اسپری های تنفسی با کیفیت به میزان کافی در اختیار پزشکان و بیماران وجود ندارند

به گزارش شرق ؛  در شرایطی که کمبود دارو و بحران درمانی گریبانگیر اکثر بیماران کشور شده است اما رنج دم و بازدم بیماران تنفسی به ویژه جانبازان شیمیایی در نبود دارو به گونه ای دیگر رقم خورده است.

یکی از مشکلات عمده‌ای که بیماران مبتلا به بیماری‌های مزمن تنفسی با آن روبه‌رو هستند، کمبود اسپری های تنفسی و دشواری دسترسی به آنهاست. علاوه بر تحریم‌ها و مشکلات اقتصادی کشور که تأمین برخی داروهای بیماران مبتلا به آسم و COPD را با اختلال مواجه کرده است، افزایش قیمت اسپری های تنفسی از ماههای گذشته و عدم پوشش بیمه ای بسیاری از آنها منجر به تحمیل هزینه های گزاف و کمرشکن به بیماران شده است.

علاوه بر این در حالیکه پیشرفت‌های قابل توجهی در زمینه درمان بیماری‌های تنفسی از جمله داروهای بیولوژیک و هدفمند صورت گرفته است، مشکلات مربوط به عدم دسترسی به داروهای جدید و یا عدم پوشش بیمه‌ای همچنان مانع از دسترسی آسان بیماران و جانبازان شیمیایی به این درمان‌های مؤثر شده است. از این رو، نیاز به سیاست‌های بهداشتی و درمانی کارآمدتر، به ویژه در زمینه بهبود دسترسی به داروهای پیشرفته و پوشش بیمه‌ای، برای کاهش بار بیماری‌های مزمن تنفسی در کشور ضروری است.

دکتر حانیه راجی، فوق تخصص ریه و عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور در گفت‌وگو با سالم‌خبر در این باره اظهار داشت: کمبود داروهای تنفسی موجب محدودیت برای پزشکان در انتخاب‌ اثربخش‌ترین و بهترین دارو برای درمان بیماران تنفسی 

مزمن شامل بیماری انسدادی مزمن ریوی  (COPD)و آسم می‌شود. دارو باید در دسترس بیمار باشد تا پزشکان و بیماران بتوانند با اطمینان مناسب ترین درمان را بر اساس شرایط بیمار انتخاب کنند تا کیفیت درمان برای بیمار بهینه شود.

وی همچنین افزود: در شرایط کنونی، کمبود داروها می‌تواند مشکلات جدی را برای بیماران ایجاد کند و بر کیفیت زندگی آنان تأثیر منفی بگذارد. برای بیماران با بیماری‌های شدید تنفسی، انتخاب داروهای با کیفیت بالا برای بهبود علائم بسیار حائز اهمیت است.

وی همچنین آلودگی هوا را یکی از مهم‌ترین عوامل خطر برای ابتلا به بیماری‌های غیر واگیر دانست و گفت: آلودگی هوا دومین عامل اصلی بروز بیماری‌های غیر واگیر به شمار می‌رود. این آلودگی باعث افزایش بروز بیماری‌های تنفسی می‌شود که هم به صورت حاد و هم مزمن تأثیر می‌گذارد. آلودگی هوا در کوتاه مدت  باعث تشدید بیماری‌های مزمن تنفسی و شعله‌ور شدن علائم آنها در افراد مبتلا به بیماری‌های مزمن ریوی  می‌شود. در طولانی‌مدت، این آلودگی می‌تواند خطر ابتلا به بیماری‌های جدید را افزایش دهد و ریسک مرگ‌ ومیر را نیز بالا ببرد.

راجی همچنین با بیان اینکه شیوع بیماری‌ها در سال‌های اخیر، به‌ویژه بیماری‌های تنفسی، به دلیل شرایط محیطی  ( تغییرات اب وهوا وخشکسالی) و آلوده‌تر شدن هوا از نظر آلاینده های شیمیایی، افزایش یافته است، اظهار داشت: بیماری‌های مزمن تنفسی، مانند بیماری انسدادی مزمن ریوی(COPD)، 

از جمله بیماری‌هایی هستند که شایع‌ترین علت آن‌ها سیگار و بعد از آن آلودگی هوا است. آلودگی هوا، که به‌طور مستقیم و غیرمستقیم در بروز این بیماری‌ها نقش دارد، می‌تواند به تسریع پیشرفت این بیماری‌ها کمک کند. علاوه بر این، در سال‌های اخیر، به‌ویژه در فصل‌های پاییز و زمستان، همزمان با افزایش آلودگی هوا، شیوع بیماری‌های ویروسی هم بیشتر شده است، که تأثیر زیادی در تشدید بیماری‌های مزمن تنفسی دارد.

