یک سال دوباره مصاحبه کرده و این‌بار بهانه او، تعلیق و استعفای اجباری تاماش آیان، پدرخوانده متهم به فساد وزنه‌برداری جهان است؛ مردی که در طول نیم‌قرن امپراتوری خود در IWF تمامی فساد‌ها و تخلفات ممکنه را انجام داد و با سیاهه‌ای از اتهامات تکان‌دهنده روبه‌روست. رئیس تعلیقی فدراسیون جهانی پس از افتادن تشت رسوایی‌اش، مجبور به کناره‌گیری شد، اما رضازاده در کمال حیرت از او دفاع و او را رئیسی زحمتکش و پاک معرفی و تأکید کرده که چیزی از او ندیده است؛ یک بازتعریف دوباره از واژه «پاک»؛ آنچه به نظر می‌رسد رئیس سابق فدراسیون وزنه‌برداری معنای لغوی این واژه را نمی‌داند! رضازاده با دلسوزی از زحمات مدیر فاسد IWF تقدیر کرده؛ درحالی‌که در دوران ریاست تاماش و بنا بر شواهد و اسناد منتشره، تقریبا هیچ مدالی بدون دوپینگ، پرداخت پول و رشوه توزیع نشده است. ردپای این اظهارنظر عجیب و حیرت‌انگیز را می‌توان در علاقه شخصی آیان به رضازاده دید؛ آنجا که در انتخابات دو دوره پیش فدراسیون کشورمان، رئیس IWF در یک حرکت خلاف عرف و غیردیپلماتیک از ریاست حسین رضازاده علنا دفاع کرد و همین جانبداری آشکار، عملا تکلیف انتخابات
را مشخص و رضازاده جوان را در صندلی ریاست تثبیت کرد.ریشه‌های این علاقه به روابط دوستانه و تنگاتنگی بازمی‌گردد که شاید منافع طرفین ایجاب می‌کرد؛ از سفر‌های پی‌درپی و مارکوپولووار رئیس ایرانی در کنار آیان و البته اتفاقاتی که از منظر مخاطبان این ورزش خارج مانده است؛ روز‌هایی که اعتبار، جایگاه و تشخص وزنه‌برداری ایران زیر سوال رفت و در فهرست سرسپردگان قرار گرفتیم؛ آنچه امتداد آن را می‌توان تا این روز‌ها و همین مصاحبه اخیر دید. در این میان ردپای برخی داخلی‌های دیگر نیز هویداست؛ آنها که سال‌هاست مدعی رابطه نزدیک و تنگاتنگ با شخص اول تشکیلات فدراسیون جهانی بودند و برای خوش‌خدمتی به او تمامی تحولات و اتفاقات داخلی را در اسرع وقت و با یک کلیک به سمع و نظر رئیس فاسد می‌رساندند تا بلکه از قافله جا نمانند. آنهایی که با همین توهم، برای خود خواب‌هایی دیده بودند، اما طبل توخالی آنها عیان شد و ماجرا سر از جا‌های عجیبی درآورد. اینها نیز دنباله‌های همین سرسپردگی بودند که وزنه‌برداری ایران را زیر سوال بردند؛ صرفا برای چند عکس یادگاری با رئیس فاسد که این روز‌ها افشا شده است.مصاحبه اخیر رضازاده در دفاع از یک مدیر فاسد، در
حقیقت دفاع از یک تخلف و فساد است که دیگر تمام جهان به آن اذعان دارند. این روز‌ها نشان می‌دهد که رئیس سابق فدراسیون وزنه‌برداری از اتفاقات تلخ پیشین و روز‌های گوشه‌نشینی درس نگرفته و حتی همنشینی با سیاسیون هم نتوانسته به او درس بیاموزد.
بعد از اتفاقات اخیر فدراسیون جهانی، حسین رضازاده در کمال حیرت از تاماش آیان دفاع و او را رئیسی زحمتکش و پاک معرفی و تأکید کرده که چیزی از او ندیده است. به گزارش فارس، حسین رضازاده استاد جملات قصار و تاریخی است؛ مردی که دیگر عادت کرده‌ایم هرازگاهی از او چند جمله عجیب و حیرت‌انگیز بشنویم که فاصله چندصدکیلومتری با واقعیت دارد. ستاره بزرگ فوق‌سنگین جهان که رکوردهایش در دسته ۱۰۵+ کیلوگرم سال‌های‌سال دست‌نخورده باقی ماند و اگر بچه‌غول اعجوبه‌ای مانند لاشا تالاخادزه گرجی نبود، هنوز هم رکورد‌های جاودانه او در وزنه‌برداری باقی می‌ماندند، حالا در کسوت یک مدیر حضور دارد و البته گفته‌هایش هرگز متناسب با جایگاهش نیست. رضازاده، اما برخلاف دوران باشکوه ورزشی‌اش، در دوران مدیریت در نقطه معکوس عمل کرده و هرآنچه اعتبار و آبرو در عصر ورزشی اندوخته، در این عرصه از کف داده است. در دوران پرفرازونشیب و البته پرحاشیه مدیریت رضازاده در فدراسیون وزنه‌برداری از سال ۸۸ تا ۹۳، تصمیمات عجیب و صحبت‌های عجیب‌تر از او بسیار برجای مانده، اما بعد از سپردن صندلی ریاست فدراسیون هنوز هم بر همان مدار سابق حرکت می‌کند.
