وقتی تحریم و سوءمديريت راه «نفس» را سخت کرد
از اسفند سال گذشته بود که کمپین «نفس» با هدف تهیه اقلام پزشکی و تجهیزات محافظت فردی فعالیت داوطلبانه‌اش را آغاز کرده است. هدفی كه در شبكه‌های اجتماعی و سایت‌های اتاق‌های بازرگانی متعدد آن مطرح شد، استفاده از پتانسیل و قابلیت بخش خصوصی در روزگاری است كه كرونا مشكلات فراوانی را برای ایران به وجود آورده است. به سراغ «فرزین فردیس» یكی از دست‌اندركاران این كمپین و عضو هیئت نمایندگان اتاق تهران رفتیم تا در آستانه فاز دوم این كمپین، درباره مسیری كه تاكنون طی كرده‌اند و در پیش دارند، جزئیاتی را بدانیم. مسیری كه با تحریم‌ها و ممنوعیت‌ها همراه بوده است.
می‌توانید درباره روند اجرائی‌شدن کمپین نفس و واردات و تهیه اقلام پزشکی و نحوه فعالیت آن توضیح بیشتری دهید.
خوشبختانه كمپین نفس توانسته است از حمایت فعالان بخش خصوصی و اتاق‌های بازرگانی برخوردار و همچنین توانسته در برخی از موارد از كمك‌های افراد در خارج از كشور بهره‌مند شود. برخی از فعالان اقتصادی ایرانی که در اروپا و آسیای شرقی حضور داشتند توانستند در تهیه برخی از اقلامی كه كمپین تأمین كرده مشارکت کنند. آنها اعتبار و امكانات شرکتشان را در اختیار كمپین قرار دادند و درنتیجه هم فرایند تحویل پول و هم فرایند تحویل كالا را ساده‌تر و امکان‌پذیر كرده‌اند. البته بحث‌هایی که اتاق‌های بازرگانی با سایر اتاق‌های بازرگانی بین‌الملل داشته‌اند هم کمک کرده است.
آیا تحریم‌ها تأثیری بر روند فعالیت این کمپین خیرخواهانه داشته است؟
واقعیت این است كه تحریم‌ها در چند جنبه محدودیت‌هایی ایجاد كرده است. اول از همه نحوه انتقال پول بود كه به راحتی شرایط عادی ممكن نبوده است نكته دوم اینكه بعضی از هم‌وطنان خارج از كشور خیلی علاقه‌مند به كمك بودند یا حتی شرکت‌هایی هم در خارج از كشور بودند كه حوزه فعالیتشان متناسب با نیازمندی‌هایی كمپین یعنی (تجهیزات پزشکی یا محافظت فردی نبوده) که بتوانند اقلامی را خریداری و به کمپین اهدا کنند اما علاقه‌مند بودند از نظر مالی مشاركت كنند اما نتوانستیم شماره حسابی برای کمپین اعلام کنیم تا كمك‌هایشان را دریافت كنیم چراکه نگرانی‌هایی برای بلوکه‌شدن حساب یا پیش‌آمدن مشکل برای این افراد مطرح بود. کمک‌هایی که بعضا رقم‌های قابل توجهی بود اما نتوانستیم از آنها برخوردار شویم.
پس کمپین چگونه توانسته موانع را از بین ببرد تا بتواند به اهدافش برای تهیه وسایل پزشکی در این روزگار کرونایی برسد؟
نمی‌توانم بگویم در تمام موارد موفق بوده‌ایم همان‌طور كه اشاره كردم براي مواردی كه صرفا كمك مالی بوده است با توجه به علاقه‌مندی‌هایی که ابراز شده بود میزان موفقیتمان به نسبت كم بوده است و می‌توانستیم فعالیت‌های بیشتری انجام دهیم ولی در مورد اهدای کالاها یا بر عهده‌گرفتن هزینه‌های حمل‌ونقل یا بر‌عهده‌گرفتن هزینه‌های تأمین آنها با توجه به رایزنی‌هایی که با افراد مختلف داشتیم، سعی کردیم مسائل را سروسامان دهیم. البته این را استحضار دارید كه با توجه به شرایطی كه كووید 19 در سراسر جهان ایجاد كرد بسیاری از کشورها، صادرات اقلام مختلفی پزشکی را ممنوع كردند و این مقوله هم مشکل دیگری بود. ما برنامه‌ریزی‌هایی داشتیم كه مثلا ماسك N95 را تأمین کنیم هرچند توانستیم در کمتر از دو یا سه هفته 220 هزار ماسک وارد کنیم. اما تلاش داشتیم تا از بازار ترکیه که هنوز شیوع این بیماری در آن اعلام نشده بود تعداد بیشتری تأمین کنیم خب، واردات از این کشور برای ما مزایایی داشت مثلا نزدیکی مرز زمینی، نقل و انتقالات مالی و سرعت انتقال همه جزء مزایا بود که که ناگهان این کشور هم صادرات را ممنوع کرد، نه فقط برای ایران بلکه برای همه کشورها. همین
اتفاق برای کشورهای اروپایی و آسیایی هم به دلیل نیازهای داخلی کشورها رخ داد در واقع نه تنها محدودیت ناشی از تحریم بوده بلكه ممنوعیت و شرایط ویژه‌‌ای هم به دلیل این بیماری پیش آمد.