وی ادامه داد: در زمینه درمان بیماری‌های تنفسی، پیشرفت‌هایی در علم پزشکی صورت گرفته است، اما هنوز درمان قطعی برای بیماری‌هایی مثل COPD، وجود ندارد. درمان‌های موجود بیشتر بر پایه پیشگیری (قطع سیگارو کنترل آلاینده های محیطی...) و کنترل علائم استوار است. با این حال،  با توجه به پیشرفت علم برخی داروهای جدید هم در دسترس قرار گرفته‌اند، اما به دلیل محدودیت های اخیر هم از نظر قیمت داروها در صورت عدم پوشش بیمه وهم از نظر محدودیت در واردات دارو، دسترسی به آنها دشوارشده است. در حال حاضر، با توجه به فصل پاییز و زمستان که عمدتا مشکلات تنفسی بیشتر از سایر فصول می باشد کمبود داروهای تنفسی در کشور به یک مشکل عمده تبدیل شده است. داروهای استنشاقی، که پیش از این به‌راحتی در دسترس بودند، اکنون با محدودیت‌های زیادی مواجه شده‌اند. به خصوص برای بیماران مزمنی که از قبل بر روی این داروها بوده اند، در حال حاضر برای تهیه دارو دچار مشکل هستند.

عضو هیات علمی دانشگاه علوم 

پزشکی جندی شاپور، تصریح کرد: در حال حاضر بعضی از  داروهای موجود در بازار  کیفیت مورد انتظار را ممکن است نداشته باشند و بیمارانی که بیماری شدید داشته و  نیاز به درمان‌های قویتری دارند، ممکن است به هر دارویی پاسخ ندهند و این شرایط می‌تواند باعث نارضایتی و سردرگمی در میان بیماران و حتی پزشکان شود. گاهی پزشکان با توجه به عدم وجود دارو در داروخانه  ممکن است  مجبور شوند چندین بار نسخه خود را تغییر دهند. علاوه بر این، بیمه‌ها نیز محدودیت‌هایی دارند و برخی داروها تحت پوشش بیمه نیستند یا پوشش مناسبی ندارند.

وی ادامه داد: در این شرایط، مشکلات مالی و کمبود دارو، موجب می‌شود که بسیاری از بیماران نتوانند به ‌طور مؤثر درمان شوند. برخی داروها که در گذشته به‌ راحتی در دسترس بودند، مانند داروی سرتاید که متاسفانه در حال حاضر موجود نیست وحتی سیمبیکورت  که باتوجه به تعداد بیماران مصرف کننده این دارودسترسی به آن کمتر شده‌است  و حتی داروهای ترکیبی دیگر استنشاقی به دلیل محدودیت‌های موجود در دسترس نیستند. این مسائل باعث شده که تهیه دارو برای بیماران با مشکلات تنفسی ، سخت‌تر شود.

راجی همچنین با تاکید بر اینکه برای بیماران با بیماری‌های شدید تنفسی، انتخاب داروهای با کیفیت بالا برای بهبود علائم بسیار حائز اهمیت است، اظهار داشت: کمبود داروها باعث محدودیت در انتخاب‌ها می‌شود. من معتقدم که  دارو باید در دسترس پزشک و بیمار باشد تا پزشکان و بیماران بتوانند 

با اطمینان، درمان مناسب را انتخاب کنند تا کیفیت درمان بهینه شود. در شرایط کنونی، کمبود داروها می‌تواند مشکلات جدی را برای بیماران ایجاد کند و بر کیفیت زندگی آنان تأثیر منفی بگذارد. کیفیت دارو و درمان مناسب می تواند از تشدید علایم وشعله ورشدن بیماری پیشگیری کند زیرا هر بار تشدید علایم می تواند  بربیمار و سیستم بهداشتی درمانی هم هزینه های بیشتری تحمیل نماید.

وی یادآور شد: متأسفانه امسال در فصل پاییز و زمستان، آلودگی هوا به‌طور چشمگیری افزایش یافته است و همچنین شیوع بیماری‌های ویروسی نیز بیشتر شده است. این دو عامل، یعنی آلودگی هوا وافزایش بیماریهای  ویروسی ، به تشدید بیماری‌های تنفسی مزمن  کمک می‌کنند. و در مراکز درمانی نیز شاهد مراجعه بیشتر بیماران به دلیل تشدید علائم بیماری‌های تنفسی هستیم.

عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی دانشگاه جندی شاپور همچنین تصریح کرد: این شرایط باعث می‌شود که پزشکان و بیماران در انتخاب دارو با مشکل مواجه شوند. تغییر دارو به دلیل کمبودها یا عدم دسترسی به داروهای قبلی می‌تواند برای بیمار نارضایتی ایجاد کند و در برخی موارد، ممکن است درمان به‌طور مؤثر ادامه نیابد. کیفیت دارو هم نکته مهمی است که می تواند  باعث نتیجه موردنظر و حتی کاهش اعتماد بیماران به پزشک هم بشود. در چنین شرایطی، حق انتخاب  پزشک و بیمار کاهش می‌یابد و این موضوع می‌تواند دشواری‌های بیشتری برای درمان ایجاد کند.