همین یک سال پیش بود که رضازاده پس از مطرح‌شدن ماجرای دوپینگی‌ها و تقلیل سهمیه‌های ایران به دو وزنه‌بردار در المپیک به واسطه تعداد فراوان دوپینگی‌ها در یک دهه اخیر، در یک اظهارنظر عجیب مدعی شد که فدراسیون او، پاک‌ترین فدراسیون تاریخ وزنه‌برداری بوده! درحالی‌که در لیست منتشره، غالب خاطیان، در دوره او اقدام به استفاده از مواد نیروزا کرده و محروم شده بودند. در حقیقت رضازاده با این جمله، از واژه «پاک» بازتعریف دوباره‌ای داشت.
رضازاده، اما حالا بعد از یک سال دوباره مصاحبه کرده و این‌بار بهانه او، تعلیق و استعفای اجباری تاماش آیان، پدرخوانده متهم به فساد وزنه‌برداری جهان است؛ مردی که در طول نیم‌قرن امپراتوری خود در IWF تمامی فساد‌ها و تخلفات ممکنه را انجام داد و با سیاهه‌ای از اتهامات تکان‌دهنده روبه‌روست. رئیس تعلیقی فدراسیون جهانی پس از افتادن تشت رسوایی‌اش، مجبور به کناره‌گیری شد، اما رضازاده در کمال حیرت از او دفاع و او را رئیسی زحمتکش و پاک معرفی و تأکید کرده که چیزی از او ندیده است؛ یک بازتعریف دوباره از واژه «پاک»؛ آنچه به نظر می‌رسد رئیس سابق فدراسیون وزنه‌برداری معنای لغوی این واژه را نمی‌داند! رضازاده با دلسوزی از زحمات مدیر فاسد IWF تقدیر کرده؛ درحالی‌که در دوران ریاست تاماش و بنا بر شواهد و اسناد منتشره، تقریبا هیچ مدالی بدون دوپینگ، پرداخت پول و رشوه توزیع نشده است. ردپای این اظهارنظر عجیب و حیرت‌انگیز را می‌توان در علاقه شخصی آیان به رضازاده دید؛ آنجا که در انتخابات دو دوره پیش فدراسیون کشورمان، رئیس IWF در یک حرکت خلاف عرف و غیردیپلماتیک از ریاست حسین رضازاده علنا دفاع کرد و همین جانبداری آشکار، عملا تکلیف انتخابات
را مشخص و رضازاده جوان را در صندلی ریاست تثبیت کرد.ریشه‌های این علاقه به روابط دوستانه و تنگاتنگی بازمی‌گردد که شاید منافع طرفین ایجاب می‌کرد؛ از سفر‌های پی‌درپی و مارکوپولووار رئیس ایرانی در کنار آیان و البته اتفاقاتی که از منظر مخاطبان این ورزش خارج مانده است؛ روز‌هایی که اعتبار، جایگاه و تشخص وزنه‌برداری ایران زیر سوال رفت و در فهرست سرسپردگان قرار گرفتیم؛ آنچه امتداد آن را می‌توان تا این روز‌ها و همین مصاحبه اخیر دید. در این میان ردپای برخی داخلی‌های دیگر نیز هویداست؛ آنها که سال‌هاست مدعی رابطه نزدیک و تنگاتنگ با شخص اول تشکیلات فدراسیون جهانی بودند و برای خوش‌خدمتی به او تمامی تحولات و اتفاقات داخلی را در اسرع وقت و با یک کلیک به سمع و نظر رئیس فاسد می‌رساندند تا بلکه از قافله جا نمانند. آنهایی که با همین توهم، برای خود خواب‌هایی دیده بودند، اما طبل توخالی آنها عیان شد و ماجرا سر از جا‌های عجیبی درآورد. اینها نیز دنباله‌های همین سرسپردگی بودند که وزنه‌برداری ایران را زیر سوال بردند؛ صرفا برای چند عکس یادگاری با رئیس فاسد که این روز‌ها افشا شده است.مصاحبه اخیر رضازاده در دفاع از یک مدیر فاسد، در
حقیقت دفاع از یک تخلف و فساد است که دیگر تمام جهان به آن اذعان دارند. این روز‌ها نشان می‌دهد که رئیس سابق فدراسیون وزنه‌برداری از اتفاقات تلخ پیشین و روز‌های گوشه‌نشینی درس نگرفته و حتی همنشینی با سیاسیون هم نتوانسته به او درس بیاموزد.