شقشقیه به چه معناست؟
شقشقیه به معنای گفتار بی‌معنا یا سخن پوچ است. این واژه معمولاً برای توصیف حرف‌هایی به کار می‌رود که بدون فکر یا هدف خاصی بیان می‌شوند و فایده‌ای ندارند. در برخی موارد، به سخنان نامفهوم یا چرند نیز اشاره دارد.
مسعود پزشکیان، رئیس جمهوری اسلامی ایران روز چهارشنبه طی سخنرانی در «نشست با فعالان اقتصادی خوزستان» هنگامی که یکی از حضار صحبت‌هایش را قطع کرد گفت: «شقشقیه منو بهم زدی خانم. پس بیا تو حرف بزن. شور و شوقی که داشتم رو بهم زدی».
واژه «شقشقیه» در زبان فارسی و عربی به معنای غده‌ای در گردن شتر یا گاو است که هنگام هیجان یا خشم از دهان بیرون می‌آید و سپس دوباره فرو می‌رود. این واژه در متون ادبی و دینی نیز استفاده شده و در برخی مواقع به معنای فوران احساسات یا سخنانی که از روی هیجان و بدون مقدمه بیان می‌شود به کار می‌رود.
یکی از مشهورترین کاربردهای این واژه در تاریخ اسلام، در «خطبه شقشقیه» از نهج‌البلاغه «امام علی ع» است. در این خطبه، ایشان سخنان پرشوری درباره مشکلات زمان بیان می‌کند و سپس می‌گوید که این سخنان مانند «شقشقه‌ای» بود که بر زبان جاری شد و به پایان رسید.