شما و همکارانتان چند ماه است با اهداف خیرخواهانه و بدون کسب درآمد، در صدد تهیه اقلام پزشکی برای این شرایط کرونا بوده‌اید. بارها اعلام شده است که تحریم برای موارد پزشکی و بهداشتی نیست اما خود ما که در ایران هستیم به شدت کمبود دارو از انسولین تا موارد دیگر را حس می‌کنیم و به نظر شما چقدر مسائل به بحران مدیریت برمی‌گردد و چقدر به تحریم‌ها؟
ما با كمبود‌هایی در كشورمان چه در اقلام بهداشتی، چه سایر موارد یا با هر دو پدیده مواجه هستیم؛ هم با ضعف‌های مدیریت داخلی خودمان و مشکلات و مسائلی که ناشی از توان کمتر مدیریتی و برنامه‌ریزی به نسبت آن چیزی که باید از آن برخوردار باشیم روبه‌رو هستیم و هم تحریم بین‌المللی و محدودیت‌هایی كه در زمینه نقل و انتقال پول و کالا وجود دارد و هر دو اینها در كنار هم نقش ایفا كرده است و هردوی اینها سهم دارد در آن چیزی که ما امروزه با آن به عنوان كمبود دارو، تجهیزات پزشکی یا تجهیزات مواجه هستیم. اگر بخواهیم کل ماجرا را به یك سمت نسبت دهیم باعث ساده‌انگاری در رویارویی با مسئله می‌شود و طبیعتا نمی‌توانیم برایش برنامه‌ریزی درستی داشته باشیم. البته در برخی اقلام طبیعتا مسئله تحریم خیلی پررنگ‌تر است و در برخی موارد نحوه تصمیم‌گیری داخلی، مسائل حكمرانی و نحوه مدیریت ما تأثیر جدی‌تری دارد اما در کلان که نگاه می‌کنیم هردو نقش ایفا می‌کنند.
آیا این کمپین ادامه دارد یا با آغاز تابستان و فروکش‌کردن همه‌گیری کرونا پایان می‌یابد؟
فاز دوم كمپین كه از ابتدای ماه رمضان آغاز شده است، بر توزیع اقلام ضروری تمركز دارد. در فاز اول اولویت با مراقبت و محافطت از كادر درمان بوده است و اینکه آنها را مجهز کنیم، بیمارستان‌ها را تجهیز کنیم و سعی کردیم این نیازهارا برطرف کنیم. در فاز دوم یعنی «ضیافت نفس» که 10 روز مانده به ماه رمضان برنامه‌ریزی‌هایش را آغاز کردیم و اکنون فعالیت‌های اجرائی‌اش را به سرعت پیگیری می‌کنیم تهیه اقلام ضروری مدنظر است. با توجه به فضایی که قرنطینه و شرایط خاص کرونا ایجاد کرده، تعداد زیادی درآمد و کار خود را از دست داده‌اند. افراد آبرومندی که دچار مشکلات معیشتی شده‌اند و نیاز به اقلام غذایی دارند. به همین دلیل در فاز دوم با کمک اتاق تهران، اتاق ایران و افق کوروش و چندتا از خیریه‌های قدیمی و پرتوان تلاش كردیم 100 هزار بسته که هر کدام حامل 14 قلم باشند را تهیه کنیم و پس از شناسایی در اختیارشان قرار دهیم. هدفمان این بوده که علاوه بر كمك معیشتی، آبروی آن افراد را حفظ كنیم و خدای‌نكرده مانند برخی گروه‌ها و افراد که به دلایلی رعایت حال خانواده‌ها را نكرده بودند، با حفظ كرامت انسانی بن‌ها اهدا شود که تاکنون در اختیار 40 هزار
