رویگردانی سرمایه‌گذاران از ساخت و ساز در تهران
سرمایه‌گذاری در ساخت مسکن به‌ویژه در کلانشهرهایی مانند تهران، با چالش‌ها و موانع متعددی روبرو است که باعث کاهش تمایل سرمایه‌گذاران به این حوزه می‌شود؛ قطعا مهمترین عامل «هزینه‌های بالای ساخت‌وساز» است که البته مولفه اصلی آن قیمت بالای زمین در پایتخت است که هزینه‌های اولیه سرمایه‌گذاری را به شدت افزایش می‌دهد.
به گزارش گروه رسانه ای شرق، از سوی دیگر هزینه مصالح ساختمانی نیز در سال‌های اخیر بطور قابل توجهی افزایش یافته است و حتی با تسهیل کردن راه‌های اخذ مجوز ساخت ساز در تهران و کاهش زمان صدور پروانه همچنان دریافت مجوزهای ساخت وساز فرآیندی پرهزینه است که باعث افزایش هزینه‌های غیرمستقیم می‌شود.
البته نباید از پیچیدگی قوانین شهرداری و تغییرات مکرر قوانین نیز به سادگی گذشت چرا که برنامه‌ریزی بلندمدت را برای سرمایه‌گذاران دشوار کرده است.
مسکن در تهران از نوسانات زیادی دارد و این نوسانات باعث افزایش ریسک سرمایه‌گذاری می‌شود و از طرفی با توجه به تورم و کاهش قدرت خرید مردم، تقاضا برای مسکن کاهش یافته و این موضوع باعث می‌شود سرمایه‌گذاران نتوانند به سرعت واحدهای ساخته شده را به فروش برسانند.
همچنین بانک‌ها و موسسات مالی در ارائه تسهیلات به پروژه‌های ساخت وساز سخت‌گیری می‌کنند و نرخ سود بالایی برای پرداخت ابن نوع وام‌ها در نظر می‌گیرند؛ بسیاری از سرمایه‌گذاران با مشکل کمبود نقدینگی مواجه هستند و این موضوع باعث می‌شود نتوانند پروژه‌های بزرگ را به سرعت پیش ببرند.
در چند سال اخیر بیشترین حجم بودجه شهر تهران به سیستم حمل و نقل عمومی اختصاص داشته تا با توسعه حمل و نقل عمومی مشکلات زیست محیطی کاهش یابد اما همچنان آلودگی هوا و ترافیک سنگین باعث کاهش جذابیت سرمایه‌گذاری در این شهر می‌شود.
بی‌ثباتی اقتصادی، تورم بالا و نوسانات نرخ ارز نیز مقوله‌ای است که باعث افزایش ریسک سرمایه‌گذاری در حوزه مسکن شده و از طرفی دیگر تحریم‌های بین‌المللی نیز بر اقتصاد ایران تأثیر گذاشته و باعث کاهش سرمایه‌گذاری خارجی و داخلی در بخش مسکن شده است.
در برخی موارد، مشکلات حقوقی مربوط به مالکیت زمین و سند باعث ایجاد موانع برای شروع پروژه‌های ساخت وساز می‌شود، طولانی شدن فرآیند حل و فصل دعاوی حقوقی مربوط به زمین و ساختمان نیز از دیگر موانع سرمایه‌گذاری در این بخش است
توکنی‌سازی راهکاری نوین برای افزایش نقدشوندگی مسکن
سرمایه گذاری در حوزه مسکن تابع مستقیم فروش است که با کاهش قدرت خرید مردم، فروش مسکن به چالشی بزرگ تبدیل شده و سرمایه گذاری را تحت تاثیر قرار داده است.
یکی از بزرگترین چالش‌های سرمایه‌گذاری در حوزه مسکن تهران، کاهش قدرت خرید مردم و ناتوانی اکثر شهروندان در خرید مسکن است و این موضوع باعث کاهش تقاضای موثر و در نتیجه کاهش انگیزه سرمایه‌گذاران برای ساخت مسکن می‌شود که برای حل این مشکل، راهکارهای مختلفی وجود دارد و یکی از آنها توکنی‌سازی (Tokenization) است.
اگر بخواهیم با بیان ساده این مفهوم جدید را توضیح دهیم، توکنی‌سازی به معنای تبدیل دارایی‌های فیزیکی (مانند املاک و مستغلات) به دارایی‌های دیجیتال (توکن) است که بر بستر فناوری بلاک‌چین انجام می‌شود؛ این روش می‌تواند بطور بالقوه مشکلات مربوط به خرید مسکن را کاهش دهد که البته مزایا و چالش‌هایی دارد که می‌توان آنها را تشریح نمود.
با توکنی‌سازی، یک ملک می‌تواند به بخش‌های کوچک‌تری تقسیم شود و هر بخش به صورت توکن به فروش برسد که این کار باعث می‌شود افراد با سرمایه‌های کم نیز بتوانند در خرید مسکن مشارکت کنند.
توکن‌ها می‌توانند در بازارهای دیجیتال معامله شوند و این موضوع نقدشوندگی دارایی‌های املاک را افزایش می‌دهد همچنین با حذف واسطه‌ها و استفاده از قراردادهای هوشمند (Smart Contracts)، هزینه‌های معاملاتی کاهش می‌یابد.
فناوری بلاک‌چین شفافیت و امنیت معاملات را افزایش داده و از تقلب و کلاهبرداری جلوگیری می‌کند و افراد با سرمایه‌های کوچک هم می‌توانند در پروژه‌های بزرگ مسکن مشارکت کرده و از سود آن بهره‌مند شوند.
اما از چالش‌های توکنی سازی می‌توان گفت قانون مشخصی برای توکنی سازی املاک وجود ندارد و این موضوع می‌تواند باعث ایجاد مشکلات حقوقی شود، بسیاری از مردم و حتی سرمایه‌گذاران با مفهوم توکنی‌سازی و فناوری بلاک‌چین آشنا نیستند و همچنین فناوری بلاک‌چین هنوز در حال توسعه است و ممکن است با مشکلات فنی مانند هک یا نقص در قراردادهای هوشمند مواجه شود؛ اگر توکن‌ها بر اساس رمزارزها معامله شوند، نوسانات قیمتی این ارزها می‌تواند بر ارزش توکن‌ها تأثیر منفی بگذارد.