خانواده در سراسر کشور قرار گرفته است. اما درباره اوج‌گیری دوباره کرونا ما امیدواریم این‌گونه نباشد اما در فاز سوم با توجه به منابعی که در اختیارمان هست و برنامه‌ریزی‌هایی که قرار است انجام شود درصددیم به حمایت از كادر درمان به شكل خلاقانه‌‌ای بپردازیم. به شدت امیدواریم دوباره کرونا اوج نگیرد و به تجهیز دوباره و تهیه اقلام بهداشتی نیاز نداشته باشیم. با توجه به اینکه کادر درمان روزهای متمادی است که در حال فعالیت بوده و در کنار خانواده‌شان نبوده‌اند، درصددیم از آنها تقدیری شود؛ البته به شیوه‌‌ای که تحریك اقتصادی برای شکل‌هایی از فعالیت‌های اقتصادی که به صورت پنهان و آشکار در این مدت آسیب دیده‌اند قصد داریم این كارها برای افزایش روحیه کادر درمان نیز مفید باشد. در شورای مشورتی کمپین در حال صحبت هستیم هنوز البته قطعی نشده مثلا یك‌سری كارت‌های هدیه داده شود كه بتوانند فرد یا با خانواده از خدمات گردشگری استفاده کنند به این ترتیب هم از آنها تقدیر شده و هم تحریك تقاضا برای صنعت گردشگری آسیب‌دیده ما شکل گرفته است. به این ترتیب شاید با یك تیر دو یا سه نشان بزنیم البته جزئیات باید بررسی شود طرح‌های متعددی هست که هرکدام
باید مزایا و معایبشان امكان‌سنجی شود و بررسی شود چه گروه‌هایی در کنارمان قرار گیرند که زنجیره ارزش‌آفرینی كامل شود که به تدریج اعلام خواهد شد.
از اسفند سال گذشته بود که کمپین «نفس» با هدف تهیه اقلام پزشکی و تجهیزات محافظت فردی فعالیت داوطلبانه‌اش را آغاز کرده است. هدفی كه در شبكه‌های اجتماعی و سایت‌های اتاق‌های بازرگانی متعدد آن مطرح شد، استفاده از پتانسیل و قابلیت بخش خصوصی در روزگاری است كه كرونا مشكلات فراوانی را برای ایران به وجود آورده است. به سراغ «فرزین فردیس» یكی از دست‌اندركاران این كمپین و عضو هیئت نمایندگان اتاق تهران رفتیم تا در آستانه فاز دوم این كمپین، درباره مسیری كه تاكنون طی كرده‌اند و در پیش دارند، جزئیاتی را بدانیم. مسیری كه با تحریم‌ها و ممنوعیت‌ها همراه بوده است.
می‌توانید درباره روند اجرائی‌شدن کمپین نفس و واردات و تهیه اقلام پزشکی و نحوه فعالیت آن توضیح بیشتری دهید.
خوشبختانه كمپین نفس توانسته است از حمایت فعالان بخش خصوصی و اتاق‌های بازرگانی برخوردار و همچنین توانسته در برخی از موارد از كمك‌های افراد در خارج از كشور بهره‌مند شود. برخی از فعالان اقتصادی ایرانی که در اروپا و آسیای شرقی حضور داشتند توانستند در تهیه برخی از اقلامی كه كمپین تأمین كرده مشارکت کنند. آنها اعتبار و امكانات شرکتشان را در اختیار كمپین قرار دادند و درنتیجه هم فرایند تحویل پول و هم فرایند تحویل كالا را ساده‌تر و امکان‌پذیر كرده‌اند. البته بحث‌هایی که اتاق‌های بازرگانی با سایر اتاق‌های بازرگانی بین‌الملل داشته‌اند هم کمک کرده است.
آیا تحریم‌ها تأثیری بر روند فعالیت این کمپین خیرخواهانه داشته است؟
واقعیت این است كه تحریم‌ها در چند جنبه محدودیت‌هایی ایجاد كرده است. اول از همه نحوه انتقال پول بود كه به راحتی شرایط عادی ممكن نبوده است نكته دوم اینكه بعضی از هم‌وطنان خارج از كشور خیلی علاقه‌مند به كمك بودند یا حتی شرکت‌هایی هم در خارج از كشور بودند كه حوزه فعالیتشان متناسب با نیازمندی‌هایی كمپین یعنی (تجهیزات پزشکی یا محافظت فردی نبوده) که بتوانند اقلامی را خریداری و به کمپین اهدا کنند اما علاقه‌مند بودند از نظر مالی مشاركت كنند اما نتوانستیم شماره حسابی برای کمپین اعلام کنیم تا كمك‌هایشان را دریافت كنیم چراکه نگرانی‌هایی برای بلوکه‌شدن حساب یا پیش‌آمدن مشکل برای این افراد مطرح بود. کمک‌هایی که بعضا رقم‌های قابل توجهی بود اما نتوانستیم از آنها برخوردار شویم.
پس کمپین چگونه توانسته موانع را از بین ببرد تا بتواند به اهدافش برای تهیه وسایل پزشکی در این روزگار کرونایی برسد؟
نمی‌توانم بگویم در تمام موارد موفق بوده‌ایم همان‌طور كه اشاره كردم براي مواردی كه صرفا كمك مالی بوده است با توجه به علاقه‌مندی‌هایی که ابراز شده بود میزان موفقیتمان به نسبت كم بوده است و می‌توانستیم فعالیت‌های بیشتری انجام دهیم ولی در مورد اهدای کالاها یا بر عهده‌گرفتن هزینه‌های حمل‌ونقل یا بر‌عهده‌گرفتن هزینه‌های تأمین آنها با توجه به رایزنی‌هایی که با افراد مختلف داشتیم، سعی کردیم مسائل را سروسامان دهیم. البته این را استحضار دارید كه با توجه به شرایطی كه كووید 19 در سراسر جهان ایجاد كرد بسیاری از کشورها، صادرات اقلام مختلفی پزشکی را ممنوع كردند و این مقوله هم مشکل دیگری بود. ما برنامه‌ریزی‌هایی داشتیم كه مثلا ماسك N95 را تأمین کنیم هرچند توانستیم در کمتر از دو یا سه هفته 220 هزار ماسک وارد کنیم. اما تلاش داشتیم تا از بازار ترکیه که هنوز شیوع این بیماری در آن اعلام نشده بود تعداد بیشتری تأمین کنیم خب، واردات از این کشور برای ما مزایایی داشت مثلا نزدیکی مرز زمینی، نقل و انتقالات مالی و سرعت انتقال همه جزء مزایا بود که که ناگهان این کشور هم صادرات را ممنوع کرد، نه فقط برای ایران بلکه برای همه کشورها. همین
اتفاق برای کشورهای اروپایی و آسیایی هم به دلیل نیازهای داخلی کشورها رخ داد در واقع نه تنها محدودیت ناشی از تحریم بوده بلكه ممنوعیت و شرایط ویژه‌‌ای هم به دلیل این بیماری پیش آمد.
شما و همکارانتان چند ماه است با اهداف خیرخواهانه و بدون کسب درآمد، در صدد تهیه اقلام پزشکی برای این شرایط کرونا بوده‌اید. بارها اعلام شده است که تحریم برای موارد پزشکی و بهداشتی نیست اما خود ما که در ایران هستیم به شدت کمبود دارو از انسولین تا موارد دیگر را حس می‌کنیم و به نظر شما چقدر مسائل به بحران مدیریت برمی‌گردد و چقدر به تحریم‌ها؟
ما با كمبود‌هایی در كشورمان چه در اقلام بهداشتی، چه سایر موارد یا با هر دو پدیده مواجه هستیم؛ هم با ضعف‌های مدیریت داخلی خودمان و مشکلات و مسائلی که ناشی از توان کمتر مدیریتی و برنامه‌ریزی به نسبت آن چیزی که باید از آن برخوردار باشیم روبه‌رو هستیم و هم تحریم بین‌المللی و محدودیت‌هایی كه در زمینه نقل و انتقال پول و کالا وجود دارد و هر دو اینها در كنار هم نقش ایفا كرده است و هردوی اینها سهم دارد در آن چیزی که ما امروزه با آن به عنوان كمبود دارو، تجهیزات پزشکی یا تجهیزات مواجه هستیم. اگر بخواهیم کل ماجرا را به یك سمت نسبت دهیم باعث ساده‌انگاری در رویارویی با مسئله می‌شود و طبیعتا نمی‌توانیم برایش برنامه‌ریزی درستی داشته باشیم. البته در برخی اقلام طبیعتا مسئله تحریم خیلی پررنگ‌تر است و در برخی موارد نحوه تصمیم‌گیری داخلی، مسائل حكمرانی و نحوه مدیریت ما تأثیر جدی‌تری دارد اما در کلان که نگاه می‌کنیم هردو نقش ایفا می‌کنند.
آیا این کمپین ادامه دارد یا با آغاز تابستان و فروکش‌کردن همه‌گیری کرونا پایان می‌یابد؟
فاز دوم كمپین كه از ابتدای ماه رمضان آغاز شده است، بر توزیع اقلام ضروری تمركز دارد. در فاز اول اولویت با مراقبت و محافطت از كادر درمان بوده است و اینکه آنها را مجهز کنیم، بیمارستان‌ها را تجهیز کنیم و سعی کردیم این نیازهارا برطرف کنیم. در فاز دوم یعنی «ضیافت نفس» که 10 روز مانده به ماه رمضان برنامه‌ریزی‌هایش را آغاز کردیم و اکنون فعالیت‌های اجرائی‌اش را به سرعت پیگیری می‌کنیم تهیه اقلام ضروری مدنظر است. با توجه به فضایی که قرنطینه و شرایط خاص کرونا ایجاد کرده، تعداد زیادی درآمد و کار خود را از دست داده‌اند. افراد آبرومندی که دچار مشکلات معیشتی شده‌اند و نیاز به اقلام غذایی دارند. به همین دلیل در فاز دوم با کمک اتاق تهران، اتاق ایران و افق کوروش و چندتا از خیریه‌های قدیمی و پرتوان تلاش كردیم 100 هزار بسته که هر کدام حامل 14 قلم باشند را تهیه کنیم و پس از شناسایی در اختیارشان قرار دهیم. هدفمان این بوده که علاوه بر كمك معیشتی، آبروی آن افراد را حفظ كنیم و خدای‌نكرده مانند برخی گروه‌ها و افراد که به دلایلی رعایت حال خانواده‌ها را نكرده بودند، با حفظ كرامت انسانی بن‌ها اهدا شود که تاکنون در اختیار 40 هزار
خانواده در سراسر کشور قرار گرفته است. اما درباره اوج‌گیری دوباره کرونا ما امیدواریم این‌گونه نباشد اما در فاز سوم با توجه به منابعی که در اختیارمان هست و برنامه‌ریزی‌هایی که قرار است انجام شود درصددیم به حمایت از كادر درمان به شكل خلاقانه‌‌ای بپردازیم. به شدت امیدواریم دوباره کرونا اوج نگیرد و به تجهیز دوباره و تهیه اقلام بهداشتی نیاز نداشته باشیم. با توجه به اینکه کادر درمان روزهای متمادی است که در حال فعالیت بوده و در کنار خانواده‌شان نبوده‌اند، درصددیم از آنها تقدیری شود؛ البته به شیوه‌‌ای که تحریك اقتصادی برای شکل‌هایی از فعالیت‌های اقتصادی که به صورت پنهان و آشکار در این مدت آسیب دیده‌اند قصد داریم این كارها برای افزایش روحیه کادر درمان نیز مفید باشد. در شورای مشورتی کمپین در حال صحبت هستیم هنوز البته قطعی نشده مثلا یك‌سری كارت‌های هدیه داده شود كه بتوانند فرد یا با خانواده از خدمات گردشگری استفاده کنند به این ترتیب هم از آنها تقدیر شده و هم تحریك تقاضا برای صنعت گردشگری آسیب‌دیده ما شکل گرفته است. به این ترتیب شاید با یك تیر دو یا سه نشان بزنیم البته جزئیات باید بررسی شود طرح‌های متعددی هست که هرکدام
باید مزایا و معایبشان امكان‌سنجی شود و بررسی شود چه گروه‌هایی در کنارمان قرار گیرند که زنجیره ارزش‌آفرینی كامل شود که به تدریج اعلام خواهد شد.